Benimsin İzuku..! [Bakudeku]

thirteen

Neden...?

Neden yaptın bunu...

NEDEN...!

Katsuki yataktan sıçrayarak kalktı. Biraz gözlerini ovuşturdu ve etrafı dinledi. Dekunun odasından ağlama ve vurma sesleri geliyordu.

Üstüne bir tışört geçirirken göz ucuyla saate baktı. Saat sabahın 5.17 siydi. Katsuki odasından çıkıp karanlık koridorlarda yürümeye başladı.

Hala uyku sersemi bir haldeydi. Ama Deku'sunun hıçkıra hıçkıra ağlamsını ve kapıya vurmasını rahat bir şekilde duyabiliyordu.

Katsuki, izuku'nun kapısının önüne geldiğinde kapıyı hafifçe tıklattı.

Kapının arkasındaki ses kesilmeden devam etti. Katsuki anahtarı çevirdi ve kapıyı araladı.

Kapı arasından bakarken odayı gözleri ile taradı. Etraf dağılmıştı. Ve kapının açılması ile ağlama sesi kesilmişti.

Katsuki uyku sersemi olduğu için hala olayları idrak edemiyordu.

Taki ensesine bir darbe alana kadar. Arkasını döndüğü anda odadan koşarak kaçmaya başlayan deku ile kendine geldi.

Katsuki dekuyu daha odadan 2-3 metre uzaklaşamadan kolundan tutup odaya sürükledi.

"BIRAK BENİ MANYAK *HICK* "

Katsuki, izuku'nun arkasından odaya girdi ve kapıyı kapattı. Dekuya bakıp onu süzdü. Ağlamıştı.. gözleri kızarmış ve şişmişti.

"Seni bırakmak için mi bu kadar uğraştım ha!"

Katsuki'nin yükselen sesi ile İzuku iyice korkmuştu. Odada az olan ışık miktarı yüzünden İzuku onu kaçıran kişinin yüzünü seçememişti.

Katsuki odadaki lambayı yaktı. İzuku bir kaç saniye gözlerini sıkıca yumdu. Gözlerini açması ile karşısında duran tanıdık kişi ile şoka uğradı.

"Naber deku~"

Şok dalgası izuku'nun bedenine yayılırken katsuki ona yaklaşmıştı.

Yatakta oturan dekunun önüne çömelip ellerini tutmuş ve dekunun gözlerine bakmıştı.

İzuku ise hala titriyordu. Bunlar bir tür şaka mıydı?

"Dokunma bana!"

İzuku aklına gelen ilk şeyi söyleyerek ellerini çekti. Ayaklarını hafif kaldırıp katsukiyi omuzlarından itti. Ve yatağın öbür ucuna sindi.

Katsuki omzunu tutarak ufak bir inleme bıraktı odaya. Gerçekten sinirlenmeye başlamıştı.

"Kacchan hemen bırak beni! Yoksa seni şikayet ederim ruh hastası!"

Dekunun ona karşı gelişini zevkle izleyen katsuki sırıtarak ona doğru yürüyordu.

"Şimdiye kadar hiç yakalandım mı deku~"

Dekunun iyice geri kaçması ile katsuki durmuştu.

"PSİKOPAT HERİF SENİ ARKADAŞIM SANMIŞTIM!"

Katsukinin anı değişen sinirleri ile katsuki dekunun üzerine atladı.

İzuku'nun ellerini kafasının üstüne birleştirip çocuğun üstüne çıktı. Altındaki çocuk titreyip çırpınıyordu. Ve bunu yaparken istemen Katsukiye sürtünüyor du....

"Rahat dur seni sikik!"

İzuku Katsuki'nin dominant sesi ile yaptığı eylemin az da olsa farkına varmıştı.

İzuku durdu ve tekrar ağlamaya başladı. Katsuki bunu yapmak istememişti. O sadece izuku'nun gülen yüzünü istiyordu. Âğlamasını değil....

"Hey...? Sakin ol"

Sarışının sesi normale göre oldukça yumuşaktı.

"İ-in üstümden"

Katsuki çocuğun bileklerini bıraktı ve çocuğun üstünden kalktı.

İzuku oturur pozisyona geçip dizlerini kendine çekti. Soru karmaşası yüzünden beyni bulamıştı. Ellerini yeşil saçlarına götürüp çekmeye başlamıştı ki.

Katsuki'nin eli onun elini çekti.

"Bana sor. Kendine bunu yapma."

İzuku ne kadar temastan kaçınmaya çalışsada olmuyordu.

"E-en başından b-beri-"

Katsuki onun cümlesini "bendim" şeklinde tamamlandı.

Katsuki izuku'nun ellerini tuttu.

"Açsındır ben sana yiyecek bir şeyler getireyim. Sen beklerken düşün bende sevgilime kahvaltı hazırlayayım."

Katsuki centilmen bir şekilde izuku'nun elini öptü ve odadan çıkıp mutfağa bir şeyler hazırlamaya gitti....

Okulu bulanık amk

Bana karışanların amk

Hocaların amk

Almancanın amk

Neyse..... Bölüm ile ilgili olarak ilerde göreceğiz katsuki gerçekten dengesiz bir karakter.

Her an her şey olabilir.

Ve yb ne zaman gelir valla bilmiyorum

Sizi seviyorum! Okulun sizi sikmesine izin vermeyin çelik don takın!