31. Bölüm / Ufak Yüzleşme

3.4K 165 21
                                    

Bölüm sayısına ithafen..
Keyifli okumalar diliyorum

Birşey demeden hızla sesin geldiği tarafa doğru koşmaya başladım.

Beş adam bir kadın vardı

Üçü yerde baygın yatarken diğer ikisi hala kadına vurmaya çalışıyorlardı. Karanlıkta ilk başta yüzünü seçemesem de hızla o tarafa ilerlediğimde gördüğüm görüntüyle ayaklarım durmuştu

Gözlerine aşık olduğum kadınla şuan göz gözeydik.

Gözlerimi hızla ovuşturarak karşımdaki görüntünün netliğine baktım. Evet doğru görüyordum bu sefer, karşımda kızıl saçlara sahip Bade bulunuyordu

Beni fark etmesiyle oda yerinde dona kalmıştı. Öyle kalmasıyla kendini savunamamış arkasındaki adamdan hızlı bir savrulma yaşamıştı.

Savrulma ile kendine yeni geliyor gibi hızla arkasını dönüp onu yere düşürmeyi çalışan adamı yere sermişti. Ve evet şuanda 5 adam baygın bir şekilde yerde yatarken ayakta duran kadından gözlerimi çekemiyordum

Yağmur sanki içimde parçalanan kırıkları göstermek istercesine şiddetlenmişti. Hızlı yağmur damlaları vücuduma isabet ettiğinde bir taş atmışçasına acıtıyordu.

Başımı inanmak istemezcesine olumsuz anlamda salladım. Gerçek değildi, çok benziyordu

Bade ölmüştü

Mavi ve yeşil tonları karışımı gözleri hüzünle beni izledi. Aylardır hasret kaldığım gözlerinden ayıramadım gözlerimi

Gözlerimle bir süre süzdüm

Fiziği biraz daha değişmiş yapmış olduğu kaslar belli oluyordu. Upuzun saçları kızıl renginde boyatmış eski halinden eser bırakmamıştı

Arkamda iki koruma koluma dokunduğunda yeni uyanmış gibi yerimde sıçradım. Arkamı döndüğümde benim gibi şaşkınca karşımdaki kızı izliyorlardı

"Ben doğru mu görüyorum" diye emin olmak istercesine sordum.

Başlarını yavaşça aşağı yukarı doğru salladılar "Abi evet, Bade hanım" diye hortlak görmüş gibi konuştu

Tekrar önüme döndüğümde Bade'nin hareketsiz birşekilde beni izlediğini gördüm. Beni gördüğüne oda çok şaşkındı

Bu durumda ne denirdi kelimeye nasıl başlanırdı bilmiyordum. Ne tepki vereceğimi de bilmiyordum

İçimi kavuran özlem gözleriyle karşılaştığında artarken bütün gururumu bir yana bırakarak sadece sıkı sıkı sarılmak istedim sadece. Ama kendime engel olacaktım, o kadar kontrolümü kaybetmiş olamazdım

Dakikalar geçti, kaç dakika olmuştur sayamadım
Sonunda ayaklarım ilerlemeye başlamıştı üç dört koca adımda aramızda olan mesafeyi kapattım.

Şimdi yüzünü daha net görebiliyordum

Sırılsıklam olmuştuk ikimizde

Gözyaşlarını yağmur yüzünden göremesem de hissediyordum. Kıpkırmızı gözlerinden damlalar akıyordu

Gerçek olduğuna emin olmak için eimle iğneye dokunurmuşçasına hafifçe dokundum. Elektrik çarpma hissi gelirken hızla elimi çektim

"Sen gerçeksin" diye şaşkın dilimi açabildim en sonunda

Birşey demedi, sadece başını salladı

Başımı olumsuz anlamda salladım. "Hayır, hayır, hayır. Sen öldün, cansız bedenini gördüm ben senin, cenazeni taşıdım, gömdüm seni oraya toprak attım üstüne çıkamazsın oradan" diyerek bağırdım

YENİDEN SEVEBİLİR MİSİN Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin