13

2K 150 29
                                    

Yaklaşık yarım saat oturduktan sonra kalktık. Yarım saat boyunca konuşmadan oturduk ve Koha'yı sevdik.

Gitmeden önce Koha'nın kafasından öptüm.

"Görüşürüz Koha,beni bekle tamam mı? Minho'yu da bekle tabii." Yavaş yavaş yürüyerek ilerlemeye başladık.

"Koha ile aranda farklı bir bağ olmalı." Dedi Minho.

"10 yaşımdan beri buraya gelirim. Yani senelerdir birlikteyiz,hâliyle aramızda farklı bir bağ var..." Koha çok değerliydi benim için. Bir kere onu kaşırken karnında bir yara görmüştüm ve direkt olarak ağlamaya başlamıştım çünkü Koha'ya bir şey olacak diye ödüm kopuyordu.

"Umarım ayrılmazsınız." O konuştukça sanki içim kıpır kıpır oluyordu,böyle şey derler ya kelebek hissi. Ondan işte.

"Umarım." Aslında umduğum bir sürü şey vardı.

Minho ile olabilmek,Koha ile ayrılmamak,fobimi yenmek,arkadaş edinmek,hayallerimi gerçekleştirmek vb.

Minho beni evimin önüne kadar bıraktı. Vedalaşıp,kapıyı açtım ve içeri girdiğim an kendimi yatağa attım.

Minho ile konuşmuştum...

KONUŞMAK!

Bu benim için bir dönüm noktasıydı çünkü daha önce hiç bu kadar uzun süre biriyle konuşmamıştım.

HEM DE MİNHO İLE?!

Kafamı yastığa gömüp çığlık attım ve mutluluktan tepinmeye başladım. Noluyordu bana? Minho bana ne yapmıştı böyle...

Dance To The Rhythm • Lee Minho ☘ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin