Picasso

Hoofdstuk 17

Op dinsdagmiddag zitten Sara en Monica samen in de kantine. Het is lunchpauze, tussen het derde en het vierde uur. Vanmiddag gaan zij samen met Mihail en Marius mee om samen met Sebastian te overleggen en opnieuw hun hersenspinsels over de kwestie los te laten.

'Waar houdt Mihail eigenlijk pauze?' vraagt Sara. 'Hij is nooit hier en jij bent ook nooit bij hem.'

'Nee, klopt. Hij houdt pauze met een vriend van hem in de bibliotheek.' Monica neemt een hapje eten.

'Aha.' reageert Sara. 'Vanmiddag gaan we dus naar hem toe. Wat kan ik verwachten?"

'Drie jongens die met kennis onbekend voor ons hun best doen om het probleem te bekijken. Zij kennen de situatie, wij kennen Sorina en kennen de achtergrondinformatie over Milan.'

'Ah, zo.' Sara denkt even na. 'Gaan zij dan ook actie ondernemen?'

Monica knikt. 'Die sfeer hangt zeker wel in de lucht. Waarschijnlijk gaan ze wat oudere vrienden van hen erbij halen, maar tot nu toe is wel duidelijk dat ze dit niet laten gaan.'

'Ik moet het verhaal eerst begrijpen, vrees ik.' reageert Sara. 'En ik ben eigenlijk wel benieuwd wat voor een jongens het zijn.'

'Als je ze zo ziet, lijken ze hele normale jongens. Als je eenmaal luistert naar wat ze zeggen merk je dat ze echt absurde dingen meegemaakt hebben.'

'Ik ben ook wel benieuwd wat ze te zeggen hebben, welke kennis zij hebben die wij niet hebben.' mijmert Sara.

'Veel, heel veel.' reageert Monica. 'Zij maken generalisaties op basis van een gedeelde geschiedenis en op basis van kennis van de straat die wij niet kennen.'

'Boeiend...' reageert ze.

In de verte ziet Monica Mihail en Marius naderen, ook Sara kijkt die richting uit.

'Al had je het over de duivel...' lacht Monica. 'Kijk hoe goed Mihail er uitziet.'

'Ik wilde inderdaad laatst al zeggen dat zijn kledingstijl echt on point is. Heel Europees.' reageert Sara. 'Die andere jongen komt me ook vaag bekend voor.'

'Dat is Marius, een vriend van Mihail.' De jongens naderen en Mihail groet ze. Monica staat op en geeft hem eerst een knuffel.

'Jullie dachten; we komen op bezoek?' vraagt ze daarna lachend.

'Nou, Marius hier was klaar met de bibliotheek.' grijnst Mihail.

'Ze hebben me eruit gezet.' jammert Marius. 'Er was een tutorial voor de lagere jaren.'

Sara neemt de beide jongens, vooral Marius, goed in zich op.

'Hoi, trouwens. Ik ben Marius.' Hij stelt zich voor.

'Sara.' glimlacht ze.

De jongens gaan bij hen zitten en voor de rest van de pauze praten ze over vrij oppervlakkige dingen. Tegen het einde van de pauze gaat het toch nog even over de kwestie.

'Vanmiddag na het vijfde uur gaan we, toch?' vraagt Monica.

Mihail knikt. 'Sebas is dan thuis en wij hebben allemaal geen les, dacht ik.'

'Ik wel.' reageert Sara. 'Ik weet niet of jullie al wisten dat ik ook mee kom...'

'Wist ik nog niet, maar leuk! Kom je later, of...?' vraagt Mihail aan haar.

'Oh nee, ik sla Duits wel een keer over. Ik loop min of meer op schema en er zijn presentaties.' reageert Sara. 'Alles voor het goede doel.'

'Duits...' zucht Mihail. 'Je zou maar Duits doen.'