Hayali kurgular ömil

fermanın ölümü part 1

Çakirbeyli eve emine ve ömür ziyarete gelmişti laf lafi açmış muhabbet koyulaşmıştı
Hayriye:ömür kızım sen bizim eve sık sık gel böyle özellikle ilyas evdeyken der imali bir şekilde
Ömür:siz ne zaman  müsait olursanız arayin beni gelirim hayriye hanım
Tam o sirada kapı çalar
Lütfiye kapıyı açar ve mutfağa geri gekir
Lütfiye:ana esra ablam gelmis ne edeyum
Hayriye:e gelen misafire git denilirmi al iceri
Esra mutfağa girer
Ömür:bana müsade hayriye hanım en kısa sürede görüşmek dileğiyle
Esra:ömür hanım ben buraya sizinle konuşmaya geldim
Ömür:benim sizinle konuşacak bir meselem olduğunu düşünmüyorum
Esra:mesele yiğeniniz ferman
Ömür:nolmuş fermana siz ne konusacaksinız fermanla ilgili
Esra:sizin aradiğiniz hain o
Omür:sen ne biçim konuşuyorsun ya kanitin varmı
Esra:evet fermanın zekiyle konuştuğu bir ses kayitı

Esra ömür ve oradakilere ses kaydını dinletir ömür yiğeninin hainlik yaptığı gerçeğine dayanamaz izin isteyerek evden çıkar onu yanlız birakmak istemeyen emine hemen arkasından kalkar
Emine:ömür
Ömür:abla behzata gidelim ben su an ne yapmam gerektiğini bilmiyorum

Emine ve ömür galeriye gelirler

Behzat:hayrola ömür artık burayadamı gelmeye basladın
Ömür:kapa çeneni otur behzat önemli bir sey olmasa ne isim olur benim burda
Behzat:neymiş o önemli olan şey
Ömür:yiğenimiz behzat,yiğenimizin hainliği
Behzat:anlamadım ne dedin sen az önce
Ömür:bizi satan kişi fermanmış zekiyle telefon görüsme ses kayitlari var
İlyas:peki eminmiyiz
Ömür:yiğenimin sesini tanıyamiyacak kadar salak değilim fermanın sesiydi
Hızırali:peki şimdi ne olacak haşmet abiye söyleyecekmiyiz
Behzat:ben bu gü  gidicem görüşüne söylerim sonrada gerekeni yaparım
İlyas:yiğeninimi öldüreceksin behzat
Behzat:gerekiyorsa evet
Ömür:sen git bu gün abimle konuş o ne derse onu yap kafana eseni yapma sakın

Cezaevi
Hasmet:ooo hayirsiz sen mi geldin
Behzat:abi sana çok önemli bir şey söylemem lazım
Hasmet:noldu
Behzat:bize hainlik edeni bulduk
Haşmet:kimmiş?
Behzat:nasıl denir bilmiyorum
Haşmet:behzat lafi ağzında geveleyio beni sinirlerimi tepeme çikarma söyle işte
Behzat:ferman
Hasmet:ne, ne diyosun ulan sen benim oglum haşmet façalının oglu hain mi
Behzat:abi ne yapalım
Haşmet:gerekeni yapın başına bir mezar taşı dikin
Haşmet sözunü bitirdikten sonra kapiya gider ve gardiyana seslenir gardiyan kapiyi açar ve hasmet geldiği gibi geri gider

2 gün sonra
Hasmet ve hizir bir şekilde serbest kalmişlardı her ikisi de evlerine gitmiştir evde hasmeti ömür karşilamiştır
Haşmet:ömür
Ömür:abi ne yapicaksın behzata gerekeni yap demişsin
Haşmet:o sinirle söylenen bir söz oğlumun canına kıyacak değilim
Ömür:peki ne yapmayı düşünüyorsun
Haşmet:göndericem burlardan nereye istiyorsa oraya gitsin burda öleceğine orada yaşasın

Onlar konusurken behzat ve ferman gelir bahzat fermana herşeyi anlatmistir hain oldugunu bildiklerini ferman eve girer girmez babasinin yanina gider ve elini öper
Ferman:baba ben, ben çok özür dilerim
Haşmet:bu gün gece gideceksin seç gidecegi  yeri bana söyle

Herkes odasina çekilir
Akşam saat on gibi façalılarin bir süredir yanında bulunan adami musa fermanın odasına gider ömür de tam o sirada odasından çıkmıştır
Ferman:noldu musa
Musa:atın hastalanmis(adini hatirlamadim affedin)
Ferman:çağardinızmı veteriner
Musa:çağirdik sen de bilmek istersin diye düşündük
Ferman:tamam geliyorum
Ferman ve musa at çiftiliğine giderler ömürün içi rahat etmez arkalarindan görünmedem oda gider

At çiftligi
Ferman:hani veteriner çagiracaktiniz nerde
Musa:veteriner falan yok geç şuraya
Fermanın boğazına ipi gecirmislerdir iki dakikalik bir mücadeleden sonra fermanın artik dayanacak takati kalmamiştir son nefesini vererek yere doğru düşmüştür

Ömür çiftlige girdiğinde kimseyi görememistir tek tek atların kaldiği yerlere bakıyordur tam oraya fermanin ödürüldüğü yere geldiğinde ise gördüğu şeyle çığlık atarak ağlamaya başlamiştır

Oylarınızi ve yorumlarınızı bekliyorumm