Chapter Twenty-Two
KIRBY'S POINT OF VIEW
INILAPAG ko ang aking dalang libro sa aking desk tsaka ako naupo sa aking swivel chair. Napasandal ako sa back rest upang ipahinga ang aking batok ng kaonteng minuto at mariing pumikit.
Minsan iniisip ng ibang tao na madali lang ang trabaho ng isang professor. They don't even know how difficult it is. Especially with some college students I handle, I often find it difficult to give them advise...parang mas prefer ko pang ihandle ang day care pupils bilang isang guro nila.
Nahihirapan din akong mag-fucos sa pagtuturo kapag may ilang tulad ni miss caravantes ang nagpapacute at nagbibigay ng motibo, na minsa'y nagpapainit ng ulo ko. Ang dali nilang maattract sa akin, which is 'yon ang ayaw na ayaw kong nangyayari....para akong nakikipaghabulan kay kamatayan kapag ganoon ang eksena.
At kapag nalalaman nilang bata pa ako, ay nagpapahiwatig kaagad ang ilan ng affection na ikinapandidiri ko ng husto. Hindi ko talaga masikmura ang mga ganoong moment.
Hindi pa ako ganoon ka sanay sa propesyon ko kaya hanggang ngayon ay nahihirapan pa rin akong mag-adjust.
Wala pang limang minuto ay may narinig akong dalawang katok mula sa pinto na nagpamulat sa akin. Inayos ko naman ang pagkakaupo ko ng magbukas ito.
"Wow! you already have a new office kuya kirby." Masayang bungad ni Kristoff at isinara ang pinto.
Iginala nito ang paningin na tila naaamaze sa interior design ng aking bagong opisina.
"Ang chairwoman ang may gusto nito. She wanted me to have my own office beside here office kaya niya ako pinagawan nito."
"Magiging sayo din naman kasi 'tong school balang araw. I really admire tita Eliza for being a good mother, she really takes care of her child." He bitterly smiled.
When he was young, he witnessed his parents arguing about his father’s third party, his mother’s gambling and vices. Dahil sa hindi pagkakasundo ng kanyang magulang ay nauwi din ito sa hiwalayan. Naiwan sila ng kanyang kapatid sa poder ng kanyang ina. Kristoff still remained calm in the midst of what his family had gone through, at kahit na hindi maganda ang samahan nila ng kanyang ina, hanggang sa ngayon.
Habang ang kanyang ama naman ay may sarili ng pamilya, happy and contented sa pangalawang pamilya nito. The co-founder of the Delta Omicron Zeta.
Umuuwi lang itong si kristoff sa kanilang bahay kapag gusto lang niya, he lived in casa de doz. Mas nagiging tahanan niya pa ito kumpara sa kanilang totoong bahay. She never talks to his mother, ganoon siya karebelde sa kanyang ina.
"So, what's brings you here? May kailangan ka ba?" I asked.
Naupo ito sa silya. Inabot nito ang ballpen at pinaglaruan 'yon. He still doesn't change, on his action mukhang may kailangan nga siya. Mannerism na niya ang pagabot ng bagay at paglaruan ito lalo na kapag may gusto itong sabihin o hingin.
"Diba studyante mo si agatha? Tsaka naikwento ko rin sa'yo lately na gusto ko siya, right?" Panimula nito.
"Yup..." I nodded. "She's one of my student...and you also told me that you intended to court her, bakit may progress na ba?"
"Wala pa nga kuya kirby." He said with disappoint. "Kaya nga ako nandito para magpatulong sayo—humingi ng favor."
I tilted. "Sa akin?"
"Oo sana..."
"W-wait, bakit sa akin? Ano naman ang maitutulong ko?" I asked curiously.
Pwede naman siyang lumapit sa mga kaibigan niya para tulongan siya. Bakit ako nilapitan niya?
BINABASA MO ANG
CSS2: The Desperate Woman
RandomFalling in love is great. It colors your whole world and makes your days inspiring. But for some reason, some people find it too scary. They decided it's to better hold part of their feelings. But not her-not Agatha Lohriet Caravantes. At dahil desp...