You Are My Destiny❤

Part 27 - I Miss You💔

Jin's Pov

මට අැස් අැරගන්න අමාරුයි. ඔලුව පැලෙන්න වගේ වේදනාවක් දැනෙනවා. වටේම බොඳවෙලා වගේ. කාමරයක මම තනි වෙලා.

මට මොකක්ද උනේ මං මේ කොහෙද ඉන්නෙ කියලා මට මතක් වෙන්න ගත්තෙ ටිකක් වෙලාවකට පස්සෙ. හැමදේම මගේ අැස් ඉස්සරහ මැවි මැවි පේන්න ගත්තා.

මට මුලින්ම මතක් උනේ එයාව. මාව උකුලෙ තියාගෙන මගෙ මැණික අැඬුවා මට මතකයි. මං එයාට මගේ ලඟින්ම ඉන්න කිවුවා මට මතකයි. ඒත්..

මං කලබලෙන් වගේ අැඳෙන් වාඩි වෙලා වටේම බැලුවා. ඒත් එයා පේන්න නෑ. කවුරුත්ම පේන්න නෑ. මගේ නැම්ජුන් මාව දාලා ගියාවත්ද? නෑ එයා එහෙම කරන්නෑ. මගේ හිතට දැනුනෙ ලොකු වේදනාවක්.

කෑම එකක් එක්ක වතුර බෝතලයක් කාමරේ තිබුන මේසෙ උඩ තිබ්බා. ඒ කියන්නෙ මෙතන කවුරුහරි ඉඳලා තියනවා. ඔව් අනිවාරෙන්ම ඒ නැම්ජුන්.

ඒත් එක්කම කාමරේට අාපු නර්ස් කෙනෙක් මාව දැකලා ඩොක්ටර්ට කතා කරා. ඩොක්ටර් අැවිල්ලා මාව පරීක්ෂා කරා.

ඩොක්ටර්: දැන් කොහොමද පුතා. තාමත් අැඟට අමාරුවක් දැනෙනවද?

🐹 " ඔලුව තාමත් ටිකක් රිදෙනවා ඩොක්ටර්. ඒකත් ඉක්මනට හරියාවි. ඩොක්ටර්ට ගොඩක් ස්තූතියි "

ඩොක්ටර්: " මට නෙමෙයි පුතා. ඔයාගෙ යාලුවොන්ට ස්තූති කරන්න. මේක මගේ රාජකාරිය. එහෙනම් දැන් පුතා රෙස්ට් කරන්න. අපිට පුතාගෙ ගෙදරින් දැනුම්දුන්නා අද පුතාව එක්කන් යන්න එනවා කියලා. "

ඩොක්ටර් එහෙම කියලා මට මුකුත් කියන්න වෙලාවක් නොතියම ගියා. මං කලබල නොවුනා කිවුවොත් ඒක බොරුවක්. ගෙදරින් කාර් එක එවුවොත් මට යන්න වෙනවා. ඊට කලින් මං නැම්ජුන්ව හොයෙගන්න ඕන. ඒ නිසා ඩොක්ටර්ගෙ පස්සෙන් යන නර්ස්ට මම කතා කරේ මගේ යාලුවොත් නැම්ජුන් ගැනත් දැනගන්න.

🐹"Excuse me Nurse "

නර්ස්: " ඔව් කියන්න සර්. මොකක් හරි ප්‍රශ්නයක් තියනවද? "