Hayat 5

467 29 31
                                    

Herkese selamm sınav haftam çok şükür bitti ama bi görseniz bende bittim uykusuzluktan ölüyorum o zaman bölüme gecelim buyrunnn

Çakirbeyli evde yemekler yenmiş kahve içmek için oturma odasina geçilmişti

Hayriye merak ettigi soruyu sordu ömürü gözüne kestirmişti bir kere "ömür kizim sen ne is yapaysun" diye kafasini ömüre çevirdi "şey efendim ben aslında sinema ve televizyon okudum ama çalişmiyorum şu an " dedi "niye çalismiyorsun ömürcüm" dedi meryem

"Abim çalişmami istemedi bende ricasini kirmadim ama bi ara iş başvurusu yapmayi düsünüyorum(ne kadar dogru bilmiyorumdndjdjdh)"dedi ömür nazikçe

Herkes birbiriyle konuşurken zeynep kahveleri yapip getirmişti önce misafirlerden yani façalılardan baslamişti dağitmaya haşmet kahveyi alinca nazikçe başini salladi "sağol zeynep" dedi zeynep daha sonra kendi ailesine geçti herkese kahvesini dağittiktan sonra tepsiyi masaya biraktı ve kendi koltuğuna oturdu

Ömür lavaboya gitmek için izin istedi " şey mine hanim lavabo ne tarafta acaba " dedi mine onu yanitladi "ikinci kata çıkacaksiniz merdivenin başında sağda" dedi ömür teşekkür ederek denilen yere yöneldi

Kapiyi açti ve içeri girdi ellerini yıkadı daha sonra kuruladi ve kapiya yoneldi ama açamadi bi daha denedi ama olmadi "yaa kitlendimiki bu niye acilmiyor " diyordu bi yandan da kapiyi yumrukluyordu birine sesini duyurabilmek amaciyla ama olmuydu hemen elini elbisenin cebine atti genelde cebli elbiseler tercih ederdi

Ama aradiği seyi yani telefonunu bulamadi "Allah kahretsin aşagida kalmis ya"dedi ve kapiyi yumruklamaya devam etti "ya kimse yok mu burada biride sesimi duymuyor mu yardım edinn " diye bagiriyordu bi umutla ama kimseye sesini duyuramiyordu

Ömür böyle kapali alanlarda kalamazdi ortam aydinlikta olsa kalamazdi belirli bi zaman sonra bayilirdi ve içinden bunun olmamasi için dua ediyordu bayilma evresine gelmeden sesimi duyurabileyim diyordu "kimse yokmu biri sesimi duysun lütfen kimse yookmuuuu" diye bağiriyordu ama çabasi gereksizdi kimse gelmiyordu

Ömür en son çoktü fayans zemine kaç dakika geçmişti bilmiyordu elleriyle saclarini geriye atti nefes alabilmek icin  "kimseninde aklına gelmedim ya Allah kahretsin" diye söyleniyordu

Salonda ise haşmet ömürün telefonunun çaldigini fark etti "oglum halan gelmedimi daha"diye fermana seslendi "yok baba en son lavaboya gitmişti ama daha inmedi bi şey mi oldu acaba" dedi ve oturduğu yerden kalkti "ben bi gidip bakayım" dedi

Ferman lqvabo kapisinin önüne gelince kapiya tiklatti önce "hala müsaitmisin hala" dedi ama hic bi cevap alamadi "hala giriyorum bak bi cevap ver" dedi ama gene ses soluk çikmadı en son ferman kapinin kolunu tuttu ve çevirdi ama kapı açılmadı "hala korkuyorum bak " dedi ve en son çare olarak kapiyi kirmayi denedi

İlk denemesinde bi sonuca varamadi ard artta iki kez daha vurdu kapiya ama gene açilmadi tekrar son gücüyle denedi kapi açildi ferman kapiyi ittirdi ama kapinin açilmasini engelleyen bi şey vardi az bi araliktan içeri bakınca ömürün yerde boylu boyunca yattigini gördü "halaa" diye bagirdi ferman bi tepki beklercesine ama nafile hemen asagiya merdivenlere koştu

"Baba halam"diyebildi sadece oğlunun telaşlı halini gören hasmet "oglum ne oldu halana ferman bi şey söyle " dedi "ha-halam yukarida bayilmiş acele edin ne olur " dedi bunu diyan hasmet hemen önden firladi ardindan da behzat o ikisini çakirbeyli ailesinin fertleri takip etti

Hasmet ömüru kapinin arkasindan zorda olsa cekti ve iceri girdi kardeşini yanaklarina hafif hafif vurarak uyandirmaya çalişti ama nafile "ambulans arayin cabuk"diye bağirdi onu izleyenlere

Hayali kurgular ömil Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin