3 kitaptan oluşuyor.
Gizem. Romantizm.
Yetişkin unsurlar ve rahatsız edici içerikler bulundurabilir.
-
Aldemir Holding'in göbeğinde yaşanan bir cinayet ve çalınan evrakların ardından bütün gözler, şirketin genç ve başarılı CEO'su Zümrüt Aldemir'e...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
28 Mayıs 2020, İstanbul.
Zümrüt elindeki evrakları karıştırmayı bırakıp bıkkınca Defne'ye baktı. "Kafayı sıyırmak üzereyim." Avukatının da ondan farksız bir yanı yoktu. Her ikisi de saatlerdir bir şeyler bulma umuduyla şimdiye kadar ellerine geçen şeyleri baştan sona inceliyor, işin sonunda da yine ellerinde bir hiç buluyorlardı.
"Bu durum benim aklıma hiç yatmıyor, biliyor musun?" Defne oturduğu yerde doğruldu. "Emirhan'ın söyledikleri aklıma yatmıyor Zümrüt. Önceden istihbaratçı olup her şeyi bırakması... Bilgenlere karşı seni uyarması... Hayır araştırmaya kalksak yine bir şey bulamayacağız. Orası bariz."
Zümrüt de aslında onunla hemfikirdi ama bu noktada neyin gerçek neyin kurmaca olduğunu bilemiyordu. "Kaya'ya anlattım aslında. Bir bakacağını söyledi ama umutlu değilim."
Defne nişanlısının adını duyduğunda istemsizce sırıtmıştı ama aynı şekilde toparlanması da hızlı oldu. "Ben evden ne aldıklarını merak ediyorum."
Orman evinin boşaltılması ikisinin de beklediği bir şey değildi. Zümrüt'ün o gece oraya gideceğini biliyorlardı sanki. O evde her ne varsa Zümrüt ulaşamadan onlar ulaşmıştı. "Benim görmemem gereken bir şeyler olduğu belli. Burada durmayacaklar da. Ben var olduğum sürece de durmayacaklar. Bir şeyleri ortadan kaldırmakta onların üstüne yok." Konuşma oradan uzasa da Zümrüt, durmadan ona bir şeyler anlatan Defne'den uzaklaşmaya başladı. Aklında bambaşka bir şey dönüyordu. Bir çıkış yolu. "Belki ben de bir şeyleri ortadan kaldırmalıyım."
"Efendim?"
Zümrüt avukatına baktı. "Bir... Bir planım var. Bir teori daha doğrusu ama... Defne, ben burada olduğum sürece bu adamlar bizim bir şey yapmamıza izin vermeyecekler. Her adımımızı kesecekler."
Defne varmaya çalıştığı noktayı tahmin etti. "Önerin nedir?"
"Şu sıralar Ankara'ya gitmeyi düşünüyorum, bir işim var. Orada hala evimiz duruyor. Belki de... bir umut belki de onların orman evinde yok ettiği şeylerin benzerini orada bulabiliriz. Düşüneceğimiz, rahatça hareket edeceğimiz bir yer Ankara."
