"Kıskandın mı yoksa?" derken onu taklit ediyordum. Benim aksime katı ifadesini bozmadı.
"Kıskanmaya hakkım yok."
Pekâlâ, böyle bir cevap beklemiyordum.
"Beni terk ederken sana dair hissedebileceğim her şeyin hakkını benden aldın. "
Boğazıma bir y...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Geçmiş değil bugün gibi, yaşıyorum hala seni. Sen hep benim yanımdasın.
Gündüzümde gecemdesin, çalınmasın söylenmesin. Sen benim şarkılarımsın...
🕷
■][■][■
8. Bölüm
Canım o kadar yanıyordu ki nefes almak bile güç geliyordu. Yaralarım derindi, bacağımdaki kesikten akan kanım zeminde küçük bir kan gölüne dönüşmüştü.
Birkaç dakika içinde gücümü toparlayamazsam ve kanı durduramazsam bilincimin kapanması da uzun sürmezdi.
Yardım istemek için araladığım dudaklarımı aklıma gelen uyarıyla gerisin geri kapattım.
Katran "Sen baş etmek zorundasın," demişti. "Yardıma ihtiyaç duyduğunda kimse gelmeyecek. Tek başınasın."
Böylesine ağır bir yarayla neyi ne kadar halledebilirdim ki ?
Üstelik ellerimi bağladıkları ipleri bile çözemiyordum daha. Bileğimde halatın izleri oluşmuştu zorladığım için. Kurtulmak için çırpındıkça daha çok zarar veriyordum kendime. Ayak bileklerimdeki ipler daha inceydi. Belki önce onlardan kurtulmam gerekti.
Sürünerek ilerledim banyonun diğer köşesine kadar. Canım yandıkça nefesim sıklaşıyor gözlerim acıyla kapanıyordu. Fazla terlemeyen biri olarak sırılsıklam olmuştum.
Buna daha fazla katlanamazdım.
Kurtulmak zorundasın, Meva.
Kurtarmak zorundasın kendini.
Çünkü kimse gelmeyecek.
Ayaklarımı birleştiren ipi peteğin çıkıntısındaki demire geçirdim. Tüm gücümle bacaklarımı kendime çekerken kesilen yer öyle bir sızladı ki tüm banyoyu inletecek kadar sesli bir feryat koptu dudaklarımdan.
Gözümden akan yaşları da o zaman fark etmiştim.
Zorladıkça ayağımdaki ipi gevşetebilmiştim. En sonunda tek ayağımı ipten çıkarabildiğimde derin bir nefes alarak başımı yere yasladım.
Saçlarım bu iğrenç yerde leş gibi olmuştu ama şu an bu biraz bile sorun değildi.
Serbest kalan bacaklarımdaki yara yüzünden ayağa kalkmaya çalışırken geri düştüm. Bu sefer kendimi duvara doğru sürüyerek peteğe tutundum. Duvardan destek alarak ayağa kalktığımda elimdekilerden nasıl kurtulabileceğimi düşünüyordum.
