Multimedia Şueda
Ağzını açıp birşey söyleyecekken kapı açıldı. İçeri giren küçük kız Gizem'e doğru koşmaya başladı.
-Halacığım. "diyip Gizem'in boynuna sarıldı. Gizem bana doğru dönerek
-Bu Şueda benim biricik yeğenim."dedi. Demekki Cengiz evli ve çocuğu var. Yani Cengiz baba. Yufka yürekli olması gerekmez miydi bir BABANIN!
Ben bunları düşünürken odaya genç bir adam girdi. Gizem'in kollarındaki tatlı kız adama doğru koşup
-Babaaa" diye seslendi. Baba mı? Bu çocuk bunun muydu? Bir kardeşleri olabilmesi aklıma bile gelmedi.
-Hadi kızım halanla misafiri yalnız bırakalım." onlar kapıdan çıkarken bende derin bir nefes aldım. Ne misafiri öldürüleceğimi biliyor musunuz acaba? Bir an önce düşüncelerimden sıyrılıp Gizem'e döndüm.
-Bana yardım edecek misin? Senden başka kimseye güvenemem."
-Peki. "dedi korkak bir sesle. Korkmamak mümkün değildi. Bir şans... Hala bir şansım var. Kaçabilirim.
-O zaman bir plan yapmamız lazım. Bu evden çıksam kapıda ki korumalar ne olacak?
-Korumaları ben oyalarım. Abim bu akşam dışarı çıktığında bodrum kata inip birden çığlık atıp bayılmış numarası yapacağım. Sen de kapının arkasında bekleyip onlar içeri girdiğinde kaçacaksın. Ne kadar çabuk koşarsan o kadar iyi çünkü numara yapabileceğim konusunda pek emin değilim.
-Peki yeğenin, onun babası, Sanem onları nasıl atlatacağız.
-Mete abim Cengiz abimle gider Sanem da Şuedayı alıp burdan uzaklaşır.
-Peki Sanem bu durumdan şüphelenmeyecek mi?
-Biraz para onu susturabilir. "dedi bilmiş bir şekilde belli ki daha önce de Sanemi bu şekilde susturuyordu.
Saat 9a doğru geliyordu. Planın uygulanmasına az kalmıştı.
İlaçlarımı içip cebime koydum. Bir kaç saat sonra burdan kurtulacaktım ve eski hayatıma devam edecektim.
Gizem kapıyı çalarak içeri girdi.
-Hazır mısın?" Sesi titriyordu. Bana yardım ettiği için ona hayatımı borçluydum.
-Evet. "diyerek elimdeki kağıdı ona uzattım.
" Bunda numaram yazıyor sana hayatımı borçluyum. Ne zaman istersen beni arayabilirsin."
Ellerini tutup ona son bir kez bakıp sarıldım. Abisine bakılırsa Gizem hiç ona benzememisti.
-Hadi ama ben böyle duygusal anlara gelemem."diyip ellerimi avucunun içine aldı.
-Abimler gelmeden bu işi halletmemiz lazım." Başımla onaylayıp onu takip ettim.
Aşağı indiğimde ben kapısının arkasına saklandım. Gizem de bodrum kata indi.
İşte şimdi başlıyoruz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜLCEN
चिक-लिट-Ne istiyorsun benden, ben birşey görmedim bırak beni gideyim, kimseye birşey söylemem söz veriyorum. " kalbim göğüs kafesimi delercesine atıyordu. Ben ona yalvaran gözlerle bakarken onun gözlerinde sanki şaşkınlık vardı. -Ne olur bırak söz veriyor...
