Herkes zamanında çöpçatan olmuştur demi?
🔥🔥
Arkadan gelen sesle kaşlarımı çatıp sesin olduğu yöne ilerlemeye başladım. İçeride benden başka birinin olduğunu düşünmüyorum. Ateş ve Bensu da gitmişlerdi ve hatta üzerime kilitlemişti.
Arka tarafa doğ...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Neden ben? Hep bunu düşünürüm. Babasız olmanın yükünü çok ağır ödüyorum bazen. Sadece babasız mı? Hem babasız hem annesiz kalmışım ben. Arkadaş mı? Hayatımın en orta yerine koydum onu zaten, Aşk mı? Karşılıksız bir duygu sadece?
Ateş haklıymış belki de. Aşk insanı öldürüyordur. Çünkü yavaş yavaş siyaha yaklaşmaya başladım ve bu beni yavaş etki yapan bir zehir gibi yavaş yavaş ve acılı öldürecek...
🔥
Kocaman bir Ne olarak kalmıştı nefesim. O kadar yüksek bağımıştım ki salonun içinde yankılanmıştı sesim, nefesim onun dedikleriyle göğüsümden fırlayacakmış gibi atmaya başlamıştı.
O beni Partiye davet ediyor. Ama ben randevuya gitmem diyor. E o zaman şu an yaptığın ne?
Ben öylece şok içinde dururken 17 yaşımın bana verdiği en mükemmel olay olan bu daveti düşünüyordum. Ama bunu kabul edemezdim, ben onların gittiği yerlerin bir parçası olamazdım. Ben istenmeyen kızdım.
Bunun fakirlikle alakası yoktu. Okuldaki çoğu çocuktan çok daha zengindim ben, ama bu davet , bu parti ilk kez davet edildiğim bir etkinlikti ve ben çok garip hissediyordum özellikle de bu davetin Ateş Barut tarafından gelmiş olması beni daha da şaşırtmıştı açıkçası.
Pembeler hiçbir yerde istenmezdi... Özellikle toz pembeler.
Ben öylece kala kalırken Ateş gözlerinin devirerek benden izin dahi alma gereği duymadan cam merdivenlerden yukarı doğru çıkmaya başladı. Sakız da peşinden kuyruğu gibi onu izledi.
Ona bu partiye gelmeyeceğimi söylemem gerekiyordu. Ayrıca benim bu halde oraya gitmem fazlasıyla saçma olmaz mıydı sanki? Benim saçımı yıkamam bile yarım saat alıyordu. Bir de buna kıyafet, saç, makyaj da girince evden ancak gece üç gibi falan çıkabilridim sanırım.
Şokun etkisinden uyanınca hızla merdivenleri çıktım. "Ateş ben gelmeyeceğim." Dedim ama bunu duymamış gibi davranarak hışımla odama girdi.
"Ateş girme!" Dememe kalmadan odanın ortasında eşsiz bedeni ile duruyordu. Odamın için darma dağınıktı. Her her heryerdeydi. Ve ben çok utanmıştım...
İçeri girirp etrafı toparlamaya çalışırken Ateş donuk ama bu gün yüzünde renk olan bir biçimle kıyafet odama girdi.
