İzuku'nun Nefreti...?
Korktun mu?
Bilinmezlik hissi.
"Neden bir şey yemeyi reddediyorsun?!"
İzuku sinirli gözlerle Katsukiye baktı. Tek istediği buradan gitmekti.
"Her şey normal! Benim yemek yemeyi reddetmem sorun!"
Katsuki sinirlenip İzuku'ya zarar vermekten korkuyordu. Bu yüzden yüksek dozda sakinleştirici almıştı. Ama yinede İzuku onu zorluyordu.
"Deku midene bir şeyler girmek zorunda."
Katsuki kendini kibar olmaya zorluyordu.
"Mide benim, beden benim! İstediğimi yaparım...! Sen bana karışamassın katsuki bakugou!"
Katsuki elleri tireyerek tepsiyi komodin in üstüne bıraktı. Yüzünde korkunç bir sırıtış vardı. Kafasını İzuku'ya çevirdi. Ve o sırıtış korkunç bir yüze dönüştü.
"BEDENİN BENİM"
İzuku'nun üstüne yürüdü.
"RUHUN BENİM"
İzukunun kolunu kavradı ve sıktı. Yakutlar zümrütler ile buluştu.
"En önemlisi kalbim de benim!"
Katsuki kafasını izuku'nun boynuna yaklaştırdı. İzuku'yu kokladı ve öptü.
Bu sırada İzuku ise katsukiyi itmeye çalışıyordu.
"RAHAT DUR!"
Katsuki'nin itaatkar sesi ile susmuş ve durmuştu..
Katsuki izuku'nun kulağına yaklaştı.
"Benim biraz işim var güzelim sende burada uslu uslu dur~ sana bir sürprizim olacak"
İzukudan uzaklaşı ve kapıya doğru yürüdü. İzzukusuna tekrar baktı.
"Özür dilemek ister misin?"
İzuku bu sefer sessiz kalmadı.
"SİKTİR GİT!"
Katsuki sinirlense bile bunu kendi içinde tutup hiç bir tepki vermeden odadan çıktı.
...Katsuki dekunun yanına gelmeyi saatler olmuştu. İzuku onun bir delilik yapmasından korkarken bulunduğu odanın kapısı açıldı.
Katsuki'nin üstü başı dağılmıştı. Tırnaklarında kahverengi lekeler vardı. Ve... Yüzüne korkunç bir sırıtış vardı.
"Deku yanıma gelir misin? sevgilim~"
İzuku onun dediklerini yapmak istemiyordu... Ama eğer onun dediğini yapmazsa olayların daha kötü olacağını düşündü.
Yavaşça ayağa kalktı ve çekinerek Katsuki'nin yanına gitti.
"S-sorun ne..?"
Katsuki izuku'nun bileğini kavradı ve kendine çekti. Ve İzuku'nun gözlerini cebinden çıkardığı fular ile bağladı.
"Çıkar şunu!"
Katsuki işaret parmağını izukunu dudaklarının üstüne koydu.
"Shhh sana bir sürprizim var."
Sarışın aşık olduğu çocuğu yavaş yavaş hazırladığı sürprize doğru götürüyordu.
İzuku bir kapının açılıp kapandığını duydu. Ardından aşağı doğru olan merdivenlerden Katsuki'nin yardımı ile indi.
Aşağıya indikçe izuku'nun burnuna küf ve rutubet kokusunun yanında daha farklı bir koku almaya başlamıştı.
Bu koku demir ve tuz karışımı gibiydi. Midesi bulanmıştı bu koku iğreçti!
İzuku'nun çıplak ayakları merdiven bittiğinde ılık ve yapışkan bir sıvıya değdi.
"Sakin ol sevgilim birazdan ne olduğunu göreceksin."
İzuku'yu belli bir konuma kadar götürdü.
"Hazır mısın?"
İzuku burnunu tutarak başını yukarı aşağı salladı.
Katsuki izuku'nun gözlerine bağladığı fuları çözdü. Ve beyaz fular yerdeki kan gölünün üstüne düştü.
İzuku gördüğü manzara ile şoka girmişti. Midesi bulanıyordu, kusmak istiyordu, kaçmak istiyordu...
İzuku'nun en yakınlarından biri bodrumdaki masanın üzerine ölü bir halde yatıyordu...
O kişi.....
Sizce o kişi kim?
Yazar öldü millet
Dün yorgunluktan uyuya kalmışım amk
Ve bu aralar sürekli şoklar yaşıyorum
O yüzden bölüm geç geldi
Neyse kendinize iyi bakın <3
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benimsin İzuku..! [Bakudeku]
Fanfiction[DÜZENLENECEK] Kitap sadece bol miktarda anı içerdiği için yayında laf edeceksiniz kapı 👉🚪