🌹🥀 AMANDA 🌹🥀 [ At My Worst ]

Chapter 14

~ සති එකහමාරකට විතර පස්සේ අමන්දා ඉස්කෝලෙ ආවා. ඒ වෙනකොට එයාට ඇවිදින්න පුළුවන් උනා. එයා සුපුරුදු විදියට හෙමින් හෙමින් ඇවිදගෙන පන්තියට ගියා. බිම ගල් අල්ලලා තියෙන නිසා අමන්දා පොඩි එකා වගේ ගලින් ගලට කකුල තිය තිය ගියා.එතකොට එයා දැක්කා එයාගෙ සපත්තුවෙ ලේස් එක ලිහිලා තියෙනවා. එය නැවිලා ලේස් එක ගැටගහන අතරේ එතනට කවුද ආවා.අමන්දා දැක්කා කලු පාට සපත්තු දෙකක්. එයා හෙමීට ඔළුව උස්සලා බැලුවා . එයා අත් දෙක සාක්කුවට දාගෙන හිටියේ.එතන හිටන් ඉන්න කෙනාගෙ පිටිපස්සෙන් ඉර එළිය ආපු නිසා මුණ අදුරු වෙලා තිබ්බෙ.ආමන්දා ඇස් දෙකත් පොඩි කරන් බැලුවා, අදුරගන්න බැරි වෙච්ච නිසා එයා නැගිට්ටා. එතකොටයි එයා දැක්කෙ ඒ ජේසන් කියලා.අමන්දට එතකොටයි තේරුණෙ ජේසන් එයාට වඩා කොච්චර උසද කියලා. අමන්දා හිටියේ ජේසන්ගෙ පපුව ලගට වගේ. අමන්දා ලාවට හිනා වෙලා බිම බලාගත්තා ~

" Good Morning "

~ ජේසන් හරිම උස් කටහඩකින් ,හිනා වෙන් නැතුව කිව්වා. එයාගෙ කටහඩේ ගැඹුර නිසා අමන්දාට ඇහුනෙ සැරම සැරම සර් කෙනෙක් එයාට කතා කරනවා වගේ. අමන්දට මතක් එයාගෙ කලින් ඉස්කෝලේ principalව ~

" Good Morning "

~ අමන්දා හෙමින් මිමිණුවා . ජේසන් හිටියා වගේම බකමූණා වගේ අමන්දා දිහා බලන් හිටියා. අමන්දා බැලුවා මේ මොකද කියලා .ජේසන් එක හෙලා එයා දිහා බලන් ඉන්න එක අමන්දට අපහසුවක් ගෙනාව නිසා එය සම්පුර්ණ යටිතොල හපාගෙන වෙනාතක් බලාගත්තා. ජේසන් එක පාරට නැවිලා එයාගෙ මූණ අමන්දගෙ මූණ ලගට කරා . අමන්දා එක පාරට පිටි පස්සට වෙලා මූණ පැත්තකට කලා මොකද එයාගෙ මුණයි ජේසන්ගෙ මුණයි අතර පරතරය තිබ්බෙ අගල් දෙකක වගේ ප්‍රමාණයක් . ජෙසන් වටපිට බලලා ළමයි ඉන්න නිසා ආයෙ පිටිපස්සට වෙලා කෙලින් හිට ගත්තා.පිටිපස්සට වෙලා හිටපු අමන්දත් කෙලින් වෙලා ජේසන් දිහා බැලුවා. ජේසන් එකපාරට පොඩි එකෙක් වගෙ හිනා වෙලා , ~

" ඔයා කල්පනා කරාද ? "

~ අමන්දා නැහැ කියලා ඔළුව වැනුවා. ජේසන්ගෙ මූණ අවුල් උනා. එයා කටත් උල් කරන් වෙන පැත්තක් බලන් ටිකක් වෙලා කල්පනා කරා . ~