Hayali kurgular ömil

İstanbul (Boşanma 20)

Evett hepinize selammm ben geldim bi kac gündür uğramadım buraya affedin bu gün de aşı oldum simdiye kadar yataktaydım daha sonra dedimki bunlara kalpkip bölüm yazayım🤣🤣 iyi demişmiyim

Ama bölümün başında şunu söylemem gerek bölüm kısa olabilir ben baştan söyleyim sonra neden kısaydı demeyin o zamann bölüme geçebiliriz buyrunn efenimmm medyadaki foto çok sevdigim bir ablama aitt 💞

Ömürler eve gelmiş façalılarla beraber kahve içilmişti şimdi herkes odasına cekilmek için hazirlaniyirlardı
Zeyno daha öncede sorduğu sorusunu sordu " baba ömürün yanında yatabilirmiyim" dedi en sevimli haliyle "ama bunu ömür istiyor mu bebeğim" dedi alparslan zeynonun önünde eğilirken

Zeyno üzüntüyle dudagını bukerek"baba gelince sordum ya yatabilirsin dedi" dedi ömur bu konuşmaya şahit olacak ki yavaşca zeyno ve alparslanin yanına yaklaştı " alparslan benim için sorun yok gerçekten yatmak istiyorsa yatsın" dedi zeyni bunu duyar duymaz arkasında olan ömüre dondü ve boyu yetmediği için bacaklarına sarıldi " olley bee " dedi sarılmasına devam ederken

Alparslan eğildi yerden kalkti ve ömürün bacaklarının dibindeki kizına yaklaşti saclarını oksadi "tamam ama üzmek yok ömür anlaştik mi " dedi yüzündeki samimi gülümsemesiyle " anlaştık baba hem ben niye üzeyim ki ömürü " dedi munzir gülüsüyle " ben soyliyeyim de " dedi alparslan ve zeynonun yanaklarından öperek " iyi geceler" dedi ve o da kendi odasına ciktı

Zeyno ömürün elini tutarak "hadi ömür gidelim hem ilyas amcam beklemesin dimi" dedi gülerek ömürde onun bu dediğine sesli bi kahkaha atti " ay hadi tamam gidelim cimcime seni" dedi ve ikili yukari odaya ciktılar

İlyas banyodan cıkmiş havluyla sacını kuruluyordu odaya giren zeyno ve ömürü görünce onlara döndü " ooo zeyno hanım bu gün misafirimissiniz anlaşılan" dedi ve zeynonun önünde diz coktü zeyno isi alaya vurarak"amca istersen ömürüde alıp gidebilirim seninle yatmamı istemiyorsan" dedi ve güldü " aa eşşek sıpasına bak karımı nereye götürüyorsun kız" dedi ve zeynonun yanagından makas aldı

" banane hem ömür yengecim beni seçer" dedi zeyno hala işin espirisindeydi ömür araya girdi" zeyno hanımcim yengecim modu acılmiş hayrola " dedi "yengem değilmisin" dedi zeyno " evet bebeğim yengenim ve seni seçerim ama şimdi şu muhabbeti birakip senin üstünü değişelim" dedi ve minenin daha önce getirip biraktığı koltuğun üstündeki zeynonun eşyalarına yöneldi

Esyalari aldiktan sonra zeynoyla beraber banyoya yöneldi zeynonun pijamasını giydikten sonra onu yolla dı yatağa daha sonra kendide üstünü değişti ve oda yatağa geldi

Ömür:evett hadi bakalım uyku zamanı yum gozlerini zeyno
Zeyno:iyi geceler

Çok gecmeden zeyno uyumustu ama ömür ile ilyas uyumamişti ömür derince zeynoya bakiyordu ilyas bunu fark etti" su an belkide kendi coçuklarimizla uyurduk" dedi bilerek boyle demisti yoksa ömur üzüntüsünü içine atar daha da cok üzülürdü

Ömür iç gecirdi gozlerini zeynodan cekti ve ilyasa baktı " keske ilyas ama Allah benden evlatlarımı zeynodan da annesini aldı biz birbirimizin yaralarına iyi gelicez" dedi gülümserken

Onun bu tebessümune ilyasta tebessümle cevap verdi " ınşallah canım insallah" ve ardından eklemeden edemedi "hem baksana zeynoya sana ne kadar düskün benden bile kıskanıyor" dedi zeynonun saçlarını okşarken
Ömürde "evet evet bende farkındayım bu durumun içten içe çok seviniyorum ama bi yandan da keşke özlem olsaydi keşke annesiyle büyüseydi diyorum" dedi iç çekerek " Allah böyle uygün gormüş bitanem sen şimdi üzülme buna ve özlemin emanetine çok iyi bak " dedi " öyle öyle o orda ben kavuşuncaya kadar çok iyi bakiyor ben eminim bende onun emanetine çok iyi bakıyorum" dedi daha sonra zeynoyu uyandırmayacak bi sekilde saçlarından öptü