YENİDEN SEVEBİLİR MİSİN

4. Bölüm / Karmakarışık

Araba son hızla ilerliyordu, gözlerim yorgunlukla kapanmak ve açılmak arasında gidip geliyordu.

"Allah kahretsin sıyırmış ama çok kan kaybediyor Eren daha hızlı sür şu arabayı" Batu'nun kulağımın dibinde bağırması ile yüzümü buruşturdum

Bir kaç dakika geçmişti ki Eren konuştu

"Abi geldik zaten" dedi ve hızlıca araba fren yaptı, öne savrulacakken iki kol sıkı sıkı tutmuş "Ulan dua et acelemiz var amına koyim" demişti, kapı açılıp dışarı çıkartılmıştım. En son gördüğüm 'Kandemir Hospital' yazısı olmuş ve bilincim kapanmıştı.

"Ne zaman uyanacak Emre kaç saat oldu hani bir şey yoktu"

"Kardeşim verdiğimiz ağrı kesici uyutuyor şuanda birazdan uyanır"

"Ulan çıkmamız lazım burası hiç güvenli değil şuanda" Emre ve Batu'nun sesleri vardı. Kolumun acısı hafiflemişti biraz daha

Gözlerimi açmak istemesem bile boğazımdaki kuruluk yüzünden aralamıştım

Açtığım gözler ile merakla bana bakan bir çift göz ve hemen yanında Emre vardı

"Su" demeye çalıştım zorlukla, Emre yanımda duran suyu açıp koluma dikkat ederek beni doğrulttu ve bir kaç yudum suyu içirtti.

"Nasıl hissediyorsun" diye sordu kolumdaki yaraya bakarken "Daha iyiyim" dedim

Kolumda sargı vardı. Ama oynatamıyordum doğru düzgün ve sağlak olup sağ kolumdan vurulduğum için bana çok iş çıkaracak gibiydi

"Başka bir şey yoksa çıkmamız gerekli" dedi Batu, gözlerimi gözleri ile birleştirdim

"Nereye" diye sordum

"Sonra konuşuruz bu konuları şu an bilmen gerekiyor ki Polat seni heryerde arıyor ve burada bulup baskın yapması an meselesi. Eve gelmeye götü yemez ama o herifin, bu yüzden şuanda hemen eve gitmeliyiz" dedi, itiraz etmemden korkuyor gibiydi, bezmiş bir hali vardı. İki günde nasıl bezdirdin ama kızım kendinden

Başımı olumlu anlamda sallamam ile derin nefes vermişti ardından koluma kolluk takılmış sonrasına Batu dikkat ederek beni kucağına almıştı

"Ben yürürdüm" dedim

"Hızlı olmamız gerekli başka bir durumla karşılaşmak herşeyi daha zorlaştırır" dedi kendini anlatmaya çalışır gibi

Bir şey dememiş yerimin rahatlığı ile daha da yayılmıştım.

Arabaya gelmemiz ile beni arka koltuğu yavaşça koydu, ardından etraftan dolaşarak diğer arkadaki koltuğa bindi. Şöför koltuğuna da daha önce görmediğim bir adam binmesi ile sessiz yolculuğumuza koyulduk.

Uzun bir yol sonrası kocaman bir evin önünde durmuştuk. Etrafta ev olmayıp sadece bu eve ayrılmıştı koca arazi. Sayamayacağım kadar çok koruma olması ile gözlerim sonuna kadar açılmıştı

Yavaşça arabadan indim, sol elim ile Batu dan destek alarak yürüdüm. Ayağım da sargıdaydı

Büyük eve giriş yapınca içerisinin dışarıdan da güzel olduğunu anladım, sağ tarafta kocaman bir salon bulunuyordu. Biraz ilerde de hem aşağı hemde yukarı merdivenler vardı

"Odanı yukarı hazırlattım." Dedi, başımı olumlu anlamda salladım

Merdivenlerin başına geldiğimizde burayı çıkmanın zor olacağını anladım Batu da anlamış olacak ki

"Kucağıma alabilirim rahatsız olmazsan" dedi, başımı olur anlamında salladım. Ayağımı fazla yorup daha zor iyileşmesini istemezdim

Yavaşça ve dikkatlice kucağına alıp yukarı çıktı, yüzü sanki tüy taşıyormuş gibi rahattı. "Yakında benim yüzümden belin çıkacak" dedim gülerek, gözlerini gözlerime dikip gülüşüme odaklandı ve ufakacık bir tebessüm edip "Bir şey olmaz" dedi