YENİDEN SEVEBİLİR MİSİN

5. Bölüm / Yeni İnsanlar

Herşey güzel olacak diyordum, herşey düzeldi diyordum. Kendim için mutlu olacağım diyordum her zaman
Ama bir şekilde birşeyler çıkıyordu ve çıkacaktı da daha fazla

Kendimi bok gibi hissederek bilincimi açtım, üzerimden tırlar geçmiş gibiydi.

Etrafıma bakındım, hastaneye benzer biryerdeydim ama tam olarak hastane değildi

Kapı açıldı ve içeri Emreyle Batu girdi

"Bunu sormaktan sıkıldım artık ama nasıl hissediyorsun Bade" diye sordu Emre. Dediğinde oldukça haklıydı, tanışalı daha 1 hafta kadar olmuştu ve bu kaçıncı beni tedavi edişiydi

"Bok gibi" dedim hiç yalandan kaçınmayarak

"Evet oldukça kan kaybettiğin için kan verdik ve buda vücudunu yordu." Bir şey dememe izin vermeden Batu konuştu

"Bir şey merak ediyorum, nasıl olurda koltuktan yere yapışıncaya dek uyuyorsun? Canına kastın mı var kızım senin" he var amk

"Aynen var" dedim, şimdi bununla uğraşamicaktım. Kapıyı sertçe açıp çıktı, çarpan kapı sesi ile sessizce "Bokum" dedim, Emre duymuş olacak ki gülmeye başlamıştı

"Neredeyim" diye sordum ona da ters ters bakıp

"Batunun evinin hastane odasındasın" dedi, vay amk evde hastane odası bile vardı daha ne olsun

"Kolumun durumu nasıl gene o boktan kollukları takacak mısın" diye sordum

"Malesef Badecim uyarmıştım seni ve sende bi koluna sahip çıkamadığın için 1 haftalık iyileşme sürecince takılı kalacak. En azından dikişlerin kendilerine alışana dek" allahtan bi koltuktan düşüp kendimi yaralamıştım varya bunların da ağzına laf vermiştim.

Kötü kötü baktım tekrardan dedikleriyle, "Ben odama ne zaman çıkabilirim" diye sordum

"Kendini iyi hissediyorsan çıkabilirsin, dikkat etmek şartıyla" dedi, oldukça yorgundum ama kalkıp odaya geçmek istedim.

İlk başta Emre yeni bir kolluk takmıştı koluma. Takmazsan olmazdı knk

Yerimden doğruldum yavaşça, başım ağrıyordu. Gözüm kararıyor gibi olsada bu duruma alışık olduğum için kendimi toparladım

Ayağa kalkıp kapıya doğru ilerledim. Emre kolu ile hafif destek vererek yukarı doğru çıktık. Hastane odası en alt kattaydı. Aynı şekilde alt katta da büyük aralıklar ile birsürü oda vardı

Yukarı çıkınca direk salon gözüküyordu, Batu koltuğa oturmuş telefonla konuşuyordu

"Su hayır dedim gelmiyorsun" diye sinirle konuştu

"Hele ki o iki piçi hiç getirmiyorsun. Yarın gelin" dedi, Su'yun kim olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu

Gözleri bizimle buluştu, "Kapatıyorum sözümden çıkma" diyerek telefonu kapatmıştı. Biraz öküz müsün cnm

"Hayırdır" diye sordu Emre, hay ağzına sağlık kardeş bende merak ediyordum

"Ufaklık ya tutturdu gelicem gelicem, hayır diyorum o zaman Berke ve Ateşle geleyim diyor" dedi nefesini sesli verirken.

Ufaklık dediği tam olarak kaç yaşında oluyordu

"Siz hayırdır" diye sordu beni göstererek.

"Bu ufaklık da odasına çıkmak istedi, bende kendisini dikkat etmek şartıyla tamam dedim" dedi

"Sensin be ufaklık" dedim kaşlarımı çatarak. Bunlar kendilerini ne sanıyordu