Kaşlarım şaşkınlıkla havaya kalkarken "Abla bu ne?" diyebildim sadece. Meryem abla ise yüzünde küçük bir tebessümle "Aç içini anlarsın. Ömer "Evlenme teklifi ettim ama yüzük alamadım içimde kaldı, bunu bari son anda yetiştir." dedi. Ben de getirdim...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🤍
Elimdeki alyansla oynarken, tek elimle gözümden akan yaşı sildim. Bir hafta geçmişti. Ömer'den haber alamadığım koskoca bir hafta. Nişan gecesi ettiğimiz kavgadan sonra, ben odama geçerken o, çekip gitmişti. O günden sonra ondan ailesi dahil kimse haber alamamıştı.
Vicdanım asla susmuyor sürekli 'Senin suçun.' diye bağırıp çağırıyordu. O gün bana bir şey anlatmak istiyordu. Bunu gözlerinin içinde görmüştüm. Ama bir şey onu sürekli durduruyordu.
Derin düşüncelerim titreşen telefonumla kesildi. Cebimden çıkardığım telefonun ekranında bir sürü cevapsız arama gözüküyordu. Onları endişelendirmiş olmalıydım. Sırf ağabeyimden otuza yakın arama vardı. En son aramanın üzerine tıklayıp ağabeyimi geri aradım.
Tek sefer çalmasına rağmen hemen açıp konuşmaya başladı "Asiye! Neredesin sen? Aklım çıktı be kızım! Öldük burada!" dedi.
"Ağabey! Anneme de söyledim, tekrar söylüyorum günde seksen kez aramanıza gerek yok! İyiyim!"
Kocatepe'ye gelmiştim. Benim de kürkçü dükkanım burasıydı işte. Hakan'ı hiç var olmamış gibi hayatımdan çıkardığım için burası canımı da yakmıyordu artık.
İki gündür burada, tek başıma, dağın başında kafa dinliyordum. Tabi ağabeyim ve annemin izin verdiği kadar.
"İyi mi? Neredeymiş?" diyen annemin sesi geldi.
"İyiymiş annem. Merak etme. Nerdesin kız bugün gelecektin hani?" dedi ağabeyim anneme verdiği cevabın ardından.
Oturduğum sandalyede ileri geri sallanmaya devam ederken "Cık. Gelmeyeceğim. " dedim.
Telefondan birkaç hışırtı duyuldu. Ardından da ağabeyimin sesi.
"Asiye sen hala Kocatepe'desin dimi? "
Bıkkınlıkla gözlerimi devirdim. Nereye gideceksem sanki başka? "Yok abim. Atladım karavana geziyorum öyle koy koy!" Dedim alayla.
"Hiç yakıştıramadım sana Penguen. Bir de dalga geç." dedi.
"Kurban olduğum. Sürekli soruyorsun ya! Saat başı konum mu güncelleyeyim sana. "
"Yok be. İki saatten bir güncelle kafi."
"Allah razı olsun be abim. Başka bir arzun isteğin varsa çekinme söyle."
"Yok şuanlık olunca söylerim canım." dedi gülerek. Dayanamayıp ben de kıkırdadım. Şaka maka özlemiştim onu da.
"İyi o zaman." dedim.
Tekrardan birkaç hışırtı geldi.
"Abim! Canın bir şey de çekmiyor? Eminsin değil mi?" dedi.
