GÜLCEN

Bölüm 1

Multimedia Gülce

-Koş Gülce koş!
Çok yoruldum lanet olsun. Ne vardı da yolu kısaltayım diye ordan gittim sanki. Arabam da yanımda yok dayanacak gücüm kalmadı artık.

Adamlar gözünü kırpmadan öldürdüler. Ya beni bulup öldürürlerse. Ah salak kafam. Akılsız başın cezasını harbiden ayaklarım çekiyor. Oysa bildiğim yoldan gitseydim bunların hiç biri başıma gelmeyecekti. Şimdi yatağımda mışıl mışıl uyuyor olacaktım.

Ne yazık ki nereye gittiğimi bilmeden ormanda koşmak, hayatımı kurtarmak zorundayım.

Bacaklarım artık beni taşıyamaz hale geldi. Acaba izimi kaybettirebilmis miydim?

Yavaşlayarak yürümeye karar verdim. Kayboldum. Ne yapacaktım? İlaçlarım yanımda değildi nefes alamaz hale geldim. Bir ağacın dibine oturup nefesimi düzene sokana kadar dinlenmeliydim.

10 dk oturduktan sonra tam uykuya dalacaktım ki gözüme keskin bir ışık vurdu.

Yoksa, yoksa bu caniler buldular mi beni? Evet, bildiğim bütün dualar beynimde beni oku diyorlardı. Hangisinden başlasam. Salak Gülce
Seçme şansın var mı? Oku bir tanesini işte en azından okumadım demezsin.

-Bak bak, burda kim varmış." üstüme gelen öküzü engellemeye çalışsam da kolumdan tuttuğu gibi beni ayağa kaldırdı.

-Ne istiyorsun benden, ben birşey görmedim bırak beni gideyim, kimseye birşey söylemem söz veriyorum. " kalbim göğüs kafesimi delercesine atıyordu. Ben ona yalvaran gözlerle bakarken onun gözlerinde sanki şaşkınlık vardı.

-Ne olur bırak söz veriyorum kimseye birşey söylemeyeceğim." yine anlamayan gözlerle bana bakarken telefonun sesi tüm ormanda yankılanmaya başladı.

-Alo abi. "
-....
-Ormanın içinde bir kız bulduk. Napalım?
-....
-Tamam abi." diyip telefonu kapattı. Etraftaki adamlara 'gidiyoruz' emrini verdikten sonra bana doğru adım atarak

-Sen de bizim bir kaç günlüğüne misafirimiz oluyorsun. "dedi.
Bir kaç gün dediğine göre sayılı günlerim kaldı.

___________________________________________________
İlk hikayem olduğu için bölümü kısa tuttum sizin desteğinizle daha uzun bölümler yazacağım. Umarım beğenirsiniz. :)