Chapter 41

146 7 0
                                    

Savana


PABAGSAK kong itinapon ang aking cellphone matapos kong mabasa ang text messages sa akin ni Amethyst. I told her I am busy but she keeps texting me about the plan that we made. Paulit ulit lamang ang kanyang mensahe na animo'y hindi ko ito maintindihan. Kung papaano ba dapat gawin ang plano, kung sa anong paraan papatayin si Josie at kailan.

I don't know why I agreed with her, all I know is I was mad when she told me that Aaron didn't kill my mother. I blamed him and I hate myself for doing that.

Napabuntong hininga akong napahampas sa aking noo habang pabagsak na umupo sa kama. I am still in my room thinking about the plan. After Aaron gave me a hug,  he kissed my forehead and went downstairs. Naiwan akong nakatunganga dito sa taas habang paulit ulit na nag iisip. My mind doesn't seems to work well kung hindi ako makakakita ng kahit ni isang butiki. This room is too nice to have such tiny things sticking at the ceiling. ugh!


"Are you okay?"

I heard a slight creak coming from the door and saw Aaron walking towards me. He left the door ajar as he called my name.

"Sav?" Said Aaron sitting next to me. "Are you okay? what were you thinking?" He leaned his face closer to see my face.



"Nothing,"

When he noticed that I am holding my phone in such a secretive act, I hid it under my pillow and smiled at him. I saw him frowned and fix his glasses, after minute of staring at me he then stood up and told me to go downstairs for a dinner.

"Lets go, they're waiting for us," Sabi niya at bahagyang tinapik ang aking balikat para tumayo.

Kumunot naman ang noo kong nakatingin sa kanya dahil sa sinabi niya.

"Sinong the—" I gasped. "Oh," I snapped and suddenly stood up when I remember that I am at Ruiz's residency. Does this mean that I am gonna meet the entire family then? Her mom?

"Oo kaya maghanda ka na at kakain na tayo," Sabi niya at nauna ng maglakad.

He didn't even bother to hold my hand for a walk or something sweet. Sometimes he's really the kind of jerk that would love to play your soul and end up being a jerk again. Kanina lang ay ang sweet niya sa akin ngayon naman parang may kung ano na namang pumukpok sa ulo niya.

"Aren't you coming?" He turned his gaze at me when he realized that I wasn't following him.


Agad naman akong napailing sa aking iniisip at hinayaan ang sariling sundan na lamang si Aaron. Hindi ko namalayan na gabi na pala, tanghali akong nakarating rito at bakit hindi ko man lang napansin na nagdidilim na sa labas? Naglakad lang ako ng naglakad hanggang sa makarating kami sa hagdan. Sa bawat mesa o sulok na madadaanan ko, hindi ko maiwasang mapatingin sa mga mamahaling figurine na naka display. It looks kinda expensive and ancient. Base on how it placed, parang minsan lang itong nililinis siguro baka takot sila na mabasag ito.

Ngiti lamang ang ginagawa ng mga katulong na nadadaan ko kapag napapatingin sila sa akin. Yung iba ay parang walang pakialam at yung iba naman ay parang mga chismosang nag aantay ng balita tungkol sa boung pagkatao ko. Oh c'mon, hintay lang kayo because you are meeting the richest heir. Not now but soonest. Napangiti ako sa aking isipan habang blanko ang aking mukha na naglalakad.

"Are you alright?" Aaron asked me as we both walked down the stairs.


"Do I look like I'm not?" Inirapan ko siya.

"I'm just asking," he sighed.



After he touches the bridge of his nose, he then suddenly grabbed my hand and brought me to the dining table where I can see four familliar people looking at us — Sierra, Rezy, Dad and of course Josie.


Seducing My Nerd Roommate [Under Major Revision] Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon