Seducing My Nerd Roommate [Under Major Revision]

Chapter 25

Savana

How many times I tried not to care for him. How many times do I need to remind myself falling is dangerous. My plan is plan, I don't want to ruin theseㅡI mean I don't want to look stupid, don't want to step my pride.

---

WALANG kahit anong emosyon ang ipinakita ko matapos kong tingnan ang paunti unting paglisan ni Rosh. Inaamin ko, masakit at nakaka guilty yung ginawa ko kanina but I don't really need her that's the truth. Minsan kasi, kung gusto mong mawala sila saktan mo at kung ayaw mo namang iwan ka nila, pahalagahan mo. Simple words pero ang hirap gawin. Really.

Mag isa akong naglakad papuntang likod ng gymnasium, doon kasi makakarelax ka by just looking at those beautiful creations. Flowers, green grass at hindi nagpapahuli yung fountain ng Carison University. Minsan napapairap ako sa kawalan sa tuwing nakakakita ako ng couple na masyadong PDA I mean it's normal for them pero pwede naman nilang gawin yung nakakalaswa nilang ginagawa sa private place like hello? This is ain't a couple's venue. Hell shit. Ang sakit sa mata nung ginagawa nila, kung maghalikan kala mo kukunin na ni Kamatayan yung isa sa kanila eh.

Imbes na gumaan yung pakiramdam ko, mas lalo lang itong bumigat nung maalala ko na ngayon pala dapit kami magkikita ni Papa. I hate meetings, pero pag sa tingin kong may makukuha ako bakit hindi ako dadalo? Diba?

Nung medyo nabagot na ako sinubukan kong tumayo ngunit napaupo nalang ako ulit ng biglang nag vibrate yung phone ko. I saw unknown number again and I thought it's Sierra but I'm wrong.

"I'll pick you up? Where are you? I've been in the club room but you're not there."

Napakunot ang noo ko sa laman ng message. Eh sino ka ba?

Dahil hindi ko naman kilala kung sino iyon ibinalik ko nalang sa bag yung phone ngunit nag vibrate na naman ito.

"Savana please answer me."

Really? I don't know who the hell is this so why do I need to answer? And how did she know me and my number? Tuluyan ko na sanang liligpitin yung phone ng biglang nag ring na naman ito ngunit hindi ko ito sinagot. Sorry human I don't talk to strangers.

This time nakatanggap ulit ako ng message so all I did is to read it again.
Nang malaman ko kung sino iyon agad na akong nagreply.

"Next time Aaron tell me your name. Okay, nasa likod ako ng gymnasium."

Simple kong tugon at naghintay nalang sa kanya sa bench. Hindi ko alam kung bakit ako nagreply at kung bakit ko siya hinihintay. Well, we're roommate and we shared the same place kaya hindi naman siguro mali kung sabay kaming umuwi right? In fact, may sasakyan siya malilibre ako sa pamasahe pauwi.

Speaking of pamasahe, wala na akong trabaho at wala na akong mapagkukunan ng pera. Pag naubos yung laman ng Credit Card na nanakaw ko, magiging ulila na naman ako. And because of that, maalala ko naman yung mga nangyari dati. Hell shit, bakit ang malas ko sa buhay? Pagkatapos kanina ito na naman? Kailan ko ba matatakasan yung realidad?

Nakayuko lang akong nakaupo sa bench habang pasimple kung sinisipa yung mga maliliit na bato kung saan ng may nakita akong pares ng itim na sapatos sa harap ko.

I looked up for the thought na andito na si Aaron so I could punch him a million times in the face pero hindi. It was York.

"Ayos ka lang?" He asked.