16

1.9K 126 119
                                    

(Geçmiş zaman) (Minho'dan)

Bugün Marnea'ya açılacağım gündü. Çok heyecanlıydım. 7. Sınıfın sonlarına yaklaşıyorduk.

Bahçede gezmeye bir son verip,sınıfa çıktım. Ne şans ki Marnea'da sınıftaydı.

"Marnea,bir bakar mısın?" Diye sordum. Marnea tanınan ama popüler olmayan bir kızdı,bizden biraz da olsa fazla zengin olduğu için egosu tavandı.

"Ne var Minho?" Dedi oturduğu yerden.

"Sana bir şey itiraf etmem gerek." Bir yandan içimden yapabilirim diye geçiriyordum.

"Uzatma da konuş işte." Dedi.

"Ben.. Sanırım sana aşık oldum. Benimle çıkar mısın?" Marnea küçümseyici bir kahkaha attı.

"Sen ve çıkmak mı? Sen fakir,pis,nerede yattığı belli olmayan,ter kokan,kedi hastası olan ve kedilerle kafayı bozmuş birisin. Annen baban ne iş yapıyor belli değil. Seni kim niye istesin ki? Cevabım tabii ki hayır!"

Gözlerim dolmuştu. Buna emindim. Sadece hayır seninle çıkamam,senden hoşlanmıyorum dese anlardım zaten. Aşağılamaya ne gerek vardı?

O sırada konuştuğu kızlar ve sınıfta olan kızlar yerlerinden kalkıp yanıma geçti. Marnea şaşırmış gibiydi.

"Bana bak yelloz,Minho bu lafları haketmiyor." Dedi Yuna.

"Eğer bir daha,böyle laflar etmeye kalkıştığını duyarsak,"

"Seni kimse bizim elimizden alamaz. Anlaşıldı mı?" Diyerek Mina'nın cümlesini tamamladı Lisa.

"Ayrıca senin annen,baban ne iş yapıyor o da belli değil. Sen bizden üstün değilsin,hatta bizden aşağıdasın. Madem o kadar paran var,kendine bir beyin nakli yaptır. Minho'ya ettiğin lafları sana yediririm,üstüne de keyif kahvesi içerim anladın mı beni?" Dedi Ryujin.

Ryujin o zamanlar yeni gelmişti bizim sınıfa. Annesi ile babası boşandığı için  ülke değiştirmişti ve bizim sınıfa düşmüştü.

Marnea sırasından kalkıp hızla giderken kızlar bana döndü ve senkronize şekilde;

"Bize bak,bir daha kendini ezdirme."

Hemen kendimi toparladım. Aslında kendimi güçsüz gibi göstererek kötü yapmıştım ama neyse. Bu seferlikti nasıl olsa.

"Teşekkür ederim kızlar." Dedim.

"Okuldan sonra kafeye mi gitsek? Canım çok kahve istedi." Dedi Yuna.

"Gidelim." Dedi Ryujin. Çıkışta kafeye gidip daha yakından tanıdık birbirimizi.

O günden sonra da bağımız hiç kopmadı.

(Dttr için yazdığım en uzun bölüm olarak tarihe geçmeli)


Bölüm yazmayacağımı söyledim fakat Aslı sayesinde kendimi üzmemem gerektiğini anladım. Çünkü ben üzülürsem o da üzülür. Kedime çok değer veriyordum çünkü 3-4 senedir bizimleydi. Ancak ona ayrılan vakit bu kadarmış.

Umarım orada rahattır,Cennetin en güzel yerinde olması dileğiyle...

♡♡

Dance To The Rhythm • Lee Minho ☘ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin