Bölüm 24

6.6K 334 208
                                    

Medya: Özgür Karanlık ve Özgün Karanlık ❤❤❤

Keyifli okumalar dilerim...❤❤❤

Oy sınırı:45

Yorum sayısı:70

Ayakkabılarımı elime alıp parmak ucunda, evin içinde yürümeye başladım. Sessiz olmaya özen göstererek merdivenin yanına gitmeye başladım. Fakat daha merdivenin üçüncü basamadığında ismimi işittiğimde duraksamıştım. Yavaşça arkama dönüp bana kaşları çatık bir şekilde bakan Özgün abime baktım. Kollarını göğsünde birleştirmiş bir şekilde bana bakıyordu.

"Sen Canlarda kalmıyor muydun, Gece?" diye sorduğunda derin bir şekilde yutkundum. Basamaklardan geri inip abimin yanına gittim. "Biraz tartıştık da daha fazla kalmak istemedim." dediğimde tek kaşını kaldırdı. "Sabahın üçünde mi kavga ettiniz?" diye sorduğunda dediğimin ne kadar mantıksız olduğunu fark etmiştim. Gülümsemeye çalışarak "Aman abi biz saat kaç olursa olsun kavga ederiz. İşte kavga uzayınca dayanamadım, geldim." dedim sonlara doğru sesimi kısarak. Birkaç saniye sonra ben sorumu sordum. "Peki, sen niye sabahın üçünde ayaktasın?" diye sorduğumda hemen cevap verdi. "Eve yarım saat önce geldim. Nöbetim vardı bugün." diye cevap verdiğinde başımı salladım.

Bende sabahın üçüne kadar Karanlığın oğlu ile bizi takip eden adamı nasıl haklayacağımızı konuşmuştuk.

"Hâlâ neden bu saatte tek başına geldiğini açıklamadın, güzelim?" dedi sorar bir şekilde. Kaşlarımı çattım. "Sorun tek başıma mı gelmem?" diye sordum. Bana hayretle bakıp "Başka ne olacaktı!" dedi sesini yükselterek. Benim konuşmama izin vermeden tekrar konuştu. "O çok sevdiğin Güney abiciğin niye seni bırakmaya tenezzül etmiyor?" diye sordu sinirli bir sesle. Endişeyle merdiven aralığın yukarıya baktım, kimse yoktu. Abime geri dönerek konuştum. "Abi sessiz ol, diğerlerini uyandıracaksın." dedim fakat beni dikkate almadı.

Bana doğru bir adım daha attı. "Peki, o Can denen çocuk niye seni tek başına gönderdi? Hani seni önemsiyordu?" dediğinde ne diyeceğimi bilememiştim. Hiçbir şeyi belli etmemeye özen göstererek "Güney abi işe gittiğinden dolayı erkenden uyumuştu. İşte Can ile kavga ettik. O zaten gece gitmelerime alışık olduğu için bir şey demedi." dediğimde yine kaşlarını çattı.

Ya ben bile bu kadar kaşlarımı çatmıyorum. Acaba sende biraz indirsen mi o kaşları doktor müsveddeciğim?

"Hallerine alışık derken?" diye sorduğunda cevap verdim. "Yani ben eskiden eve geceleri geç gelirdim. Onu demek istedim. Zaten dövüşmeyi çok iyi bildiğim için Can sorun etmiyordu ki bilmesem Can ölse de beni tek başıma yollamazdı." dediğimde "Senin bu üvey annen ve baban nasıl insanlar ya? Sen gecenin bir saatinde tek başına geliyorsun ve onlar bir şey demiyorlar. Ben böyle bir saçmalık görmedim. Bir anne ve baba nasıl kızlarını merak etmez?" diye kendi kendine sorduğunda derin bir şekilde yutkundum.

Eğer soyadlarına leke getirsem beni merak ederlerdi.

Omuz silkip gülümsemeye çalıştım. "Biraz rahat insanlardı." dediğimde emin olmak istermiş gibi suratımı inceliyordu. "Üvey ailen hakkında bize anlatmadın bir şey var mı güzelim?" diye sorduğunda şakayla karışık bir şekilde "Allah aşkına abi ne olabilir sence? Üvey babamın beni yıllarca dövecek hali yok sonuçta." dediğimde abim inansa da ben bu dediğime asla inanmamıştım.

Ama her şeye rağmen gülümsemem gerekiyor. Ancak gülümsersem ayakta durabilirim. Mutlu olmasam da mutluymuş gibi gözükmem gerekiyor. Fakat bu sefer işim her zamankinden daha zor. Hayatıma yeni dokuz kişinin girmesi rol yapmamı epey zorlaştırıyordu.

"Neden birden bire kavga ettiniz?" diye sorduğunda birkaç saniye duraksayıp vereceğim cevabı düşünmeye başladım. Hemen aklıma gelen ilk şeyi söyledim. "Aman abi şimdi sana anlatsam inan hiçbir şey anlamazsın. İnan bende neden kavga ettiğimizi anlamadım. Tabi benim inadım tutunca Bihter Ziyagil edasıyla evi terk ettim." dediğimde gülerek bana sarıldı. Saçımdan öpüp "Şu an gülüyorum filan ama yine böyle bir olay ile karşılaşırsam o zaman çok fena bozuşuruz hanımefendi. " deyip benden ayrıldı. "Sizinle daha fazla sohbet etmek isterdim doktor bey fakat aşırı uykum var. İzninizle uyumaya gidiyorum." dediğimde beni durdurdu. "Dur daha cezanı söylemedim." diye mırıldandı.

Yeni Hayat Ve AbilerimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin