Kanlı İstila

Tanışma

Aklıma kapının örtülmemesi için önüne koyulan kaldırım taşı geldi hemen konturol etim ordaydı elime alıp cama vurmaya başladım neyseki bu şeyler yavaş yürüyor du ama buna rağmen yaklaşmaya devam ediyorlar dı ilk vuruşum da kırılmasa da birkaç kez üst üste vurunca cam kırıldı parmaklıkların arasın dan elimi geçirerek kapının sürgüsünü açtım camlar dan dolayı elim kan için deydi o şeylerle aramız da çok az mesafe kalmıştı ki hemen çıkıp kapıyı kapatım kapı nın fazla dayanmıyacağı beliydi hızla arabaya doğru koşup arabayı çalıştırdım karşı binanın kapısına park edip beklemeye başladım onunla çok fazla tanışmasam da içimde sebesiz bi güven vardı gözlerimi koluma çevirdiğim de kazağımın da kan olduğunu gördüm bir süre bekledikten sonra onu zemin kata koşarlen gördüm hemen arabadan inip elimle buraya diye işaret etim malesef onun da peşindeler di ama okadar çok fazla değil lerdi hızla arabaya binip kapıyı kapatı nefes nefese kalmıştı hemen arabayı çalıştırıp gaza bastım yolar gerçekten berbat durum daydı ilk bikaç dakika konuş madık ardın dan gözlerini koluma dikti

"Sen ısırıldınmı"

"Hayır sadece cam kesiği"

"Emin misin?"

"Evet sence de ısırılmış olsam şuan burda olur muydum yani sadece bir ısırıkla kurtulurmuydum

Başını sağa sola salayarak

"Sanımıyorum'

Dedikten sonra derin bir nefes aldı

"Sana kolunu sarmak için bişeyler veriym"

"Çantam da olucaktı arka ktuğa bi baksana"

Arka koltuğa baktık tan sonra

"Ben burda çanta falan göremiyorum"

"Neeeee cidimisin"

Galiba düşürmüştüm

"Allah karhretsin tüm gerekli eşyalarım onday dı"

Elimi sinirle direksyona vurdum

"Sakin ol bende var"

Ardındın dan çantasın dan bişeyler aramaya başladı ve bir an duraksayıp

"Biz hala tanışmadık değilmi  ben Aysun"

Elini uzatı Elini hafifce sıkıp

"Bende Bade "

Tebesüm ederek tekrar çantasını karıştırmaya başladı sonun da bir bez parçası ve beyaz bir gömlek çıkartı

"Al bunları buldum bunlarla idare ediceksin artık"

Teşekkür edip önce arabayı durdum ardın dan elindekileri alarak giymeye başladım son olarak düymeleri de ilikledik ten sonra tekrar arabayı çalıştırdım birden panikleyip

"DUR HEMEN DUR!!"

Arabayı durdurup şaşkın gözlerle Aysuna baktım hızla araba dan inip koşmaya başla dı öylece durup koştu yöne baka kaldım bu kız naptını sanıyo du ölmek fln mı istiyo du o yaratıklar hala dışardayken nasıl bukadar rahat davrana biliyo du gerçekten anlam veremiyodum ama galiba yardım etmem gerekiyodu çünkü hala bi isim veremediğim yaratıklar Aysuna doğru koşmaya başlamıştı bende
Arabadan inip hızlı adımlarla Aysunun yanına gitim

"Badeeee yardım et!"

Arka cebimden çıkardım çakıyla Aysuna doğru yavaş ve temkinli adımlarla yürümeye başlamıştım ki Aysunun yanında bi Adam gördüm ikiside hala yaratık dedim şeylerle başa çıkmaya çalışıyorlar dı adımları mı hızlandırarak yaratıklar dan birinin kafasına çakıyı sapla dım diyer çocuğun üstündeki yaratık onu bırakıp benim üstüme gelmeye başladı

"Allah hakretsin"

Ben hala çakıyı sapladım yerden çıkarmaya çalışıyodum çakıyı bırakıp geri geri adım atmaya başladım çoğalıyolar dı Aysun da ortalıkta görünmüyo du sırtımı duvara çarptımı his edince duraksadım etrafıma baktım da çıkmaz sokak ta oldumu anladım

"Galiba her şeyin sonu geldi"

birden yaratıklar dan biri önüma yığıldı ş
Şaşkınlım gözlerim den beli olurken elimle azımı kapatıp karşıma baktım da elinlde kanlı bi sopayla bekleyen adam gördüm nefreti gözlerin den beliydi

"Sağol"

"Tamam şimdi gidiyoruz"

Beni kolum dan tutup sürüklemeye başladı yaptı şeyle şaşırır ken bi yandan da elinden kurtulmaya çalışıyor dum

"Naptığını sanıyorsun ya bırak kolumu!"

Beni dinlemeden sürüklemeye devam eti elinden kurtulamıyor dum

Aysunu arabanın yanın da görünce koşarak sarıldım bi süre sarıldıktan sonra adamı gösterek

"Güneyle tanıştınız mı?"

"Tanışıyormusunuz"

"Evet bir yıldır arkadaşım"

"Tamam bir an önce gitsek iyi olucak"

Güney elini uzatarak

"Anahtarı ver"

"Ben sürerim"

Nefret dolu bakışlar atıp sürücü koltuğuna geçtim onlar da Arabaya binince arabayı çalıştırıp gaza bastım Güney arkadan alaycı bi sesle

"Umarım kaza yapmadan biyerlere varırız"

Dikiz aynasın dan gözlerimi devirerek baktım nedense hiç ısınamamış tım belki de zorla arabaya sürüklediğin den dolayı dır uzun süre sesiz kaldıktan sonra sesizliği güney bozdu

"Nereye gidiyosun"

"Bilmiyorum"

"Böyle boş boş gezmeye devam edersen benzin kısa süre içinde biter biliyosun demi?"

"Daha iyi bir fikrin varmı?"

"Evet"

"Ne O fikir"

"Acilen kalmamız gereken bir ev"

"Ne güzel ben düşünememiştim değil mi"

Güney azını açıp bişey diycekken Aysun sözünü kesti

"Tartışmayı kesip kalıcak bir yer aramaya nedersiniz"

Başımla onayladım sırada radyodan önce cızırtı ardın dan muhabirin tam anlaşılmayan sesi geldi radyonun sesini biraz daha açtım

Muhabir: Bakanımızın yaptı açıklamaya göre

**********. ***********

Selam milet sizce Badeyle Güney anlaşa bilecek mi?

Nasılsınız bakalım beğendinizmi eğer beğendiyseniz oy verip yeni bölüme geçmeyi unutmayın.