Kanlı İstila

Yeni Ev

Zombiyi bir hışımla itim yere düştü tam çakıyı saplıycaktım ki birisi benden önce davranıp zombiyi öldürdü endişeli gözlerle kimim öldürdüğüne baktım. Güneydi Allah kahretsin bu çocuğa borçlu kalmak istemiyor dum bir yandan sinir olurken bi yandan da kurtulduğum için mutluy dum kolum dan tutup çekiştirmeye başla dı cantam kalmıştı okadar konserve doldurmuştum içini burda bırakamaz dım elinden kurtulmaya çalışarak.

"Bırak kolumu çanta kaldı bıraksana"

Duraksayıp dik dik gözlerime baktı bileğimi bırakma dan bir hışımla eğilip çantayı aldı ve tekrar sürüklemeye başla dı arabanın yanına gelince hızla iti yere düşmesem de sarsıldım Aysun şaşkın gözlerle bizi izlerken Güneyin elindeki çantayı alıp hızılı adımlarla yürümeye başla dım Aysun arkam dan yüksek sesle seslen di.

"Badee! Badee! nereye gidiyosun acaba?"

Adımlarımı yavaşlatıp

"Bilmiyorum!"

"Ne yani bizi beklemeden mi gidiceksin?"

Adım sesleri gelince dönüp arkama baktım Güney ve Aysun peşim den geliyorlar dı Aysun elini omzuma koyarak.

"Sakin ol ve şuan nereye gideceğimizi düşün"

Sesiz ve bitkin bi sesle

"Tamam"

Güney adımları nı hızlandırıp önümüze geçti.

"Beni takip edin"

Aysuna bakıp

"Bu herzaman gıcık ve sinir bozucu olmak zorun damı?"

"Emin olki onu tanısan çok iyi birisi"

"Bana neden hiç öyle gelmedi acaba"

Aysunun cevap vermesini beklemeden Güneyi takip etmeye başla dım uzunca bir süre yürüdükten sonra Güney bahceli ve iki katlı evlerden birinde durdu.

"Buraya yerleşe biliriz"

Gözlerimi devirerek

"Sonun da"

Aysun ve Güney den hızlı davranıp içeri girdim eşyalar dışında hiç bişey yoktu evin boş olması beni gerçekten çok şaşırtmıştı çantamaı koltuğa bırakarak yavaş adımlarla evi gezmeye başla dım alt katı gezip tekrar oturma odasına gitiğim de Güney koltuğa uzanmış tavana bakaraktan öylece duruyo du Aysun da konserveri dolaba diziyo du yukarı gitmek istiyo dum ama tek gitmek den de korkuyo dum

"Aysun yukarıyı konturol edelimi?"

Güney hemen cevap verdi.

"Yukarıda bişey yok olsa şimdiye gelmişti"

"Aysun yine de biz  bakalım"

Aysun başıyla onayla dı koltuğu göstererek

"İstersen sen otur bekle ben şunaları dolaba diziym geliym"

Başımı aşağı yukarı saladık tan sonra tekli koltuklar dan birisine geçtim ve oturup Aysunu beklemeye başla dım kısa süre içinde geldi

"Bi bakalım şu yukarıya"

Koltuktan kalkarak Aysunun yanına gitim merdivenleri çıktık tan sonra odaları konturol etmeye başla dık iki oda vardı ikisi de çok büyük ve genişti içlerin de yatak kitaplık vb. Şeyler de vardı Güney yanımıza geldi

"Koridorun sonun daki oda benim"

Sorun çıkarmak istemediğim için cevap vermedim

Aysun duvara yaslanarak elini karnına götürdü

"Ben çok acıktım gelin bişeyler yiyelim "

Başımla onayladım aşağı inip masaya oturduk mısır ve balık konservesi vardı bişeyler atıştırdık tan sonra dolapları karıştırmaya başladım bikaç yapıştırıcı dışında bişey yokdu.

"Aysun gazete kağıtları nerde?"

Güney masadan kalkarken cevap verdi.

"Koltuğun yanında olması lazım"

Gazete kağıtlarını çıkartıp camlara yapıştırmaya başladım alt kataki tüm camları kapladıktan sonra üst kata çıktım yüzünü pek göremediğim bi kadın yardım çığlıkları ataraktan koşuştuyo du hızla aşağı indim kapıyı açıp bir elimle evi işaret ederek

"Buraya "diye bağırdım.

Koşarak eve girdi ardın dan kapıyı hızla örtüm sesten dolayı olucak ki Güney ve Aysun da hızla geldi başını yere eğmiş hızlı hızlı nefes alıp veriyo du Güney sert bi ses tonuyla

"BU KİM!!"

"Bilmiyorum öyle bağırınca yardıma ihtiyacı var diğe düşündüm "

"Ordan bakınca burası yardım kurumuna mı benziyo?"

Ateş fışkıran gözleriyle merdivenler den üst kata çıktı Aysun hala ismini bilmedeiğim kızın kolundan tutarak mutfağa götürdü masaya oturdular korkusu gitsin diye biraz su doldurma ya karar verdim suyumuzun az olduğunu bildim için bardağı tam doldurma dım suyu uzatım bikaç yudum aldıktan sonra bardağı yavaşca masaya bıraktı Aysun elini uzatarak

"Ben Aysun "

"Ben Öykü"

Oda tebesüm ederek elini uzatı ve el sıkıştılar.Ardından bana da elini uzatı elini nazikce sıkıp tebesüm etim.

"Bade" dedim ifadesiz bir yüzle Güneyin fazla tepki göstermesi beni üzmüştü on dan ne kadar nefret etsem de sonuçta buz bi üçlüy dük ona sormadan almalıy dım ama ona sorucak zamanım da yoktu üst kata çıkıp biraz dinlenmeye karar verdim merdivenlere yöneldiğim sıra da Aysun

"Bir iki saat sonra bişeyler atıştıracağız istersen sende gel"

"Geliceğimi sanmıyorum size afiyet olsun"

Üst kata çıkıp kendimi yatağa atım

*************

Selam küçük çaplı okurlarım nasıl sınız bugün ?
Sizce Güneyin fazla sert davranması normal mi?
Yeni bölüm de görüşmek üzere