Bölüm 7

14.7K 631 320
                                    

Medya: Özgür Karanlık ve Özgün Karanlık ❤❤❤

Keyifli okumalar dilerim❤❤❤

"Uyanıyor galiba. Serum bitine kadar dursun. Sonra çıkabilir. "

"Tamam, teşekkürler. "

Duyduğum sesler ile yavaşça gözlerimi aralamaya çalışmıştım fakat ışık gözlerimi rahatsız etmişti. Ellerimi, gözlerimi korumak amacıyla önüme getirdim. Birkaç saniye sonra bulunduğum ortam kararmaya başladığında ellerimi, gözlerimin önünden çektim.

Bakışlarım ilk olarak koluma gitti. Koluma serum takılıydı ve bir yatakta yatıyordum. Sonra nerede olduğumu algılamaya çalıştım. Küçük bir odadaydım ama tek emin olduğum hastanede değildim.

Çünkü beni hastaneye götürecek kadar salak olamazlar!

Sonunda bakışlarım hemen yan koltukta oturan beden ile buluştu. Ona kaşlarım çatık bir şekilde baktım. Dün gece en son ne oldu en ufak bir fikrim yoktu. Onun burada ne işi var onu da bilmiyordum.

Daha fazla dayanamayıp "Senin burada ne işin var? " diye sordum.

Alayla güldü. "Uyanır uyanmaz ilk sorduğun soru benim burada ne işim olması mı? Ben senin yerinde olsam bana teşekkür ederdim. " dedi.

Başka ne sormamı bekliyordu ki? Kahvaltıda ne yedin diye soracak halim yoktu elbette.

"İyi madem, ne oldu bana? " diye sordum alayla.

Bir anda ciddileşip "Ne olacak? Uyuşturucu komasına girdin. " dedi.

İyide ben sadece bir doz almıştım. Bir dozla uyuşturucu komasına girecek kadarda çömez değilim. Neden komaya girdim o halde?

"İyide sadece bir doz aldım. Nasıl komaya girdim? " diye sorduğumda alayla sırıttı.

"Cidden bir doz aldığını mı düşünüyorsun? " deyince kaşlarımı çattı. Ciddi olduğumu görünce hafif bir şaşkınlıkla konuştu.

"Ohoooo! Senin kafa iyice uçmuş gitmiş. Bir doz aldın da sonra bir tane daha istedin. Onun arkasından da kaç paket götürdün haberin yok. Her çeşidinden götürdün. Toz olarak çektin, damardan aldın, hapta kullandın. Yaşaman bir mucize. " dedi.

Gerçekten kendimi o kadar kaybetmiş miydim? O kadar aciz mi olmuştum?

"Akşam krize girince Atlas Bey korumaları çağırdı, seni durdurmak için. Sana güçlü bir sakinleştirici enjekte ettiler. Ardından ise mideni yıkadılar. Sabahta yanında birisi olmak zorundaydı benimde işim olmadığı için yanında kaldım. "

Alayla "Gözlerim yaşardı inanamazsın. " dedim.

Bahadır gözlerini devirmekle yetindi. Bahadır kim mi? Çukur da kızların ağzından düşmeyen yakışıklı barmen. Evet, dün akşam beni umursamayan barmen. 

Saatine bakıp "Benim gitmem gerek. Sevgilim ile buluşacağım. " deyip ayaklandı.

"Sana teşekkür edeceğimi sanıyorsan yanılıyorsun. Bu arada sevgilin ile benim yüzümden aran bozulursa gel yanıma söyle. Ben hallederim. " dedim.

Çıkmadan önce son kez bana bakıp "Merak etme. İkimiz birbirimizi zamanında yetirince kırdık. Artık dinlemeden asla ayrılmayız. " deyip odadan çıktı.

Arkasından göz devirip seruma baktım. Neredeyse bitmek üzereydi. Bahadır anlatınca dün akşam yaşananlar kesik kesik olsa da aklıma gelmeye başlamıştı. Ben resmen krize girmiştim. Tabi bir yıldır kullanmayınca krize girmiştim. Şimdi ise daha dikkatli olacaktım.

Yeni Hayat Ve AbilerimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin