15. Bölüm | "Kaçış."

621 112 180
                                    

Fleurie - Breathe
İyi okumalar dilerim.

Fleurie - Breatheİyi okumalar dilerim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Hiç kimse, bir gün insanların basit bir cenaze törenine katılmaya çekineceğini düşünemezdi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.




Hiç kimse, bir gün insanların basit bir cenaze törenine katılmaya çekineceğini düşünemezdi.

Özellikle de bu cenaze peşlerinde dört döndükleri Kenan Aldemir'e aitken. Zavallı adamın cenazesine ailesindeki birkaç kişi dışında hiç kimse katılmamıştı.

Aldemir ailesi artık insanların gözünde güvenilir değildi ve ailedeki en masum kişi, bütün bu olanların sorumlusu olarak tutuluyordu. Cinayetlerin bile.

Zümrüt Aldemir'in ailesiyle hiçbir zaman ahım şahım bir ilişkisi olmamıştı, hatta ailenin en nefret ettiği kişi olabilirdi ama onlar tarafından uğradığı bu ihaneti hiçbir zaman unutmayacaktı. Amcasının cenazesine katılacak cesareti bile zar zor bulmuşken, kız kardeşinden ayrı tutmadığı kişi tarafından nasıl kovulduğunu kendine unutturmayacaktı.

Aslında hafızası biraz bulanıktı. Olayın yaşandığı davet gecesinde hatırı sayılır bir şekilde birkaç kadeh devirmişti, o gece yaptığı konuşmaları neredeyse hatırlamıyordu. Olayın sonrasında ise yaşadığı şok yüzünden her şey kesik kesikti.

Unutmadığı tek şey o andı. Sahnenin ortasında durduğu o an.

Günlerdir o geceden kalma iblislerle savaşıyordu ve artık neyin gerçek, neyin hayal ürünü olduğunu bir türlü ayırt edemiyordu. Uykusuzdu, farkında olmasa da karnı açtı ve yorgundu. Hem fiziksel hem de ruhsal olarak yorgundu. Ne davet gecesinde ne cenazede ne de cenazeden sonraki kaçışında tek bir gözyaşı dahi dökmemişti. Ağlayamıyordu. Üzerindeki bütün bu yük ve baskılar yüzünden içi kan ağlarken, bunu bir türlü dışına yansıtamıyordu. Belki de bu yüzden bu hallere düşmüştü. En ufak bir duygu belirtisi göstermediği, canının gerçekten yandığını kabul etmediği için her şey için suçlanıyordu.

Kaçmıştı.

Her şeyin altında ezildiğini hissettiğinde bir an olsun bile düşünmeden Ankara'daki soğuk, eski yuvasına sığınmıştı. Orada onu yargılayacak ve suçlayacak hiç kimse yoktu. Kendisi hariç.

GRİ ÇİÇEKLER (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin