"Kıskandın mı yoksa?" derken onu taklit ediyordum. Benim aksime katı ifadesini bozmadı.
"Kıskanmaya hakkım yok."
Pekâlâ, böyle bir cevap beklemiyordum.
"Beni terk ederken sana dair hissedebileceğim her şeyin hakkını benden aldın. "
Boğazıma bir y...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yani diyeceğim şu sevgilim: Bir ara kendine gel, ben zaten sendeyim. Karşılaşırız illa ki...
<>[<>]<>
14. Bölüm
🕷️
"Ver şu elindekini bana." diye bağırdı kontrolden çıkmış olduğumu fark ettiği için olsa gerek bana sesini duyurmanın başka yolunu bulamamıştı. "Ne halt ettiğini sanıyorsun sen ?"
"Yeter" Elimdeki koordinatlarla dolu haritayı çevirip o noktaya diktim gözümü. "Ne kolay anasını satayım çoluğa çocuğa bulaşmak. Yetimhane binası var lan bu noktada ? Nasıl bir kansızlık bu aklım almıyor artık." Seher elimdekini bir kere daha almaya yeltendi ve bu kez başarılı da oldu. Gözümü diktiğim noktadaki koordinatı bilgisayar ekranına eğilip sorgulattı çünkü benim demem yetmiyordu inanmasına. Bulduğu sonuca okkalı bir küfür etti. "İnsan değiller ki" dedi öfkeyle elinin içini masaya vurarak. "Gerisi bende sen üzerine düşeni yaptın. Şimdi olaya burnunu sokmayı aklından bile geçirme" Kafasını kaldırıp güya bana ayar veriyordu ama nafile. Çoktan dahasını yapacağıma hemfikirdik ikimizde.
"Öylece bir ekibin kurulmasını mı bekleyelim şimdi" diyerek uslu durmayacağımın ilk sinyallerini verdim.
"Senin işin Reyhan Hanım'ın tutulduğu örgütü takipte kalmak Meva. Bana bir kere daha tekrarlattırma, kaybol!"
Odadan bir hışımla çıkarken kırarcasına kapattığım kapının ardından güçlü sesi yankılandı. "Geri gel !"
Açtığım kapıdan tarafa çevirdi başını ve "Güzelce kapat şimdi o kapıyı" dedi sakince.
Bedenimdeki tüm sinire rağmen kapıyı yavaşça kaptırken gülümsedim yalandan ve kapatır kapatmaz da "Huysuz kadın" diye söylendim.
"Seni hala duyuyorum."
"Aman tamam be" Üzerime hakileri çekmiş karargahta sert adımlarla ilerliyordum. İstihbarat toplantısı için askeriyeye çağırılmıştık. Diğerlerinin yanına girecekken yanıma gelen subaylardan biri Seher'in beni beklediği haberini vermese ben de çoktan o odada olacaktım. Onun yerine iki saattir bilişim odasında ele geçirilen yeni koordinatları tayin edip örgütün sonraki hamlesini anlamaya uğraşıyordum. Nihayet elle tutulur bir sonuca ulaştığımızda da Seher'in odasında bulmuştum kendimi.
Örgütün kanımı kaynatan bir nefretle boğuşmama sebep olan hamlesini engellemek bana düşmediği için istihbarat seçerek iyi mi yaptım diye sorgulamaya başlamıştım şimdi de. Üstüne üstlük bu gizli görevimden haberi olmayan Atmaca saatlerdir nerede olduğumu elbette sorgulayacaktı.
