selfharm

#1 eerste schooldag

"Britt, liefie, wakker worden." "hmmm," ik sloeg de hand weg die me wakker schudden. "Mahaam, moest dat nou echt." mijn moeder zuchtte; "sorry schat, maar het is tijd voor school. Ik weet dat je er nooit zin in hebt, maar je gaat nu naar een nieuwe school. Misschien kan je wel nieuwe vrienden krijgen." Met een ruk schoot ik overeind. Dat was waar ook. een nieuwe school. geen gepest meer en mischien zelfs wel een nieuwe vriendin. snel sloeg ik de dekens van me af en schoot ik in de kleren die ik de vorige dag al had klaar gelegd. mijn moeder glimlachte naar mij; "ik denk dat ik beneden maar is ontbijt ga klaarmaken. morgen lukt dat niet want dan begin ik met mijn nieuwe werk. dan zul je zelf maar je brood moeten smeren." ze stond op en liep naar beneden. ik liep mee naar naar de eerste verdieping -ik sliep op zolder- en sloop zachtjes de badkamer in om mijn broertje, zusje en vader niet wakker te maken. ik liet de kraan lopen todat het water een beetje warm was en maakte een washandje nat om mijn gezicht te wassen. daarna deed ik wat mascara op. ik draaide me om om naar de deur open te doe, toen mijn blik op het oogpotlood van mijn moeder viel. hm mischien stond oogpotlood mij wel. ik pakte het op en ging weer naar de spiegel. ik trok een lijntje onder me oog en eentje boven mijn oog. nou dat stond op zich niet verkeerd. ik deed mijn andere oog ook en ging naar beneden.

sneller, sneller. ik fiets zo hard als ik kan door de straten van Kaatheuvel, maar ik ga niet snel genoeg vind ik. doordat me moeder en ik een 'kleine' meningsverschil kregen ben ik nu te laat voor school. gelukkig ken ik de route naar school goed want anders zou ik zeker te laat komen. ik zie de school al in de verte en trap nog eens extra stevig door. als ik het schoolplein oprij zie ik niemand meer buiten. vurig hoop ik dat de tweede bel nog niet is gegaan. ik rij het fietsenhok binnen en zet mijn fiets op slot. ik pak mijn tas uit mijn krat en loop richting het schoolgebouw.

wauw, denk ik bij mezelf, wat is het hier groot. rechts zie ik kluisjes en als ik naar boven kijk zie ik er daar nog meer. ik zie dat de aula een boven en beneden verdieping heeft. de aula is enorm. daaruit maak ik dat er veel leerlingen zijn. de aula ziet er gezellig uit. de stoelen hebben leuke kleurtje zoals groen en roze. de tafels zijn of gewoon bruin of oranje. de muren zijn lichtrood en sommige zijn wit. ik voel me meteen op me gemak. ik denk door de warmgevende uitstraking die de aula uitstraalt. ik loop rechtdoor naar de balie. de vrouw achter de balie kijkt op en schuift het raampje dat ons scheid open; "hallo, wat kan ik voor je betekenen?" "uhm hallo, ik ben Britt Spee en" veder kom ik niet want de vrouw begint enthousiast door me heen te praten; "o jij bent dus de nieuwkomer. aangenaam kennis te maken ik ben mevrouw hensen. Welkom op deze scchool. Het is hier best druk maar ook super gezellig." de vrouw bleef maar praten en prate, er leek geen einde aan te komen. Maar na een kwartier; "ik zal even kijken waar je eerste les is." ze tikte een paar dingen in op de computer. "ah ik zie het al. je komt in m3f te zitten. en die heeft op dit moment wiskunde dus dat komt mooi uit, want dat is op de begane grond. gewoon die kant uit dan kom je in de studie hal. gelijk de eerste deur, lokaal 001 heb je les." ik bedankte haar en liep in de toegewezen richting.

ik telde tot drie en trok de deur open. de man die voor de klas stond hield op met praten en kijk mijn richting op, net als alle kinderen in de klas. het viel me meteen op hoe chagerijnig die vent wel niet keek. en toen hij begon te praten wist ik meteen dat dit een slecht jaar wiskunde werd. wat een akelig man. "goedemiddag laatkomertje, jij bent britt niet waar. omdat dit je eerste les is zal ik je er niet uitsturen, maar de volgende keer heb je minder geluk jongendame. ik ben meneer vreugde -wauw... een chagerijnige vent met vreugde als naam, de ironie spat er van af- en ik ben je wiskunde docent en je mentor van dit jaar -mijn geluk kan niet op-. je mag gaan zitten." ik keek de klas goed rond. de kinderen hier zagen er niet zo opgemaakt en bitcherig uit als bij mijn vorige school. en ze leken het helemaal niet erg te vinden dat er een nieuwkomer was. een meisje klopte zelf op de stoel naast haar, die vrij was. daarom besloot ik naast haar te gaan zitten. "hoi, ik ben Nikki, wie ben jij?" "hey ik ben britt. is die man altijd zo chagerijnig." ze lachte; "helaas wel ja. ik had nooit gedacht dat dat je eerste vraag zou zijn aan mij weet je dat. Meestal gaan ze zeuren dat ze hier niemand kennen. maar goed je moet gewoon niet teveel aantrekken van die man. hij heeft een physich probleem." "zei je wat nikki," galmde meneer vreugdes stem door de klas. nikki keek op; "nee hoor meneer ik zeg alleen tegen britt dat u zo'n leuke vent bent en uw les zo leerzaam is. ik hoorde hier en daar gegrinnik door de klas. blijkbaar was nikki hier de populaire meid in de klas. ik schudde mijn hoofd en riep mezelf tot orde. ik moest nu niet weer beginnen met iedereen in te delen in verschillende groepen. ik hoorde de bel gaan en nikki stond op. "ga je mee?" vroeg ze glimlachend.