*Unicode *
" Unnie ပြင်သစ်ကိုပြန်ရတော့မယ်"
ဝရန်တာမှာ coffee တစ်ယောက်တစ်ခွက်စီနဲ့ နှစ်ယောက်သားထွက်ထိုင်ပြီး နေကြာခင်းရဲ့ မနက်ပိုင်းအလှကို ခံစားနေတုန်း Unnie Soo ပြောလိုက်တဲ့စကားကြောင့် ယောင်း coffee ခွက်ကို ပုံမှန်ထက် တင်းနေအောင် ဆုပ်ကိုင်မိသွားတယ်။
" ကြာမှာလားဟင်"
" Unnie က ဟိုမှာ နှစ်နဲ့ချီပြီးနေတာလေ ယောင်းရဲ့၊ အခုတောင် Jen ရဲ့ မင်္ဂလာပွဲကိုလာရင်းနဲ့ နည်းနည်းကြာသွားတာ ဒီမှာ၊ အင်း...ကြာလောက်မှာပါ။ ကြာမယ်ဆိုပါတော့"
" ဪ "
တစ်ခွန်းသာပြောပြီး သူကိုင်ထားတဲ့ coffeeခွက်ကို စိုက်ကြည့်ရင်းငြိမ်သွားတဲ့ ချယ်ယောင်းဆိုတဲ့ ကောင်မလေးကို Soo အကဲခတ်နေမိတယ်။
ရွှေအိုရောင် ဆံနွယ်ရှည်လေးတွေနဲ့ ပါးဖောင်းဖောင်းလေးပိုင်ရှင်ရဲ့ မျက်ဝန်းတွေက ဘာလို့ မပျော်တော့တဲ့ပုံပေါက်သွားတာလဲ။
တစ်ခုခုကို စူးစိုက်ရင်း စဥ်းစားနေရာက ဆုံးဖြတ်ချက်ချပြီးသွားတဲ့ ပုံစံနဲ့ " ဟင်း " ဆိုပြီး သက်ပြင်းချသံကို ယောင်းဆီက အရင်ကြားလိုက်ရတယ်။
"Unnie ယုံလား"
" ဟင် ဘာကိုလဲ "
" ချစ်တဲ့စိတ်နဲ့ ချည်တဲ့ ကြိုးတွေက မြဲတယ်ဆိုတာ"
" ဟောတော့ ချယ်ယောင်းဆီက အချစ်အကြောင်းတွေကြားနေရပါလား။ ထူးထူးဆန်းဆန်း"
" ယောင်း မေးတာ ဖြေပါဦး"
" ကံနဲ့လည်းဆိုင်မယ်ထင်တယ် ယောင်းရဲ့။ ချစ်တိုင်းလည်း အဆုံးကျ မပေါင်းဖတ်လိုက်ရတဲ့ ဇာတ်သိမ်းတွေက ရှေ့မှာ အများကြီးလေ"
" ယောင်းကတော့ ကံကို မယုံချင်ဘူး။ ယောင်းကိုယ်ယောင်းပဲ ယုံချင်တယ်။ Unnie သေချာပေါက် ဒီကိုပြန်လာရမှာ"
" ဟင် ၊ Unnie က ဟိုမှာ အလုပ်ရှိတယ်လေ ဒီကိုပြန်လာဖို့က ကိစ္စရှိမှ..." Soo စကားမဆုံးသေးခင်
YOU ARE READING
I love you, Professor (U+Z)[COMPLETED]
Fanfictionအချေ ပါမောက္ခ ငယ်ငယ်ချောချောလေးJennie နဲ့ တက္ကသိုလ်ကျောင်းသား Lalisa တို့ရဲ့ ကျလိကျလိဖြစ်စရာ အိမ်ထောင်ရေးနဲ့ အချစ်ဇာတ်လမ်းလေးကို ဖတ်ကြဖို့အဆင်သင့်ပဲလား။ ( မစပ်ပါဘူး ယုံတယ်မလား) အေခ် ပါေမာကၡ ငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာေလးJennie နဲ႕ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား Lalisa တို႔ရ...