Picasso

Hoofdstuk 10

Het is de les aardrijkskunde op de maandagmiddag, die de gemoederen tussen Sara en Monica weer iets kalmeert. Over het weekend hebben ze niet veel contact gehad, maar dat hebben ze eigenlijk nooit echt. Vrijdag was Monica bij Mihail, zaterdag heeft ze gewerkt als schoonmaakster bij iemand thuis en zondags is ze meestal niet online. Wat wel opviel, is dat Sorina zaterdag voor het laatst online geweest is, terwijl ze over het algemeen elk moment van de dag bereikbaar is. Monica denkt er niets raars van, ze is ook wel eens met haar vader of broer weggeweest voor een weekend zonder haar telefoon.

'Dames,' Tijdens het samen overleggen over een gemaakte opdracht loopt de docent even naar Sara en Monica toe. Monica staat op het punt om aan Sara uit te leggen wat de Intertropische convergentiezone inhoudt, maar stopt als ze de docent ziet naderen.

'Dames,' herhaalt hij, aangezien ze het de eerste keer niet hoorden. 'Ik mis Sorina al een paar lessen.'

'Oh, ehm-' Sara denkt even na. 'Sorina tobt wat met haar gezondheid, ze slaapt heel slecht.'

Monica knikt. 'Daarom heeft ze hoofdpijn en in het algemeen veel pijn in haar lichaam.'

'Ik neem aan dat jullie mentor daar vanaf weet, ik hoef de redenen niet per sé te weten.' Hij legt het boekje dat hij vast had op de tafel van Monica. 'Ik heb alleen het examenkatern uitgeprint, die krijgen jullie zo mee, maar wanneer Sorina weer op school is weet ik niet. Ik kan hem niet zo lang bewaren.'

'We kunnen hem misschien langsbrengen?' reageert Monica. Sara knikt als teken van toestemming. 'Dat willen we wel doen.'

'Ja, dat zou ik heel fijn vinden, dat scheelt haar ook weer.' reageert de docent. 'Dan vertrouw ik op jullie.'

'Komt goed.' glimlacht Monica. Ze schuift het feloranje katern iets naar zich toe als de docent wegloopt.

'Jij woont dichterbij Sorina, toch?' vraagt Sara. 'Voor mij is het in elk geval verschrikkelijk uit de richting.'

'Mijn bus stopt op de halte vlakbij haar huis.' reageert Monica. 'Ik heb vanmiddag ook tijd.'

'Dan kun jij misschien beter gaan, ik heb niet echt tijd. Ik moet op Iulio en Ilinca passen en voor hen koken.' Sara pakt het katern bij Monica vandaan en slaat het open.

'Geen probleem, breng ik hem.' reageert Monica.

Het is even stil terwijl Sara het katern doorbladert. Uit het niets zegt ze; 'Maar wat is nu het verschil tussen passaatwinden en de moesson?'

'Ja, ik ging je het ITCZ uitleggen.' Monica draait zich weer naar Sara toe en denkt even na. 'Oké, het systeem begint met de zon die schijnt op de evenaar...'

Na de les is voor Monica de schooldag voorbij, Sara heeft nog een uur Duits.

'Vind jij het niet vreemd, dat Sorina offline is voor zo lang?' vraagt Sara als ze even op de gang staan te praten. Monica is enigszins verbaasd over deze vraag, omdat zij niet degene is die hem stelt.

'Ik zocht er nou juist eens niks achter, nu begin jij...' lacht ze. 'Ik vind het wel vreemd ja, maar ze is wel vaker een weekend offline. Laatst had ze de lader van haar telefoon op school laten liggen, dat soort dingen.'

'Maar nu communiceert ze ook met Milan, zou ze dat ook niet gedaan hebben?' vraagt Sara. 'Dat is vreemd, want normaal is ze elk moment van de dag met hem in contact.'

'Nu je het zegt...' Monica leunt even op haar andere been. 'Dat is inderdaad wel vreemd.'

'Dat bedoel ik maar.' Sara pakt haar telefoon. 'Je kunt het zo even vragen, ik moet nu echt naar Duits voordat die heks door het dak gaat omdat ik te laat ben.'