Ep 11 👻(Uni)
"လူမမာတစ်ယောက်လို တစ်နေကုန်အိမ်မှာပဲနေနေရတာ ပျင်းစရာကြီး...အလုပ်လည်းမသွားရဘူး၊ PPကလည်းပြန်မလာသေးဘူးလားမသိဘူး"
Kinတစ်ယောက် တိုက်ခန်းထဲမှာ ခေါက်တုံ့ခေါက်ပြန်လျှောက်ပြီး PPပြန်အလာကိုမျှော်နေလေသည်။
*ဂွီ...ဂွီ*
ဗိုက်ကလည်းအသံမြည်လာသည်။
"ဗိုက်တောင်ဆာလာပြီ ခေါက်ဆွဲလေးဘာလေးပြုတ်စားဦးမှ"
ခေါက်ဆွဲပြုတ်ဖို့ပြင်နေရင်း PPကိုသတိရပြီး တစ်ထုပ်ပိုပြုတ်လိုက်တယ်။
အစက PPလာမှစားဖို့စဉ်းစားပေမယ့်လည်းဗိုက်ဆာတာက တကယ်မခံနိုင်တော့ဘူး။ဒီတော့PPမလာခင်အပြီးစားပြီးမြန်မြန်အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။
"PPပြန်လာရင် ငါခုလို စားသောက်နေလို့မဖြစ်ဘူး။
နေမကောင်းသေးသလိုအိပ်ရာထဲမှာလှဲနေရမယ် ဒါမှသူငါ့ကိုဂရုစိုက်မှာ"ကိုယ့်အကြံနဲ့ကိုယ်တော့ဟုတ်နေတာပဲ။
PPမရောက်လောက်သေးဘူးဆိုပြီး
ခေါက်ဆွဲပြုတ်ပြီးလို့အိုးချတုန်းရှိသေး PPကပြန်ရောက်လာလေသည်။"P'Kin...ရေ"
PPရဲ့အသံကိုကြားတာနဲ့ Kinတစ်ယောက် ခေါက်ဆွဲပြုတ်အိုးကိုဒီတိုင်းချထားခဲ့ပြီး အိပ်ရာထဲခုန်ဝင်ကာ စောင်ကိုခေါင်းမြီးခြုံနေလိုက်တော့သည်။
"PPပြန်လာပြီ..P'Kin ခုချိန်ထိအိပ်နေတာလား"
"အင်း နေလို့မကောင်းသေးလို့"
"ဟင် ဟုတ်လား မသက်သာဘူးလား၊ ပြပါဦး ဖျားနေတာများလား"
PPကနဖူးစမ်းကြည့်ဖို့ Kinရဲ့စောင်ကိုဖယ်မယ်လုပ်ပေမယ့် Kinကဖယ်ခွင့်မပေးဘဲ စောင်ကိုဆွဲထားသည်။
"မဖျားပါဘူး ဒီတိုင်းအိပ်ချင်လို့"
"သေချာလို့လား...မဖျားလည်း မျက်နှာပြပါဦး စောင်ကြီးဘာလို့ခြုံထားတာလဲ"
"မဖျားပါဘူးဆို...မပြချင်ဘူး"
တကယ်တော့ Kinစောင်ကိုဖယ်လိုက်ရင် သူ့ကိုPPစိတ်ပူနေတာကို သဘောကျလို့ ကြိတ်ပြီးပြုံးနေတဲ့Kinရဲ့မျက်နှာကို PPမြင်သွားမှာမို့လို့ မဖယ်ခြင်းသာ။

YOU ARE READING
𝘈𝘭𝘸𝘢𝘺𝘴 𝘣𝘦𝘴𝘪𝘥𝘦 𝘺𝘰𝘶 👻(ကိုကို့နံဘေးမှာ...💞)
Fanfic"ဘယ်ဘဝရောက်ရောက် ကိုကို့ ကိုတော့ မှတ်မိနေပါရစေ" ဝိညာဉ်ဆန်ဆန်storyလေးပါ...👻 Readerလေးတစ်ယောက်ကတောင်းဆိုထားလို့ရော ကိုယ်ကလည်းသဘောကျလို့ရော ရေးဖြစ်သွားတာပါ🥰