19. Bölüm: Dün, Bu gün ve Bundan Sonraki Her Gün.

251 23 7
                                    

 Herkese merhabalar. Nasılsınız? 

Ben çok mutluyum 2023 bitti ve 2024e girdik ben kendim için bu senenin çok güzel olacağını bana şans getireceğini hissediyorum. 

Umarım bu sene size de şans, aşk, mutluluk ve sağlık getirir. 

Normalde söz verdiğim gibi 2023 son günü bölümü paylaşacaktım ama hem yetiştiremedim hem de İzmir dışına çıkmak zorunda kaldım bu yüzden tam vaktinde atamadım özür dilerim... 

Bu bölüm uzun bir bölüm olacak hazır olun... 

Bölüm şarkısı bulamadım buraya şu an dinlediğiniz şarkıları yazın bakalım. 👉

Hala Çöpçatan spotify playlistini dinlemediyseniz hemen koşun açıp dinleyin (Asla rock parça ağırlıklı değil hayır hayır) 

Bu arada siz de Bu şarkı tam Çöpçatanı andırıyor dediğiniz şarkıları bana yazabilirsiniz playliste ekleyebilirim. 

Keyifli okumalar

Keyifli okumalar

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

🔥🔥🔥

İçinde olduğum yer çok sıcaktı üzerimdeki her şeyi çıkarıp atmak istiyorum, o kadar sıcak ki alnımdan terler akıyordu. Kafamı koyduğum yumuşak bir yer vardı ne olduğunu anlayamadım gözlerim hala kapalıydı ama bilincim açıktı. 

Neredeyim ben? 

Yoksa kaçırıldım mı? 

Hızla gözlerimi açtım, birden sırtımı dikleştirdim etrafıma baktım Korku dolu gözler ile arabanın içinde olduğumu anladım. Omuzlarımdan biri iki elleriyle beni tuttuğunda irkildim,

Ateş... 

Doğru ya en son Ateş ile Barut malikanesine gidiyorduk... Ben arabada uyuya kalmıştım, Ateş de yanımdaydı... Nasıl unutabilmiştim ki? 

Hala üzerimdeki travmayı atamadım galiba öyle kolay kolay da atılabilecek bir şey değil ki! 

"Hey hey, bir şey yok güvendesin." Ateş omuzlarımı okşayıp beni sakinleştirmeye çalıştı ben ise hala derin derin nefes alıp duruyorum. "Neredeyiz biz?" Dedim hemen Ateş sırtımı koltuğa vermemi sağladı kapının bölmesindeki küçük suyu bana verdi.

Bir anda çok susadığımı fark ettim, öyle susamamıştım ki birden ağızım kurudu yutkunamadım. Ve burası çok sıcaktı nefes alamıyor gibiydim. Ateşin elimde tutuşturduğu suyu aldım ve kafama diktim hemen o kadar susamışım ki suyun yarısı bitmişti. 

"Neredeyiz Ateş?" Dedim tekrardan kendime gelmeye başlamıştım, az önce fazlasıyla şaşkın ve endişeliydim şimdi biraz daha iyiydim "Eve geldik. Senin uyanmanı bekledim içeri girmek için." Dedi üzerindeki siyah kabanını çıkarmış ve dizlerinin üstüne katlayarak koymuştu.

ÇÖPÇATANHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin