Hayali kurgular ömil

Eskiler 2

Yarım saatlik bir yolda kafamda kurgulamiştim bu hayali hikayeyi açik konuşayım diger bölumlerim 12 yıldız 13 yıldiz alınca buda o kadar az alir geçerim dedim ama şu satırları yazarken hikaye 16 yıldizda demekki herkes eskiye herhangi birinin kaleminden okumak istiyormuş  o zaman bölüme geçelim

Yusuf ve hızır ilyası arabaya koydukları gibi son sürat hastaneye gidiyorlardır hızır arabayı sürüyor yusuf ise arkada ilyasın başındaydı

Hızır:abi nefes aliyor dimi yasiyor
Yusuf:yasiyor tabi dayanacak benim aslanım daha çok erken gidemez
Hızır:ilyas dayan aslanım yetiştiricem seni biraz daha sık dişini hadi yalvaririm

Hızirlar hastaneye varmişlardır ilyası sedyeye yatirip ameliyathaneye doğru götürüyorlardır hızır ve yusuf ise sedyenin arkasından kosuyirdur ameliyathanenin önüne geldiklerini hemşirenin kendilerini durdurmasıyla anlamışlardır
Hemşire:buraya giremessiniz lütfen dışarida bekleyin
Yusuf:ama kardeşim o benim
Hemşire:beyfendi lütfen bir faydanız yok şu anda bize lütfen dışarıda bekleyin
Hızir:peki peki tamam gel abi

Hızır yusufu rastgele bir sandalyeye oturtmuştur su an abisini teselli etmesi gerekiyordur ama o da kendinde değildir içeride ameliyat masasında yatan ikisininde canının parcasiydi hızır sonunda kendini toparladı ve abisinin önünde diz çökerek yorgun bakışlarını yusufun gözlerine kitledi konuşmaya başladı
Hızır:abi, abim evdekilere haber vermemiz lazım
Yusuf:nasıl söylerim hızır baba oğluna kıydilar biz onu koruyamadık nasıl derim anam perişan olur mahvolurlar
Hızir:abi bilmeleri lazım hadi ara
Yusuf:tamam peki babamı arayayım

Yusuf rahat konuşabilmek için koridorun sonuna gitmiştir telefondan babasının numarasını bulup kulagina dayar ikinci çaliştan sonra açılır

O sirada çakırbeyli ev

Çakirbeyli evde herkes yataklarında mışıl mışıl uyuyordur yunus telefonunun sesiyle uyanır

Yunus:kim ula bu saatte
Hayriye:kim diyr soracağina aç bu saatte hayirlı haber gelmez
Yunus:yusuf arıyor
Tel konuşması
Yusuf:alo babam
Yunus:söyle oglum geldinizde kapıdami kaldınız eşşek sıpaları sizi
Yusuf:yok baba benim sana bir şey söylemem lazım
Yunus:yusuf oğlum korkutaysın bak beni noldu söyle hadı
Yusuf:baba biz hastanedeyiz sizinde buraya gelmeniz lazım
Yunus:ne hastanesi neden hastanedesiniz
Hayriye hastane lafıni duyunca anlamişti telefinda konuşan yusufsa ya ilyasa yada hızıra kesin bir şey olmuştu
Yusuf:baba ilyas vuruldu acil gelmeniz lazım
Yunus:ilyas mı?

Yunus ilyasın ismini söyledikten sonra hayriye durumun farkina varır en küçüğüne kıymişlardı bağırarak feryat ederek ağlamaya başlar yunus ise telefonu yusufun suratına kapatıp hayriyeyi sakinleştirmeye çalısir ama nafile hayriyenin feryatları tüm evde duyulur seslere handan ve meryem de uyanır yataklarından fırladıkları gibi soluğu hayriye ve yunusun odasının kapisinda alirlar

Handan:noldu ki  kötü bir şey mi oldu acaba
Meryem:bilmiyorum abla bilmiyirum ki soralım girelim soralım

Hayriye ve yunus odadan çikarlar hayriye ağliyordur
Meryem:anne baba noldu nereye gecenin bu saati
Hayriye:ilyasuma kıymıslar meryem
Handan ve meryem duyduklariyla şaşkına dönerler çunkü ilyasi kendi kardesleri gibi seviyorlardır  ilk konusan meryem olur

Meryem:be-bende geliyim
Yusuf:cocuklariniz var siz kalın evde
Handan:baba haber edin ama bize tamam mı
Hayriye ve yunus arkada söforleri adnan önde hastaneye doğru gidiyorlardı

Meryem ve handan ise evin salonunda oturmuş ağliyirlardı ilyas ikisi içinde kıymetliydi öz kardeşleri gibi olmuştu

