Chapter Four: Chum
BUMUHOS muli ang ulan, mabuti na lamang ay nakauwi na ako at nandito na sa lobby ng condo ng muling umulan. Kung hindi? Baka basang sisiw akong darating dito dahil naglakad nalang kasi ako papunta dito pagkatapos kong bumaba sa kotse ni Kristoff kanina. Walking distance lang naman, kaya keri lang.
"Kering-keri, susunod sa aking galaw. Kering-keri, laging nangingibabaw~" I'm singing while walking towards the elevator. "Kering-keri, kering-keri ko~" Patuloy ko sa panganganta habang hinihintay na bumukas ang elevator.
Pagbukas nito, halos lundagin ko na ito basta makapasok lang sa loob. Nakita ko kasi si Crush next door, at mukhang balak niya pang isarado ang pinto para hindi ako makapasok sa loob.
"Ikaw ha, iwas na iwas ka sa akin prof..." Ngumisi ako. "Ayaw mo yata akong isabay sa pag-akyat sa floor natin. Ang bad mo!" Hinampas ko ito sa dibdib para muling maka-chansing sa hard maskel nito. Ang hard talaga, parang bato. Tengene!
"Pwede ba miss caravantes!" Sita nito sa ginawa ko.
Oras na para landiin 'to ng todo, lalo na't kami lang ang nandito sa loob ng elevator. Hindi ako papayag na hindi ko siya ma-attract.
I looked at him and bit my lips seductively. I slowly opened the buttons of my uniform. Trying to seduce him, again.
"Tigilan mo nga 'yang ginagaw mo. Nakakadiri ka!" Ngiwing-ngiwi ito na tila animo'y nakakita ng tae at nagsumiksik sa gilid.
"Prof naman eh~" Naiinis na sabi ko at nagpapadyak.
Bakit ba siya ganyan? Bakit dering-deri na naman siya sa akin? Samantala ang ibang lalaki konteng kindat lang naglalaway na. Ano pa kaya kung ginawan ko ng ganoon? Malamang sinunggaban na ako-bakit sakanya parang walang epekto? Nakaka-inis!
Anong klaseng pang-aakit ba ang pwede kong gawin para bumigay ang adonis na 'to?
"I'm your professor, remember? Mahiya ka nga sa balat mo!" Paninermon nito.
"Obvious namang crush kita, not only crush kundi mukhang napo-fall na nga yata ako sa'yo. I'm already obsess with you! Tapos ganyan ka pa sa akin? Hindi mo man lang ina-appreciate ang feelings ko sa'yo." I grumbled.
Muli akong nagpapadyak sa inis, umalog-alog tuloy ang boobs ko.
"Putragis 'yan. Tumigil ka nga sa kakapadyak, nakakasakal." Sabi nito sabay sulyap sa dibdib ko.
Napatingin naman ako sa chest ko. Hindi ko man lang napansing hanggang dibdib pala ang nabukasan kong butones. Ayan tuloy, lumitaw ang nakatago kong namimintog na kayamanan.
Namewang ako at ibinalandra ang dibdib kong lumilitaw na mula sa suot kong uniform.
"Nakakasakal ba prof?" I smiled sexily. "Saan ka nasasakal? Sa leeg o sa..." I pouted his front.
"What the frog! Are you trying to kill me with that shit? Baka 'yan ang ikamatay ko kapag ibinalandra mo pa 'yan!" He said annoyed.
"Really prof?" I smiled evilly. "Ibalandra ba like this?" I chest out as I swing my upper body.
Ngumiwi ito ng pagkapait-pait at halos isuksok na niya ang kanyang katawan sa may corner para iwasan lang ako na tila sukang-suka sa nakikita.
He's unbelievable!
Ngayon lang ako naka-kita ng matikas at maskulado na lalaki na parang takot sa boobies. May phobia ba siya sa malaking hinaharap? My gracious!
I have to stop this at baka ikamatay nga niya 'tong ginagawa ko sakanya. Ayokong ako ang maging dahilan ng pagkawala niya sa mundo, just because of my big boobies. No freaking way!
BINABASA MO ANG
CSS2: The Desperate Woman
RandomFalling in love is great. It colors your whole world and makes your days inspiring. But for some reason, some people find it too scary. They decided it's to better hold part of their feelings. But not her-not Agatha Lohriet Caravantes. At dahil desp...