"Kıskandın mı yoksa?" derken onu taklit ediyordum. Benim aksime katı ifadesini bozmadı.
"Kıskanmaya hakkım yok."
Pekâlâ, böyle bir cevap beklemiyordum.
"Beni terk ederken sana dair hissedebileceğim her şeyin hakkını benden aldın. "
Boğazıma bir y...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Varsan var yoksan yokum, senden geçiyo benim yolum...
İkiye On Kala
27.01.2022
Desise : Aldatmaca, oyun
■][■][■
1. Bölüm
"Simge Hanım, sizi burada görmek ne güzel?" Aytaç Kumalı yüzündeki her zamankinden farksız gülümsemesiyle beni incelerken sol elimle elbisemin eteğini hafif yukarı kaldırdım. Bir basamaklı yüksekliği kolayca çıkıp tam karşısında durduğumda aynı şekilde gülümsüyordum.
"Sizi görmekte öyle. Nasılsınız?" Dağınık bir şekilde ensemde topuz yaptığım saçlarıma doğru uzandı eli. Yüzüme düşen bir tutamı kulağımın arkasına sıkıştırdı.
Cüretkâr tavrına karşı ters bir hareket yapmamak için dişlerimi sıktım. Yavaş bir baş hareketi ile dokunuşundan uzaklaşırken genişçe tebessüm etmeyi sürdürüyordum.
"Bu iş adamlarından epey sıkıldım aslında, sizi görene kadar pek iyi olduğumu söyleyemeyeceğim." Nihayet soruma cevap vermeye karar vermiş olacak ki arkasındaki kalabalık masaya özensiz bir bakış atıp bunu söylemişti. "Neyseki geldiniz, ne dersiniz konuşmak için daha sessiz bir yere gidelim mi ?"
Buraya onunla konuşmak için geldiğim doğruydu ama öncesinde o masada biraz işim vardı. "Olabilir tabi ama gelir gelmez kaçmam göze batabilir." Mahcubiyetle karışık bir ifadeyle tanıdık yüzlerin olduğu masaya doğru baktım.
"Patronunuzun sorun çıkarmasından endişe ediyor olmalısınız. Sizi zor duruma sokmak istemem, biraz daha kalabiliriz öyle değil mi ?" Koluna girmem için bana yer açtığında bekletmeden yanına geçtim. Masaya doğru ilerlerken bakışlarını yüzüme çevirdiğini hissediyordum ama ona bakmak yerine az önce göz göze gelemediğim kişiye odaklandım. Bu sefer koyu kahve gözlerinin hedefindeydim.
Sevtap sadece benim fark ettiğim rahat bir nefes alırken hemen yanındaki İnan Bey ona doğru eğildi. Kulağına fısıldadığı her neyse benim duyduğum okkalı bir küfürdü. Elimi kulağımdaki cızırtılı alete götürmemek için zor durmuştum. Aynı benim gibi rahatsızlıkla kıpırdanan Sevtap buruşturduğu yüzünü kimse görmeden düzeltti.
