Ohစံအိမ်ကြီးကလည်းကောင်းကင်ပြာပြာအောက် မှာ သာမန်Kimမိသားစုအိမ်လေးကလည်းကောင်းကင်ပြာအောက်မှာပါပဲ။
မတူတာကတော့သူတို့ရဲ့ဘဝလေးတွေပါ။
အချစ်ကိုအလုံလောက်ရရှိခဲ့တဲ့ကလေးနဲ့အချစ်ဆိုတာကိုထိတွေ့ခြင်းတောင်ရှိခဲ့ဖူးလားမသိတဲ့ကောင်လေးနှစ်ယောက်တွေ့ဆုံတဲ့အခါမှာတော့.....
"သခင်လေး သခင်လေးOh အိ်ပ်ယာထပြီးကျောင်းသွားရမဲ့အချိန်ရောက်ပါပြီ"
မျက်ရည်တွေ...ငါတစ်ညလုံးငိုနေခဲ့တာလား ငါ့ကိုထားသွားခဲ့တဲ့မေမေ့ကို ငါကဘာလို့ချစ်ရမှာလဲ မုန်းတယ်မေမ့ကိုသူလုံးဝမချစ်တော့ဘူး ဒီနေ့ကစပြီးဘယ်တော့မှမငိုဘူး.......
ရေချိုးခန်းထဲ အဆင်သင့်ပြင်ပေးထားတဲ့
ရေလေးချိုးပြီး သူအောက်ထပ်ကိုဆင်းလာခဲ့တယ်။၂လတစ်ခါတောင် တွေ့ဖို့မသေချာတဲ့ Daddyက အောက်ထပ်မှာ breakfastစားနေခဲ့တယ်"Daddy"
"Oh my son!နိုးလာပြီလားသား"
"သားကို ဒီနေ့ကျောင်းလိုက်ပို့ပေးပါ့လားdaddy"
"sorry,daddyမအားဘူး..
သားရဲ့companyမှာ meetingတစ်ခုရှိတယ် အရေးကြီးလို့ အိမ်တော်ထိန်းကြီးလိုက်ပို့ခိုင်းလိုက်လေ သားရယ်နော်""ဟုတ်"
နောင်ဘယ်သောအခါမှ Daddyကိုသူကျောင်းလိုက်ပို့ခိုင်းတော့မည်မဟုတ်ပါ'
OhSehunဆိုတာ အာ့လိုလူသားမျိုးပါ။သူ့ထက်ပိုအရေးကြီးနေတဲ့အရာတွေကိုလုံး၀မကြိုက်။မ
ိဘဆရာမိတ်ဆုံစားပွဲတွင် အားလုံးက သူ့ဟာနှင့်သူ ကြည့်ကောင်းနေခဲ့သည်။ မိဘတွေကလည်း သူတိူ့ကလေးတွေကို ဂရုတစိုက်နဲ့ပြင်ဆင်ပေးနေကြတာကို Ohsehun တစ်ယောက် ထိုင်ငေးကြည့်ရုံအပြင်ဘာမှမတတ်နိုင်ခဲ့...
သခင်လေးမျက်နှာမကောင်းတာကို ၀မ်းနည်းနေရုံအပြင် အိမ်တော်ထိန်းကြီးမှာလည်းဘာမှမတတ်နိုင်ခဲ့...
ညအိပ်ယာ၀င်တိုင်း သူ့ဆီပြေးလာလာပြီး
ဦးလေးဦးလေးဆိုပြီး သူ့မေမေ့ကို ခေါ်ပေးဖို့ငိုနေခဲ့တဲ့ကလေးလေးမလား။ သူ့အဖေဆီကနေ
"မင်းမေမေက မင်းကိုထားခဲ့ပြီး သူသိပ်ချစ်တဲ့ကောင်နောက် လိုက်သွားပြီ အာ့ကောင်မှာလည်းမင်းထက် ၂နှစ်ကြီးတဲ့ကောင်လေးရှိတယ်။
မင်းမေမေက သူတို့၂ယောက်ကိုသိပ်ချစ်လို့လိုက်သွားပြီ"လို့မပြောလာခင်အထိပေါ့...
YOU ARE READING
"Beyond The Hatred"
Fanfiction"အမုန်းတွေရဲ့အလွန်မှာအချစ်တွေ ြဖစ်လာနိုင်တာကိုယုံလား?"