Yeni Hayat Ve Abilerim

Bölüm 16

Medya: Karan Karanlık ❤❤❤

Keyifli okumalar dilerim... ❤❤❤

"Senin burada ne işin var? " 

"İşte bu bir tesadüf değil, küçük. "

En başından beri bu işte bir bok olduğunu biliyordum. Bu kadar tesadüfün üst üste gelmesinin imkanı yoktu. Gerçi az önce bunun bir tesadüf olmadığını söylemişti. Benin şu an asıl merak ettiğim tek bir soru vardı yalnızca.

Gökhan Altay kimdi?

Tam  bıçaklandığım anda beni kurtarıyor. Üç gün  sonra onunla aynı okulda okuduğumuzu öğreniyorum. Ve şimdi ise benim ortağım çıkıyor.

Koca bir siktir!

Artık diğer hayatımı bilen bir kişi daha vardı. En önemli ben bu yüzü haftanın beş günü görecektim. Eğer okulda ağzından tek bir kelime kaçırırsa ben bu sefer cidden biterdim. Hiçbir şekilde kurtuluş yolu bulamazdım.

"İşte partnerin Gökhan Altay. Lakabı ise Karanlığın oğlu. " dedi Atlas baba.

Bir adım ona doğru ilerleyip "Çabuk bana gerçekte kim olduğunu söyle. Kimin adamlarındansın? Beni neden takip ettiğini söyle. " dedim tıslayarak. 

"Siz tanışıyor musunuz? " diye soran Atlas baba ile "Tam iki kez karşılaştık. " dedim.

Karşımda duran soğuk nevale hiçbir tepki vermeyip "O beynindeki saçma düşünceleri yok et, küçük. Bu dışında diğerleri birer tesadüftü. " dedi soğuk bir tınıyla.

"Buna inanacağımı mı zannediyorsun? Cevap ver bana. Kim yolda görüp hiç tanımadığı bir kıza yardım edip onu eve götürür? " diye sordum.

Cevap vermesine izin vermeden "Ben söyleyeyim. Bir amacı olan insanlar!" dedim.

"Tartışmanıza sonra devam edersiniz! Gidin ve hazırlanın. Size son bilgileri vereceğim."

Atlas babanın sert çıkışı ile mecburen susmak zorunda kalmıştım. Ona son kez bakıp omuzuna çarparak odadan çıktım.

Hemen kendi odama girip yatağımın üzerine bırakılan kıyafete baktım.

Uzun, kırmızı ipek kumaştan yapılmıştı. Hafif göğüs ve sırt dekoltesi vardı fakat dikkat çekmiyordu. Yani benin için iyi sayılırdı.

Elbiseleri gündelik hayatta pek tercih etmezdim fakat bazı görevlerde giymem zorunluydu.

Elbiseyi tekrar yerine bırakıp üzerimdekileri çıkardım. Hemen  banyoya girip kısa bir duş aldım.

Duştan çıkıp iç çamaşırlarımı giydim. Ardından özenle elbiseyi girdim. Siyah topuklu ayakkabılarımı da giydikten sonra makyaj masamın karşısına geçtim.

Elbisenin üst tarafı açık olduğundan hem ön hem arkadaki bazı morluk ve yara izlerim gözüküyordu. Bazıları yıllar öncesinden kalma olduğundan dolayı izleri kalmıştı. Fakat yakından biri bunları fark edebilirdi.

Elime kapatıcıyı alıp yaralarımı kapattım. Kapatıcı cidden mükemmeldi. Ben bile yaralarım olduğumu bilmesem pürüzsüz bir cilde sahibim derdim.

Kapatıcıyı yerine geri koyup allığa uzandım. Yüzüme biraz allık sürdükten sonra hafif bir far sürmüştüm. Ruj olarak da nude ruj sürmüştüm.

Saçlarımı ise düzgünce tarayıp hepsini sağ tarafıma atmıştım. Sabit dursun diye de iki tane tel toka ile sabitlemiştim.

Tamamen hazır olunca aynadan kendime baktım.