Kanlı İstila

Salgın

Arkadaşlar lütfen büyük bir heycanla yazdığım kitap bu en büyük hayalimdi diğe bilirim lütfen sizde en azından oy verip destek olmak için yorum yaparsanız sizlere çok minetar olurum:')

                     Salgın

Ben hala yatakta ayılmaya çalışırken kardeşim sevinç çığlıklarıyla odaya daldı
"Abla bizim ailecek gideceğimiz bu muazam geziye katılmak istermisin?"

Sevinçle elerini havaya kaldırarak iki yana açtı anlamıyorum altı üstü bi geziydi zaten kalabalık ortamları sevmediğim için muhtemelen teklifini rededicektim.
"Hayır biraz da olsa sensiz vakit geçirmek istiyorum ŞİMDİ ODADAN ÇIK! "
Annem:Elaaa! ablanı rahat bırak ve buraya gel geç kalıcağız

Kapının kapanma sesi gelince kardeşimin de odadan çıktığını anladım. Dışarıdan gelen sesler üzerine gözümü ovalayarak açtım ve yavaş adımlarla pencereye doğru ilerledim  gördüklerim karşısında sendeleyerek iki üç adım geri gidim. Bir elimle şaşkınlıktan hala ağzımı kapatırken diğer elimle de komidine tutundum gördüklerimin önce bir kabus olduğunu sandım. Sonra hızla banyoya gidip yüzüme su çarptım yüzüme su çarptıktan sonra yüzümü kurulayıp aynaya baktım korkum gözlerim den beli oluyor 'du havluyu kirli sepetine atıp tekrar hızlı adımlarla pencereye gitim. Ama değişen birşey yoktu görüntü hala aynıydı pencereden biraz uzaklaşarak koltuğa oturdum ve hemen TV yi açtım kanal değiştirip durdum ama hepsinde aynı şeyler söylenip duruyo du.
"Bilim adamlarımızın yaptığı yanlış bi çalışma sonucu hala ne olduğu bilinmeyen bir yaratık ortaya çıktı bunları diğerlerin den ayıran tek özeliği insanlara saldırıyor ve ısırılan,çizilen veya yaratıklarla herhangi bir temasta bulunan insanlar da artık birer yaratığa dönüşüyor ikinci bir emre kadar salgının yayılmaması için vatandaş larımızın evden çıkmaması emredilmiştir."
Sinirle sehpanın üserindeki bardağı TV ye fırlatım
"Allah kahretsin ne yani burda öylece durup ölmeyi mi bekliyeceğiz

Nekadar uyuduğumu bilmiyordum ama telefonu koltuğun üzerinden alıp saate bakdım. 6:20 di karnım feci şekilde açtı yememek için ne kadar dirensem de sonun da açlığıma yenik düşüp dolap dan bikaç şey ağzıma atım tam doymasam da açlığımı bastırmıştı. Suları konturol etmeyi unutmuştum hızla ayağa kalkıp musluğu açdım bir damla bile su akmadı.
"Lanet olsun" Sebilin hala dolu olduğu aklıma geldi hızlı adımlar la sebilin yanına gittim konturol etiğim de fazla su yoktu ama galiba yeter di. Ardın dan nekadar güvenli olmasa da balkona çıkmaya karar verdim belki hala yaşıyan birileri vardır. Önce balkonun kapısındaki eşyaları kenara ititm elerimi belimin üzerine koyup derin bir nefes aldıktan sonra balkonun kapısını açtım durum herzaman kinden daha da vahim di sıkıntılı bir iç çektim olabildiğince az ses çıkarmaya çalışıyo dum. Sandalyeler den birisini yavaşca çekip oturdum ve karşı binaları gözden geçirmeye başladım ki hala ismini bile bilmediğim yaratıkların karşı binanın balkonların dan birinin altına toplanmış resmen bir kule yapmışlar dı git gide o bölgeye toplanarak kuleyi yükseltiyor lar dı. Gözlerim bu durum içerisin de şaşgınlık   dan açılmış öylece izliyo dum. Gözlerimi hemen tırmanmaya çalıştıkları bölgeye  çevirdiğim de yirmi yirmibiryaşlar da bi kız gördüm resmen kapana kısılmıştı nasıl yardım edeceğimi bilmiyor dum ama bi şekilde yardım etmem gerekti belki fazla riskli olucaktı lakin  bir aptal lık yapıp onları buraya çekicektim elime aldığım bikaç bardağı ses olsun diye aşağı fırlatmaya başladım işe yaramışdı hızla olduğum yöne geldiler.
Hemen balkonun kapısını kapatıp eşyaları önüne idim beden dili ile yazışmaya devam etikten sonra çıkmaya karar verdik elim aldım siyah sırt çantamın içine bikaç eşya doldurdum arabananın anahtarını ve çekmece den çıkardığım çakıyı arka cebime koydum.
Sırt çantamı da aldıktan sonra derin bir nefes alıp pencerenin karşısına geçip gitmemiz gerektiğini söyledim. Başıyla onayla dı ama yüzü endişeli görünüyor du kapıya doğru ilerledim kulpu indirip kapıyı açınca koridor da sadece bir kaç tane olduğunu gördüm kapıyı hemen kapatıp kapının ardına yaslan dım az olmaları bile beni korkutuyor du ama yapılacak birşey yoktu kapıyı tekrar açıp hızla ilerledim üzerime gelmeye başladılar bu şeylerden hiç öldürmemiştim ve neyapacağımı biiyo dum ani bir refleksle üzerime gelen lerden birisinin kafasına çakıyı sapladım zor olsa da çakıyı tekrar çekip koşmaya başladım gitikce çoğlalıyor lar dı zemin kata inip demir kapıyı itirdim ama hareket bile etmedi iki taraftan da gelmeye başlmaşılar dı güzel şimdi kapana kısılmıştım tek yapa bileceğim seszce ölümü beklemek olucaktı.

********************

Merhaba arkadaşlar bu ilk kitabım klasik aşk kitabı olmasın diğe böyle yazdım oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın
Bu arada diğer bölümü de okur musunuz