"Kıskandın mı yoksa?" derken onu taklit ediyordum. Benim aksime katı ifadesini bozmadı.
"Kıskanmaya hakkım yok."
Pekâlâ, böyle bir cevap beklemiyordum.
"Beni terk ederken sana dair hissedebileceğim her şeyin hakkını benden aldın. "
Boğazıma bir y...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bütün zalim olanları Sen affetsen, ben affetmem
<>[<>]<>
15. Bölüm
🕷️
"Neredesin Akay ?"
"Meva işim var kızım, sen-"
Sözünü bitirmesine izin vermedim. "İşin tahmin ettiğim şey değil herhalde." Aklıma gelen ihtimaller kanımı dondurdu. "Sakın" dedim aceleyle. "Ciddi olamazsın, babamın emrine uyacak mısın?"
Gözlerimin dolmasına izin veremezdim. Aynı şekilde öylece beklemeye de devam edecek zamanım yoktu. Koşar adımlarla arabaya ilerleyip "Anahtarı ver" diye bağırdım beni bekleyen adama.
"Efendim sizi evinize kadar benim götürmem-"
"Ver şu anahtarı!" Elinden çektiğim gibi şoför koltuğuna geçtim ve tüm itirazlarına rağmen çalıştırdım arabayı. Bir yandan akıp giden yolu takip ederken diğer yandan hala hattın diğer ucundaki Akay'a laf anlatmaya çalışıyordum.
"Bana bak delirme, sen bunu yapamazsın." Akay'ın sesi sert ve duygusuz çıkıyordu. Onu tanıdığım kadarıyla bunun normal halinden pek farklı olduğunu savunamazdım.
"Suyu çoktan ısındı" dedi buz gibi sesiyle. "Yaptıklarının karşılığı olacağını o da biliyor. Boşuna nefesini tüketme kızım. Merhametin bile kararınca olanı makbul."
Arabayı nasıl bir kontrolsüzlükle kullandım o an idrak dahi edemedim. Çektim bizim evin önüne. İndiğim an duyduğum silah sesi ile hayatımda hiç atmadığım kadar yüksek sesli bir çığlık koptu dudaklarımdan. "Hayır" diye bağırdım bu kez sanki yaşanan şeyi inkar edersem zamanı geri alabilirmiş gibi.
O deponun kapısını açtığımda gördüğüm kanlar içindeki beden arkadaşımın bedeniydi. Elindeki silahı bile henüz indirmemiş Akay'a bakarak "Hayır" dedim bir kez daha. "Yapmadın! Hayır..yapamazsın. Yapmadın hayır!"
Yere çöktüm. "Miraç" Elim kurşun yarasına gitti. "Dayan geldim. Tamam mı ? Geldim, buradayım."
Zorlukla elimin üzerine kapattı elini ve yarasından uzaklaştırdı. "Uğraşma boşa" dedi kesik kesik. "Bana yardım edemezsin. İzin vermezler."
Başımı iki yana salladım. "Yardım çağıracağım tamam mı ? Birazdan gelecekler."
Yoldayken aradığım ambulansın geri döndüğünü gördüğüm halde yalan söylüyordum işte. Hep yaptığım gibi. Gözlerine oturan kedere rağmen tebessüm etti. "Hadi git sen" dedi artık iyiden iyiye güçten düşmüş sesiyle. "Sonuna kadar bekleme."
