selfharm

#13 onverwachts

"britt, het.. het spijt me zo. het was niet de bedoeling om je te kwetsen. ik dacht.. dat het beter was dat je het niet wist. kan je.." ik laat haar niet uitpraten en geef haar een mega grote knuffel. als ik haar weer los laat staan de tranen in mijn ogen en ook Femke kan het niet droog houden. "ben je.. ben je hier helemaal heen gekomen voor mij?" ze knikt voorzichtig. "dat je dat voor me gedaan hebt betekent zo veel voor me!" ze veegt een traan weg; "kan je het me vergeven..?" ik grijns; "natuurlijk vergeef ik je. als je helemaal hierheen komt om dat te vragen weet ik dat je een goeie vriendin bent." ze glimlacht voorzichtig. "ga je mee naar mijn huis?"

"dus het is de eerste keer dat je hier bent?" ik plof naast haar neer en geef haar een kop warme chocolademelk. ze knikt; "ja Jay kwam altijd naar mij toe. maar ik wilde je niet verliezen en de enige optie die ik zag was hierheen komen. natuurlijk mocht ik niet van mijn moeder zoals je weet, maar na lang smeken en zeggen hoe belangrijk het was mocht ik toch gaan." ik neem een slok van mijn chocomelk. auw, heet. "waarom heb je eigenlijk niks gezegt?" ze zucht; "ik wilde je niet kwetsen. ik wist al dat ik fout zat door niet te zeggen dat ik iemand kende uit jou buurt en toen je zei dat je hem kende durfde ik het al helemaal niet te zeggen, sorry" "het geeft niks ik ben allang blij dat je hier bent. je hebt geluk dat mijn ouders allebei werken en dat de tweeling naar de crèche is, anders wist ik niet of ik je uberhaupt wel binnen mocht laten. kom dan laat ik je mijn kamer zien."

ik plof neer op mijn bed en Femke komt naast me zitten. "en wat vind je ervan?" ze glimlacht; "het is nog mooier dan op de foto die je me stuurde" ik grijns; "ja ja, dat zeggen ze allemaal." "nee ik meen het, het is echt facking mooi." ik sta op en zet mijn lege mok neer op mijn bureau. opeens schiet er een idee in mijn hoofd. "hé, ik heb een plan, wat als we Jay is een bezoekje brengen." ik kijk er aan en zie dat ze grijns. "goed idee"

'ding, dong, daaaang, dooongggg' "jeetje wat een kutbel" ik grijns; "en hier bel ik elke dag dus aan." op het moment dat ze iets terug wil zeggen vliegt de deur open. "heeeeyy...." Jay kijkt van mij naar Femke en weer terug. "hoi Jay," zegt Femke nonchalant en stapt naar binnen alsof er niks aan de hand is. ik lach binnensmonds en besluit mee te spelen. "hey Jay alles goed?" ik stap naar binnen en geef hem een dikke knuffel. daarna loop ik door naar de woonkamer. even later komt Jay ook de woonkamer in met een verbaast gezicht. Femke en ik giechelen allebei even. Jay staat nog steeds onbewogen midden in de kamer. "ontvang je je gasten altijd zo?" vraagt Femke. "ja inderdaad, je kan op zijn minst wat drinken aanbieden. "w..w..willen jullie w..wat drinken?" vraagt Jay stotterend. "ja graag, cola alsjeblieft" "voor mij hetzelfde." Grijnzend kijk ik Femke aan. Ze doet hetzelfde terug.

"Waarom zijn jullie hier eigenlijk?" zegt Jay als hij van de schrik bekomen is. Ik besluit het te vertellen. "Femke is hier speciaal voor mij heen gekomen. Nadat we wat gepraat hadden hebben we besloten om naar jou toe te gaan. Gewoon, voor de lol." Femke knikt instemmend. "O en ik heb nog een verrassing," zegt Femke, "ik heb genoeg geld om naar de Efteling te kunnen." Ik geef haar enthousiast een knuffel maar Jayden staat er wat beteuterd bij. "Wat is er?" vraag ik. Hij begint te hakkelen; "Ik.. Eh.. Ikkhepgenabo." "Wat? Praat is wat harder." "ik heb geen abbo." Femke en ik kijken elkaar aan en barsten dan in lachen uit. "omg, je woont amper vijf minuten van de efta en je hebt geen abbo." "inderdaad," sta ik haar bij, "waarom zou je geen abbo hebben?" hij word rood. "ik vond het stom." nu beginnen we nog harder te lachen. "sorry wat zeg je? wie is altijd degene die honderdduizenden verhalen vertelt over de achtba... je bent bang voor achtbanen is het niet?" nu word zijn kop zijn rood als een tomaat; "ja," ja fluistert hij. Femke en ik liggen nu dubbel van het lachen. "en dat terwijl hij zegt dat hij nergens bang voor is," roept Femke. "en dat hij in de grootste achtbaan van Amerika is geweest." Jay kijkt ons boos aan; "als jullie klaar zijn met lachen kom dan maar naar boven." bij wijze van zijn antwoord stampt hij extra boos de trap op waardoor wij al helemaal niet meer bijkomen.

Ik klop op Jayden zijn deur. "Jay het spijt ons. Mogen we alsjeblieft binnen komen?" ik hoor Jay snuiven achter de deur; "als jullie geen kut grappen hebben dan is de deur open." langzaam en krakend duwen we de deur open. Jay zit achter de computer met zijn rug naar ons toegekeerd. hij kijkt niet op of om en blijft naar het computerscherm staren. ik loop naar hem toe en sla mijn arm om hem heen. "pukkeltje wees alsjeblieft niet boos op ons." hij zucht; "oke, ik ga met jullie mee naar de efta." juichend knuffelen Femke en ik Jay. "maar," zegt hij, "op één voorwaarde ga ik in de achtbaan. jullie betalen me kaartje." Femke en ik kijken elkaar even aan. "deal!" zeggen we dan allebei tegelijkertijd.