Edho dizisinin çifti olan ömil ile ilgili hayali hikayeler.
Gönlümden ne geçerse onu yaziyorum ve desteklerinizi bekliyorum okuduğunuz için şimdiden teşekkür ederimm
Uzaktan değil hemen yakindan bir ses gelmişti "ilyas"
Adam adinin seslenilmesiyle...
Herkese selam bu kurgumda daha değisik bi olayla geldim simdi bu ufak bi tanıtım ve karakterleri tanıma uzerine bi bölüm olucak
İlyas 2 sene önce evlendigi eşini kaybetmişti o çok saf ,temiz ölümü haketmeyen bi kadındı ölmek ona hiç yakişmamişti eşinin ölümünü kaldiramayan ilyas adete değişmiş ve daha da tehlikeli olmuştu
Bu çatişmayi yapanlarin tek tek peşlerine düşmüş hepsini bulmuş ve öldürmüştü ama hala acisi dinmiyordu tamam elif le birbirlerini severek evlenmemislerdi ama iki yıl aynı yastığa baş koymuslar
Elif başta demişti zaten beni sevmediğini biliyorum ama en azından kötü soğuk davranmasan ilyas onun bu dediğini kirmamişti evde aileye kari koca rollerini oynayip yatmaya girdiklerinde ise en yakin arkadaş oluyorlardi
Elif çok kahrini çekmişti ilyasin şimdide ilyas elife olan minnet borcunu ödemek icin en azindan mezarinda rahat uyusun diye onun intikamini almak istemisti ve almistida ama hala içi soğumuyordu
İlyas gene serseri mayın gibi dolanıp etrafa tehlike saçacaği bi sabaha uyanmişti yataktan kalkıp ebebeyn banyosuna gitti yüzüne sertce su çarpti kafasini kaldirip aynadaki yorgun yuzüne bakti her sabah yaptiği gibi
Bu arada elif çakirbeyliyi bırakayım buraya
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Evin aşağı bölümde ise kahvalti hazirlaniyordu sofrada hic bir eksik kalmayınca hayriye zeynepe seslendi " uşağum git amcanı çagir gelsin" dedi zeynep bu cabasinin başarisiz olacağini biliyordu " babaanne her gün yaptiği gibi gene kapıdan kovucak beni tanıyorum ben amcamı" dedi " git diyorsam git zeyno" dedi hayriye hanim hafif sesi yüksek çikmişti bunun üzerine araya meryem girdi " zeynep kızım sen git bi daha dene şansini amcana herkes aşagida seni bekliyor de" dedi ve zeynepi yukari gönderdi
" anne tqnimiyormusun ilyasi sanki gene kapinin önüne koyacak kizi boyle onu iyilestirmiyor saha da bunaltiyorsun" dedi meryem hayriyeye sitem ederek hayriye her zaman yaptiği gibi gözlerini uzaklara dikti iç çekerek konuştu " bende eliften sonra düzelsin diye ugrasiyorum be meryem kapadi kendini odasina helak olup gidecek coçuk" dedi gözyaslarini tutamazken
Zeynep merdivenleri adımlamiş ve odanin önüne gelmisti önce hafifce kapiyi tıkladı " amca müsaitmisin" dedi zeynebi sesinden hemen taniya ilyas ise " gel efulim gel sana her zaman müsaitim" dedi zeynep içeri girdi " aa dün hic öyle demiyordun ama kovdun beni odadan" dedi dert yanarcasına
İlyas üstündeki tişorttu duzeltirken cevapladi zeynoyu " sende beni anlamayacaksan efulim " dedi " zor süreçten geciyorum bazen kırabilirim seni simdiden affet" diye ekledi ve yatağın uzerinde duran telefonu aldi " amca aşağıda herkes seni bekliyor kahvaltiya geliceksin dimi " diye sordu zeyno umutla
Ilyas olumlu anlamda kafasini salladi ve zeynoyu kolunun altına alarak odadan cikti merdivenleri inip kapinin agzina geldiklerinde ilyasın beyninde gene her gece olduğu gibi silah sesleri yankılanmaya başladı dalıp gitti o kapinin hemen yanına
