If We Never Met (On-going)

46

Don't forget to vote!!!

Jieso's POV;

"TIMEOUT! Let's have a Break. After lunch, babalik ulit tayo dito."sabi ni Coach. Kinuha ko ang bag and towel ko at nagpunas.

"Dude." bungad ni Zyron sa harap ko. "Tara. Sabay na tayo pumuntang Cafeteria." aya nito sakin.

"Sinong may sabi sayong pupunta rin ako sa Cafeteria? May dalawa kang paa, ikaw mag isang pumuntang Cafeteria." sabi ko at umalis na. Napapansin kong nakikipaglapit siya sa akin. Madalas niya na kong kausapin hindi katulad noon, pero wala parin akong balak na pakitunguhan siya ng maayos. Sa kabila ng kagaguhang ibinigay niya sa kapatid ko pati kay Saphera. Wala pa siyang puwang para sa patawad.

Ayoko pang bumalik sa Room dahil alam kung lalapit lapitan na naman ako ni Zein. Hindi din ako nagugutom, kaya hindi pa ako napapapuntang Cafeteria. Kaya naisip isip kong pumuntang Garden para marelax relax ang isip ko.

Pumasok ako doon ng walang katao-tao. Bukod sa Yoshi fountain, dito larin makakaramdam ng Peaceful Mind. Yung tipong nakakawala ng Stress dahil sa napaka presko at mabangong hangin dulot ng iba't ibang halaman dito sa garden.

Pumunta ako sa likod ng puno, umupo sa ilalim ng puno at ipinikit ang mata. Hindi ako gutom, pero pagod ako. Pagod ako hindi dahil sa pag eensayo namin kundi dahil sa mga nangyayari sa akin. Huminga ako ng malalim at ni lay-low ang sarili.

Simula nung nagsinungaling ako sa harap ng Yoshi fountain kasama si Saphera ay hanggang ngayon pinag dudusahan ko parin ang mga sinabi kong kasinungalingang hindi ko siya mahal.
Tama nga ang misteryo sa fountain na yun.
Hanggang kelan ko ba pagdudusahan itong parusa sa akin?

<Heaven Knows Lyrics> (Play the background music)

"He's always on my mind
From the time I wake up 'til I close my eyes
He's everywhere I go
He's all I know
And though he's so far away
It just keeps gettin' stronger, every day
And even now he's gone
I'm still holding on..."

Maya-maya ay may naririnig akong kumakanta... Noong una hindi ko pinapansin at ineenjoy ko lang ang napakasarap sa tenga ng pagkanta na naririnig ko, dahil akala ko ay nananaginip lang ako.

"So tell me where do I start
'Cause it's breakin' my heart
Don't want to let him go
Maybe my love will come back some day
Only heaven knows
And maybe our hearts will find a way
Only heaven knows
And all I can do is hope and pray
'Cause heaven knows..."

Nakapikit ako nang mabosesan ko ang naririnig ko na malamig na boses. Iminulat ko ang mata ko at pinakiramdaman ang paligid.

"My friends keep tellin' me
That if you really love him
You've gotta set him free
And if he returns in kind
I'll know he's mine
So tell me where do I start
'Cause it's breakin' my heart
Don't want to let him go..."

Hindi ako nananaginip. Naririnig ko talaga ang boses niya! Inikot ko ang paningin ko at hinahanap kung saan nang gagaling ang napakagandang boses niya. Napatigil na lang ako ng marealize na nasa likod lang din siya ng punong sinasandalan ko. Dahan dahan akong lumapit sa kaniya na nakahandig din ang likod niya sa puno, naka pikit at dinadamdam ang pagkanta.

"Maybe my love will come back some day
Only heaven knows
And maybe our hearts will find a way
Only heaven knows
And all I can do is hope and pray
'Cause heaven knows..."