AGONY IN DISGUISE

CHAPTER 20

"NAMISS KO ANG LUGAR NA ITO." narinig niyang sabi ni Charnel habang nakatingin sa mga lights doon sa resorts na kumukinang na parang mga bituin.

Gabi na nang makarating sila sa beach house nila. Pagkarating ay nagluto kaagad siya ng makakain nila sa hapunan, tinulungan niya si Charnel maghugas pagkatapos kumain.

At ngayon ay nakatambay lang sila sa over viewing sa may sala.

Tumayo siya mula sa pagkakaupo sa may sofa at niyakap si Charnel mula sa likod. "I'm sorry for what I did, Charn. Sorry talaga."

Humarap sa kanya si Charnel at ngumiti. Hinaplos nito ang pisngi niya. "Ayos lang iyon. Kasalanan ko rin naman kasi nagpadala ako sa damdamin ko, tsaka hindi ako nakiramdam kaagad." Niyakap siya nito nang mahigpit, randam niya ang paghikbi nito sa balikat ynya.

Hindi siya makapaniwala, akala niya talaga na hindi siya mahal ng dalaga. At siguro gano'n din ang iniisip nito kanina. Hinagod niya ang likod nito para pagaanin ang nararamdaman nito.

"Shh. Just tell me you love me, Charn. Hindi ako mawawala sa'yo." He said and hugs her tightly.

"Mahal kita, Tyd. Mahal na mahal." Sabi nito na buong puso, awtomatikong tumibok ng mabilis ang puso niya sa sinabi ng dalaga. Humiwalay siya ng yakap dito at sumimangot.

"Mahal mo talaga ako? Sure 'yan? Kahit hindi ako ang ideal person mo?" Sa iisipin para siyang bata na nagtatanong dito. Natawa ang dalaga sa inasta niya.

Tiningnan niya ito sa mga mata. They were looking at each other intently. "Ideal person no more, if you got me, i got u. If you treat me right, i'll treat you better." Napangiti siya sa sinabi nito.

"You know, Charn. When the very first time I saw you at mall, iba na ang nararamdaman ko. You know? The feeling when you meet someone that you unexpectedly think na magiging malaking parte pala siya ng buhay mo?" Mas lalong lumaki ang gatla ng ngiti nito. "At first, I just want to help you get rid. But now, look at us.  Everyday na palagi tayong magkasama, Araw-araw din akong nahuhulog sa'yo at the same time takot din akong mawala ka kasi may possibility na hindi ka pa nakakamove on sa ex mo. Kaya galit na galit ako noong nakita kita with Azi, I thought I had lost you. I thought that, I had lost the battle for claiming your heart. Sino nga ba ako? Bigla lang naman akong sumulpot sa buhay mo, mas kilala ka pa rin nu'ng nauna kaysa sa'kin. Natakot lang ako kasi hindi naman ako katulad ni, Azi–"

"Tyd." tawag sa kanya ni Charnel. "Don't ever compare yourself to Azi. Alam mo mas better ka kaysa sa kanya, 'yung mga sinabi ko sa'yo kanina na masasakit na salita? those are also lies. Nadala lang ako ng galit." Nag iwas ito nang tingin at sumimangot.

Natawa na lang siya. 'So cute' saad niya sa isip.

"It's okay, baby. I love you." He leans closer to Charnel but before he could kiss her. Pinigilan siya nito sa pamamagitan ng kamay nito sa mukha niya.

Lumayo naman siya at nangunot ang noo. "Bakit?"

Nagbaba ito ng tingin. "Kasi ano, kasi noong time na naghanda ka ng surprise para sa'kin sasagutin na sana kita no'n eh. Kaso nakit mo kami ni Azi at–"

"For real?" Gulat niyang tanong. Wala siyang ka ide-ideya. Tumango ang dalaga.

He smiled and hugs her tightly. "I'm sorry, baby. I'm so sorry." Hingi niya ng tawad, if he knew this so early hindi magkakaganito pero kasalanan din niya kasi hindi siya nakinig kay Charnel. All he could do is to say sorry.

"Hmp! tama na kaka sorry, kanina ko pa iyan naririnig eh, kiss mo na lang ako." He was stunned on how blunt she is but he smiled anyways. Sino ba ang hindi mapapangiti.

"My pleasure, baby." He said as he sealed her lips.

This is what he called 'heaven'

HADES

ps. tinatamad ako rn, so 600+ words lang nagawa ko heck, walang pumapasok sa utak ko ngayon. i'm kinda busy, exam kasi namin ngayon. the only thing i can say is goodluck self.