Hayali kurgular ömil

Hayat 9

Selammm ben geldimm.
Sizi instagram dm mine bekliyorum dedim ama hiç biriniz gelmedinizz

Birde geçen bölümün sonunda odaya kimin geldigini bildigi için bu bölümü HacerSoylu4 ya itaf ediyorumm o zamann bölüme geçelimm

Bu arada bi sey daha var  geçen bölümde konuk bi aslı karakterimiz vardı sizin yorumlarinizla asliyi iyi yada kötü yapicaz ben iyi olmasini isterim çünkü onunla ilgili planlarım var ilerisi icin. Ne diyorsunuz iyi mi olsun kötü mü? Bu bölümde silik gorucez aslıyı  sizin yorumlariniza göre yazmak isterim.

O halde bölüme geçelim buyrunnn 😻😻

Ömür ve ilyas mısıl mışıl uyuyordu kapiyi açıp iceri giren kişiden habersiz. Zeynep amcası ve ömürü öyle görünce şaşırmıştı amcasînın eliften sonra baska biriyle olacaği düsuncesi bile yoktu kafasında yani her ne kadar elifle kari koca olmasalarda ilyas elifin ölümünden çok etkilenmisti.

Bu aciyi atlatıp yeniden sevgiyi tatmasına sevinmisti aslında zeynep sadece ömurle olmasina şaşirmişti. Zeynep amcasinin yanina yaklasip omzuna dokundu " amca, amcacım" dedi uyanmasi için ilyas kendisine seslenilmesiyle tek gözünü açtı ne olduğunu anlamaya çakisiyirdu kendisine seslenenin zeynep oldugunu görünce " hıı ne oldu zeynep" dedi uykulu sesiyle

"Asıl size ne oldu amca şu halinize baksaniza" dedi ömürü işaret ederek " ne varmiş sevgilimle yatiyorum" dedi ilyas daha sonra ömürü uyandirmaya çalişti "ömür hadi kalk, ömürrr" dedi tek eliyle omzuna dokunarak ömür uyku sersemi etrafına bakındı "ilyas ne çabuk sabah oldu" dedi yataktan dogrulurken

"Yaa çok cabuk sabah olmus ömür abla" diye araya girdi zeynep ömürün arka tarafından ömür zeynebin sesiyle öylece durdu bi süre "arkamdaki zeynep mi" dedi ilyas evet anlamında kafasıni salladı " ne olur tam şimdi geldi de" dedi yüzünü buruştururken " bi yarım saat falan oluyor abla geleli" dedi zeynep

"Ya ben değilde baska biri gelseydi o zaman ne yapacaktıniz acaba daha dünki aşıklar " diye güldü zeynep "dilinden kurtulamayız zeynep simdi senin" dedi ömür oturduğu yataktan kalkarken "bilemem" dedi zeynep gülerek

"Bana bak küçük hanım bu gördüklerin bi süre kimseye söylenmeyecek anladın mı?" Diye sordu ilyas "tamam, tamam benden sır cıkmaz merak etmeyin" dedi zeynep ve eliyle ağzına fermuar çeker gibi yaptı "neyse ben gidim artık evdekiler anlamasın" dedi ömür koltugun üzerindeki çantasını alirken "zeynepcim anlastik dimi" diye de ekledi

"Merak etme ömür abla anlaştik bende laf çıkmazz" dedi zeynep "tamamdir ilyas haberlesiriz seninle tamam mi" dedi ömür ve ilyasim cevabını beklemeden hızlıca cıktı

Façalı evde behzat uyanmiş salonda oturan fermanın yanına inmişti "ömür nerede" diye sordu koltuğa otururken " bilmiyorum kalktigimda yoktu erken çikti galiba" dedi ferman "işi mi var gücümü var niye erken çiksin ki bu kız" diye sordu behzat kendi kendine tam onlar konusurken ömür elinde simit poşetiyle geldi temmennisi evdeki kimsenin uyanmamış olmasiydi

Ama bu düşüncesi behzatın kendisine seslenmesiyle sona erdi "ömür sen misin." Diye bağirdi behzat "evet behzatt benimm simit aldım kahvaltıyida hazirliyim güzel bi kahvaltı edelim" dedi ömür paltosunu askıya asarken

"Biz çıkıcaz abimle çıkıcaz simdi isimiz var siz fermanla edin kahvaltinizi " dedi behzat  oturduğu koltuktan kalkarken ve kapıya doğru gitti hasmette aşağıya indi ve beraber çiktilar evden

"Bende hazirlıyım kahvaltiyi şöyle hala yiğen bi kahvaltı edelim" dedi ömür mutfağa giderken "dur bende sana yardım edim hala" dedi ferman ömürün arkasından giderken