Costiño Series 11: Chaining the Heart (HANDSOMELY COMPLETED)

Kabanata 12

Kabanata 12

Kumabog

Days seemed like a sun to rise and to melt. Ang bilis ng panahon na kahit ang pag-aaral kong walang pag-asa ay nabuhay dahil kay ma'am. Gaya ng nasa isip, iba pala siyang amo. She knows to understand and to feel pity for those people needs help. Mabait siya, at matulungin. I never thought this days will come for me.

"Congratulations, hija. You deserve it." ma'am Lucila said happily.

I smiled wholeheartedly. For such thing like this is making me goosebump and unbelievably. Never really thought that I could finish my study. With her help, and with the God, I did it. Yes, I finished my college! And I thank her for being so good to me.

"Thank you, ma'am. Thank you for helping me." mangiyak-ngiyak kong sabi.

She sighed and smile. Lumapit siya sa akin upang yakapin ako ng mahigpit. Ramdam na ramdam ko ang yakap ng isang ina sa kanya. Ramdam ko na naging mahalaga rin ako para sa kanya. Sa mga pinagdaanan naming dalawa, palagi kaming nasa isa't-isa. And God is really good.

"It's welcome, hija. And please, call me mom or mama. Matagal ko ng sinasabi sayong tawagin mo ako sa ganoong pangalan." aniya sa nagtatampong boses.

Napangisi ako. Sa katunayan, matagal na niyang sinasabi sa akin 'yon ngunit hindi ko lang magawa dahil nahihiya at naiilang pa ako. Pero ngayon, siguro tama naman na tawagin ko siya sa paraan na gusto niya.

"Okay sige po…mama," tugon ko.

Ngumiti siya at niyakap pa ako. Graduation day namin ngayon at siya ang dumalo para sa akin. Dito ako sa America nakatapos ng pag-aaral. Mula sa grade 10 hanggang college ay nanatili kami dito. Hindi rin natuloy ang pag-uwi namin noon dahil gusto niyang makapagtapos ako ng pag-aaral dito.

Sang-ayon naman si Sir Arlan dahil gusto rin naman niyang makatapos ako. Ganoon din sa kanilang anak na mga lalaki. Nakakalungkot lang dahil si Basyang ay hindi ko nakasama dito. Nandoon kasi siya sa Ormoc para magtrabaho at hindi mag-aral. Nung una, tinanong lang naman ako ni ma'am kung gusto ko bang mag-aral kaya pumayag ako.

Malaking opportunity ito para sa akin. Lalo na't pangarap kong magtapos. Naging mahirap nung una kasi English language ang ginagamit dito pero habang tumatagal, nasanay naman ako. At ngayon ay marunong na akong magsalita ng Ingles. Sa edad na bente kwatro, natapos ko ang kolehiyo.

Naging masaya rin ang eighteen birthday ko dahil sa special ang ginawa ni ma'am Lucila. Nahiya pa nga ako dahil surprise birthday iyon at pumunta pa talaga dito si sir at mga anak nila upang makipag-celebrate sa amin. It was so beautiful and warm scenario for me. Kahit malungkot ang puso at nasaktan sa pagkawala ni Lola, nawala iyon dahil sa pamilya Perron.

I am graduate of engineer. Gusto kong magtrabaho dito dahil may mga magagandang company na maayos magbigay ng sweldo. Tsaka recommended rin ako ng university namin sa mga companies dito. Hindi ko alam kung bakit ganoon pero masaya ako dahil ang Diyos ay hindi ako pinabayaan. Sa mga tulong ni ma'am Lucila at ang kanyang pamilya, nandito ako ngayon at nakamit ang pangarap na makapagtapos.

Nagkaroon ng graduation party sa bahay. Maraming bisita dahil ang mga kumare ni ma'am Lucila ay invited lahat. Hindi nga lang nakarating si sir dahil busy sa Pilipinas. Masaya naman ngayon lalo pa't dumalo rin ang kaibigan ko na sobrang wild at rebelde.

"Come on, Mywa! Stop being naive and old fashion! Fuck man!" she said directly.

Umiling-iling ako. Nilapag ko ang baso ng wine sa stand table at napahinga ng malalim. Nandito kami sa garden at nagsasaya sa mga bisitang invited.

"Stop saying that. And please, watch your mouth." nagtitimpi kong sagot.

Ngumisi siya at sinampal ang balikat ko. Outspoken na babae si Yendy, naging kaklase ko mula grade 10 hanggang college. Malapit kaming dalawa sa isa't-isa dahil sipsip siya. Kahit maarte nakuha ko pa rin ang loob niya bilang babae.