Hayali kurgular ömil

Hayat 8

Selammlarrr ben geldimm nasılsınız neler yapıyorsunuz bölüme gecmeden önce bir şey soylemek isterim şimdii benim bi tweet sayfam instada dizimizle ilgili tweetleri paylasiyorum sizde takip etmek isterseniz kullanıcı adını buraya bırakıcam oradan dm me bölümle ilgili fikirlerinizi yazabilir merak ettiklerinizi sorabilirsiniz  🤗🤗

Simdi bi şey daha sorucam burada gerçekten dürüst olmanizi istiyorum sizce güzel yaziyormuyum yoksa berbat mı yazıyorum cevaplariniz çok önemli ona göre kitabi
yazmayi birakicam yani kitabımla ilgili fikirlerinizide merak ediyorum🥰

Neyse ben yukarıda bahsettiğim sayfamın kullanıcı adını bırakayım 👉 omiledho_tw 
Hepinizi beklerimm😘😘😘

Hizırlar hastaneye gelmislerdi girişteki danışmaya ilyasin nerede oldugunu sormuslardı
Bu soruyu sorma görevini meryem üstlenmişti hizirin ayakta duracak hali yoktu
-sey buraya araba kazası hastası geldimi ilyas,ilyas çakırbeyli
-evet o isimde bi hastamız var
-peki, peki nerede şuan
-2. Kattaki ameliyathanede hanımefendi
-tamam çok teşekkürler sağolun

Meryem danışmanin yanindan ayrılmış hızırlarin yanina gelmisti "meryem uşağum nerdedir" dedi hayriye aglayarak "amiyattaymış anne hadi gelin gidelim" meryem onlari asansöre yöneltirken onlar asansöre binerken zeynep gördü bagirarak ve kosturarak asansörün önüne gitti " anneeeee" diye bagirdi "zeynebim bak sakin ol annecim" dedi meryem kendisine sarılan zeynebe kollarini sararken "nerdeymis amcam durumu nasılmiş" dedi zeynep hıçkırıklarının arasında "ameliyattay mış biz de oraya gidiyoruz" dedi meryem

Tüm herkes 2. Kattaki ameliyathanenin önündeydi şimdi saat 8 e geliyordu herkes üzgünce bir yerlere dalmişken alparslanın telefonu açildi kimse fark etmedi bile eline telefonunu alan alparslan özlemin aradiğini gördü onu tamamiyle unutmuştu ailesinin yanından biraz uzaklastiktan sonra açtı telefonu

"Efendim özlem" dedi sesinin kötü oldugu hemen anlaşilmişti özlem bir şeyler olduğunun farkindaydi "alparslan bi şey mi oldu sevgilim" dedi "amcam kaza yapmış " dedi alparslan bitkin bi ses tonuyla "nee iyimi peki nasil durumu" dedi özlem merakla ve telasla " bilmiyoruz ameliyatta şimdi kimse bi sey soylemiyor" dedi alparslan ağlamakli sesiyle "ben geliyorum hemen" dedi ozlem bilirdi alparslan çoktan tükenmişti

"Baska bi zaman olsa sakın gelme derdim ama şu an sana çok ihtiyacım var" dedi alparslan titreyen sesiyle "tamam,tamam geliyorum " dedi özlem ve telefonu kapattilar alparslan yine eski yerine döndü zeynebin yanina öylece oturmaya devam etti

Ömürün agzından

İlyasın kaza haberini aldıktan sonra içimde bi seyler oldu. Acı bır seyler. Kimdi bu adam neyimdi benim neden acı çekiyordum onun için aşık mı olmuştum yoksa ondan mı bu kalp ağrım o giderse her şey biter tavirlarım. Hayır aşık olamazdım imkansız bi duyguya tutunamazdım. Olmazdi bu olamazdı...

Ömür oturdugu yerden kalktı yavaşça ailenin yanından ayrılıp koridor boyu yürüdü yavaş yavaş agir agır . Kendisini bahçede buldu gözlerini gokyüzüne dikmiş bi şekilde "allahım ne oluyor bana ne bu çektigim acı" diyordu "neden ağlıyirum daha tanımadiğim biri için" diyordu

Yerinde duramadi her başi sıkıştıgında yaptiğini yaptı sığindığı şarkiyi açtı her zaman oldugu gibi belki aci çekmem umuduyla açtı bu şarkiyi belki uçar gider kalp ağrım umuduyla

Gitme, kal
Gitme, kal
Ya da beni de yanına
Al da kalmayayım

Bir başıma bu diyarda
Sensiz olamam, yapamam
Beni de al yanına