Meryem:bir şey olmaz dimi güçlüdür hem ilyas
Handan:meryem at kafandan bu düşünceleri ilyasın nasıl hirslı nasıl güçlü olduğunu hepimiz biliyoruz o ameliyattan da sağ salim çıkacak gelecek yine evine
Meryem:ama abla ya çıkamassa (ağlayarak)
Handan meryeme sarılarak ağlamaya başlar "çıkacak gelecek yine evine"
Handan:ömür ne haldedir simdi
Meryem:haberi yoktur ki hızirların aklına bile gelmemiştir aramak abla ben ariyayim söyliyeyim alıp gideyim hastaneye sende zeynoya bakiver olmazmi
Handan:tamam ara bi ama birden söyleme kiza yüreğine inmesin

Façalı evde herkes uyuyordur ömürün telefonu çalar
Ömür:efendim meryem abla
Meryem:ömur napiyorsun
Ömür:abla ben uyuyordum da senin sesin niye ağlamakli noldu birine bir şey mi oldu
Meryem:ömür hastaneye gitmemiz lazım
Ömür:ne- ilyas ilyasa mı bir şey oldu abla nolur söyle (ağlayarak)
Meryem:vurulmuş ben seni almaya geliyorum hazirlan hemen
Ömür:abla öldümü (ağlayarak)
Meryem:bilmiyirum Allah kahretsin bilmiyorum

Telefon kapnamistir ömür hıçkira hıçkira aģlamaya başlamistir
Ömür:bana söz verdin çakırbeyli seni bir daha hiç birakmıyacam dedin asla birakmam dedin olmaz böyle gidemessin olmaz daha çok erken olmaz
Ömürün aģlamalarına ev halkı uuyanmistir behzatın odası yakin olduğu için ömürün yanina ilk o gelmiştir
Behzat:ömür ,ömür noldu bacım söyle
Ömür:ilyas
Behzat:nolmuş ilyasa ömür nolmuş
Ömür:vu- vurulmuş
Behzat:ne ? Kim söyledi sana bunu doğru olduguna eminmiyiz
Ömür:meryem abla aradi o söyledi gekecek simdi hastaneye gidicez

Meryem omurüde almiş hastaneye doğru gidiyorlardı arabanin icini konusmaktan daha çok aglama sesleri sarmıştı hem meryem hemde ömür hıçkira hıçkıra ağlıyirlardı

Hastane

Hayriye:oğlum nerde nerde ilyasım
Yusuf:ameliyatta ana
Hayriye:ula size dedim bu cocuk okusun girmesin bu islere dedim demedim mi niye koruyamadıniz niye
Hızır:ana zaten yüzüne bakamıyoruz nolur deme böyle

Hayriye ağlayarak yerine oturur yunus ise ikisinin karşısina dikilir

Yusuf:kim yaptı onu biliyirsunuzdur herhalde
Hızır:baba biz dikkatli bakamadık cok kalabalıklardı
Yunus:ama kardesim çıksın sağ salim gidip bunu yapanları bulup cehennemin dibine göndericem

Hastaneye ömür ve meryem girer
Meryem:hizır
Hızır:meryemim
Meryem:durumu nasıl bilgi verdiler mi ?
Hızir:yok daha çıkan yok kimse bir şey söylemiyir Allah kahretsin
Meryem:ilyas bu ya güçlüdür çıkar sağ salim

Ömür:abi nasıl durumu ağirmı
Yusuf:daha cikan yok kizim ama ilyas dayanır
Ömür:ya dayanamassa ya bırakır giderse(ağlayarak)
Yusuf ömüre sarılarak"çıkar bu düşünceleri kizim sağ salim çıkacak çakirbeylin"
Ömür:cikacak

Yusuf omürü hayriyenin yanina oturtur ömür başını hayriyenin omzuna koyar
Ömür:annem
Hayriye:ilyasuma kıymislar ömür
Ömür:iyileşecek annem sen oğlunu tanimiyirmusun nasıl inatçi bilmezmisin
Hayriye:bilirum bilirum kac ay peşinden koşturtdu seni bilmezmiyim
Ömür:kosturttu dimi
Ömürun yüzünde buruk bir gülümseme olusur
Tam o sirada ameliyathaneden doktor cıkar

Doktor:ilyas çakırbeylinin yakinları
Herkes kalkar ve doktorun başına toplanır yunus konuşmaya başlar
Yunus:ben babasıyim oğlum nasıl iyimi
Doktor:......

Evet bunun guzel oldugundan emin değilim ama elimden geleni yaptım  sizce doktor ne diyecek ilyas yaşayacak mı ?
Oylarinızi ve yorumlarınızi bekliyorimm💕💕
884 kelimeyle saygılar