LSS: CLOSE

Chapter 25

JACE excitedly twisted the doorknob and opened the door. Inilapag niya ang kanyang mga binili sa lamesa at hinanap ang nobya. He shouted for her name but he got no response. Ang akala ng binata ay nakatulog ito kaya naman naglakad siya patungo sa kwarto ng dalaga, ngunit bago pa siya makapasok sa silid ay agad s'yang nakatanggap ng isang tawag. His forehead creased and his lips curled, giving an astonished look. Nagtataka s'ya kung bakit tumatawag ang kanilang manager. 'Why would he call?'

He cleared his throat and answered the call. Pinaalalahanan lang pala s'ya na huwag gumawa ng kalokohan o anumang issue dahil malapit na ang world tour nang kanilang grupo.

"Don't worry, manager, I got this all handled," paninigurado ng binata. Ilang minuto pa nag-usap ang dalawa bago ito nagpaalam at ibinaba ang telepono.

He took a deep breath and looked around. Hindi n'ya pa rin nakikita ang nobya kaya naman tumuloy na ito sa kwarto. Regina wasn't there, but he could hear the water running was coming from the bathroom.

Agad s'yang tumungo sa pintuan ng banyo at kinatok ito ngunit wala s'yang narinig na sagot. Hindi maipaliwanag ni Jace ang nararamdaman pero pakiramdam n'ya ay may hindi magandang nangyari sa dalaga. He immediately opened the bathroom door. Luckily, it wasn't locked.

Jace's eyes widened to see her woman lying unconscious on the floor. Nakasuot ito ng kanyang panloob at naka-balabal ng puting kulay. Batid ng nobyo na maliligo dapat ang nobya dahil sa tuwalya at mga sabon na nakakalat sa sahig. Hindi na ito nag aksaya pa ng panahon kaya agad n'yang binuhat ang dalaga at nagtawag ng tulong. They immediately went to the nearest hospital.

SA loob ng ospital ay halos mahilo na si Justin dahil sa pabalik-balik na lakad ng nakatatandang kapatid. Magkatabi lang ang mga ito ng kwarto kaya naman minabuti n'yang samahan ang nakatatandang kapatid habang inaantay ang resulta. Tutal ay maari naman s'yang tumayo at lumabas.

"Can you please sit down? Sumasakit ang mga mata ko sayo," sabi ni Justin habang sinusundan parin si Jace ng tingin.

Nakinig naman ang binata at umupo malapit sa kapatid. Ang kaliwang kamay n'ya ay nakapwesto sa kanyang baywang habang ang kanang kamay naman nito ay nakahawak sa kanyang batok.

"I-I can't just sit down." Hindi mapakali na sabi nito at muli sanang tatayo nang bigla s'yang hilain pabalik ng kapatid sa kanilang kinauupuan.

"Ano ka ba. Just sit down. Everything's gonna be alright," Justin said positively. Hindi nalang nagsalita si Jace at patuloy na nag-antay ang mga ito sa labas ng kwarto. Halos trenta minutos din silang nag-antay kaya naman sabay pa na napatayo ang dalawang lalaki nang bumukas ang pinto at lumabas ang isang doctor at dalawang nurse.

"How is she, doc? Is she okay?" May pag-aalalang tanong ni Jace as he peeped thru her girlfriend's room.

"No worries, she's fine. In fact, she's awake. She just needs to rest and don't let her think too much." Pagkasabi nito ng doktor ay nagpaalam na ito at tumalikod. Si Jace naman ay agad na pumasok sa loob habang ang nakababatang kapatid ay medyo paika-ika na naglakad at pumasok din sa silid.

"How is my woman feeling?" Tanong ni Jace sa nobya, yumuko ito at binigyan siya ng isang halik sa noo. Pagkatapos ay hinawi nito ang buhok ng dalaga na bahagyang nakatakip sa kanang bahagi ng kanyang tainga.

"I'm okay. Masyado lang daw akong nasobrahan sa trabaho. I just need some rest, then I could go back to work," Regina answered, and sighed. Hinawakan ng dalaga ang kamay ng mga binata at tinignan ito sa mata, "When are you going back?"

Napaupo ang lalaki sa tabi ng nobya bago sumagot. He thought she wouldn't ask, pero mukhang malakas ang radar ng nobya. "Tomorrow. We need to practice for our next world tour," he answered.