YENİDEN SEVEBİLİR MİSİN

53. Bölüm / Final

Yıllar önce kafamda tasarlamış olduğum hikayeyi yayınlamak konusunda oldukça çok şüpheye düşmüştüm, ve bir gün tüm cesaretimle hikayeyi yayınladım. Ve şimdi de bu kitap için veda vakti geldi. Asla böyle güzel bir kitleye sahip olacağını düşünmezdim, çok teşekkür ederim, iyiki varsınız.
Ve tam final vakti 150 Bin olduk, sonsuz teşekkürler, farklı kurgularla daha güzel başarılara.

Bir diğer kurgumu da az önce yayınladım, sayfamdan ulaşabilirsiniz.

Instagram: kimbuyazarciniz

Keyifli okumalar diliyorum.

Midemde hissetiğim ağır bulantı ile birlikte gözlerim yavaş yavaş açılmaya başladı. Direk karşımda bulunduğunu düşündüğüm ışık gözümü acıtırken birkaç kez kırpıştırarak kendime gelmeye çalıştım.

Yanımdaki hareketlilik uyanmamla dibime girerken o tarafa doğru döndüm. Ayaz aptal bir sırıtışla bana bakıyordu. Bu herif benim bayılmama karşı zevk mi almıştı? Niye bu kadar mutluydu

"Niye sırıtıyorsun sen ya?" Diye sordum. Ayazın yüzündeki gülümseme daha çok yayıldı. "Ya yüzümde birşey mi var, niye öyle gülüyorsun."

Ayazın elleri yavaşça karnıma gitti. Bu haraketi gözlerimin sonuna kadar açılmasına sebep olmuştu.

Seslice yutkundum, Ayazın gözleri ise gözlerimden bir saniye ayrılmamıştı.

"Ayaz." Dedim titreyena bir sesimle, ben doğru mu anlamıştım?

"Güzelim." Dedi oda hala gülümseyerek.

"Karnında ikimizden bir parça var şuanda." Dilim tutuldu, şaşkın ifade ile Ayaza baktım. Ben şimdi hamile miydim? Ayaz ve benden bir parça mı vardı karnımda?

"Sen ciddi misin?" Diye sordum. Bu sırada bedenimi tekrar koca bir korku sarstı. Parçamızı kaybetme korkusu.

Ayaz başını evet anlamında salladı. Uzunca bir süre şaşkın şaşkın ona bakarken sonunda kendime gelerek kollarımı sıkıca bedenine sardım. İçim kıpır kıpır olmuş, patlayacak bir enerjiyle dolmuştu.

Mutluluktan çığlık atmak ister miydi insan? Ben tam olarak onu yapmak istiyordum.
•

Hamileliğimi ögreneli 15 gün olmuştu, Ayazla benim parçam 35 günlük olmuştu bile. 8 ayın geçmesini sabırsızlıkla bekliyordum. İçimde öyle büyük heyecan, mutluluk vardı ki.

Tarih 31 Mart 2022'ydi. Bugün düğünümüz vardı, bu sefer başkalarının değil, Ayaz ve benim düğünüm vardı.

Bundan bir yıl önce bu yola başka biri ile girmişken hayatımda hiç tahmin edemeyeceğim şeyler yaşamıştım, bol bol göz yaşı dökmüştüm ama hangi sonu güzel olan şey kolaydı ki?

En önemlisi bu yolda direnmek, çaba sarf etmekti. Ve şimdi de tüm engeller aşılmış, bundan sonraki yolumuzda mutluluk gözükmüştü.

Gelinliğim isteğim üzerine dikilmişti. Kafamdaki modeli ünlü bir tasarımcıya anlatmıştım, ve oda ortaya harikalar çıkarmıştı.