selfharm

#21 nieuwe ik

"Vertel. Wat is er nou zoooo belangrijk dat ik langs moet komen?" Ik zit bij Jay op zijn bed. Hij kijkt me aan alsof hij een totaal ander mens voor zich ziet. En misschien is dat ook wel zo. "Ik maak me zorgen om je Britt.." begint hij. "Kijk, wat je doet is niet goed. Stel dat je met je. Mesje een verkeerde ader raakt. Dan.." hij slikte even. "Straks ben je er niet meer. Ik kan niet zonder je leven. Stop er alsjeblieft mee." Die opmerking raakt me wel. Maar ik word toch pissig. Wat denkt hij wel niet? "Ik bepaal zelf wel wat ik doe met me leven. Je bent de baas niet over mij Jayden! Moet ik je soms mama noemen?" ik kijkt verslagen naar de grond. "Ik heb niet met je genomen om vervolgens met een Britt 2.0 te hebben.." fluistert hij. Ik kijk hem aan. "Pardon?" ik kijk hem aan alsof hij gek is. Hij gaat verder: "je bent verandert Britt. Jee bent niet meer diegene op wie ik verlieft ben geworden. En ik weet, we hebben nog maar 2 dagen, maar jij bent in die 2 dagen in een.. In een bitch verandert. Ik wil graag dat je vertrekt. Kom maar weer als je een beetje normaal kan doen" Ik staar hem aan. Woedend borrelt naar boven. "Ja mama," sis ik. Ik draai me en loop zo eervol mogelijk naar buiten, terwijl ik van binnen kapot ga.

Pas als ik in mijn kamer ben laat ik mijn gevoelens naar buiten komen. Ik laat me hoofd in een kussen gaan en begin hard te schreeuwen. Gelukkig wordt het geschreeuw door de kussen gesmoord. Het besef dringt nu pas tot me door: het is uit. Mijn hart voelt aan alsof hij in tweeën is gebroken. Gevoel. Vergeten. Gaat er door me heen. Ik strompel gebroken naar mijn ladekast. Ik trek het onderste laatje open en haal vanonder me sokken mijn mesje eruit. Ik plof ter plekken op de grond. Daar begin ik meer en diepere krassen te maken dan ik ook heb gedaan.

Het had zo erg gebloed dat ik onder de douche ben gaan staan. Daar heb ik gekeken hoe al het rood wegstroomde het putje in, samen met mijn gevoelens. Nu lig ik in mijn bed, omhoog starend en vastbesloten al mijn gevoelens buiten te sluiten. Gevoelens doen pijn, bedenk ik me. Geen emoties is het beste. Dan sluit ik me ogen om een nacht vol nachtmerries tegemoet te gaan

Ik sluip naar beneden. Ik ben zo vroeg mogelijk uit bed gegaan zodat ik nog voor het ontbijt beneden ben. Ik pak een bord en strooi een broodkruimels en een beetje hagelslag erop. Ool pak ik een beker en doe er een miniscuul laagje melk in. zo het lijkt alsof ik gegeten en gedronken heb. Ik lach zelfgenoegend in mezelf. Ik heb namelijk besloten bijna niks meer te gaan eten. En ik start vandaag.

"Eaij poepie" roept Melvin en hij slaat keihard op mijn rug. "Au, bitch." ik wrijf over de plek waar hij me geslagen heeft. "Love you to," zegt hij lachend. "HAHAHAAHAHA grapuug" sarcastischer kan ik bijna niet klinken. "Maar nee even serieus nu Britt, gaan we vandaag aan dat verslag. We hebben niet zo lang de tijd en ik wil het graag af hebben." ik lach: "Sinds wanneer ben jij van het huiswerk maken?" "Sinds ik mijn examen wil halen en van deze school af wil." o ja, als je het verslag niet maakt mag je niet over gaan. "Oke daar heb je een punt mee," geef ik toe. "Uit school gaan we wel naar jou huis. En dan maken we het snel zodat ik nooit meer maaar die stomme kop van je hoef te kijken." Hij schud langzaam zijn hoofd. "Ach meissie, toch, zo naïef. was je vergeten dat je naast mij zit met.. uhm even kijken.. drie vakken." op het moment dat hij dat ene woord uitspreekt gaat er een steek door mijn hart. met moeite verdring ik die. niet aan hem denken nu Britt. hij is het niet waard. ik glimlach met moeite naar hem. "zie je in de les, duivel." dan draai ik me om en loop ik weg.